Acceptatie
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~

Als je tegen de stroom van het leven vecht, 
vecht je eigenlijk tegen je eigen innerlijke natuur.

Want alles wat ons overkomt, 
is een weerspiegeling van wie wij zijn.

                                                                   

Accepteer volledig en volkomen alles wat op je weg komt, 
zodat je het kunt begrijpen, 
ervan kunt leren
en het vervolgens kunt loslaten.

~ ~ ~ ~ ~ ~ ~

bron : Heelheid
Deepak Chopra

Liefhebben
~  ~  ~  ~  ~  ~  ~  ~  ~
 

Hebt elkander lief,  maar maak van de liefde geen band :  laat zij veeleer een golvende zee zijn tussen de kusten van je zielen.

 

Vul elkanders bekers,  maar drink niet uit dezelfde beker.

Geef elkander van je brood,  maar eet niet van hetzelfde stuk.

 

Zing en dans en vlieg tesamen en wees blij,  maar wees ieder alleen, zoals de snaren van een luit op zichzelf zijn,  al doortrilt hen dezelfde muziek.

                                                                           

Geef je harten,  maar geef ze niet bij elkaar in bewaring.

Want alleen de hand des levens kan je harten bevatten.

 

En staat tesamen,  maar niet te dicht bijeen : want de zuilen van de tempel staan ieder op zichzelf en de eik en de cipres groeien niet in elkaars schaduw.

~  ~  ~  ~  ~  ~  ~


bron : De profeet
Kahlil Gibran

Een velletje sneeuwwit papier.

 

Zei een velletje sneeuwwit papier :

''Zuiver werd ik geschapen en zuiver zal ik altijd blijven.

Liever verbrand ik en verga ik tot witte as, dan dat ik mij door de duisternis laat aantasten of door het onreine laat benaderen'' .

 

De inktpot hoorde wat het papier zei en lachte in zijn donker hart ;  maar hij durfde nooit in haar buurt te komen.

De veelkleurige potloden hoorden haar ook en ook zij bleven altijd op een afstand.

 

En het sneeuwwitte velletje bleef altijd zuiver en rein.

 

Zuiver  en  rein ...........  en   leeg.


bron: De Voorloper
Kahlil Gibran

De dood is niets anders dan het verdampen van de dauwdruppel ;
zij is niet weg, is slechts in een andere toestand overgegaan.

De Zon heeft gewenkt, de dauwdruppel heeft geantwoord!

Gij zijt die dauwdruppel zelf.
U gaat u voorbereiden op een nieuw leven.

Weet dat er geen dood is.
Weet dat de dood slechts de eb van het leven is.

Het water rolt, nadat het de stranden omspoeld heeft,
terug naar het Hart van de oceaan.

.......


NOLOF NALOJ

De diepste werkelijkheid waar je je van bewust bent

dat is de werkelijkheid waar je je kracht vandaan haalt.


~ ~ ~ ~ ~

"Ik herinner me de fascinerende aanblik van een imker,  die zijn hand in een bijenzwerm stak en, door de koningin in zijn opengevouwen handen te houden,  het hele bijenvolk verplaatste.
Een levende wolk insecten,  die trillend midden in de lucht bleef hangen".

Wat verplaatste hij eigenlijk ?

Er was geen vaste massa, alleen dat beeld van in de lucht hangend,  heen en weer schietend,  voortdurend veranderend leven rondom één enkel middelpunt.

De zwerm is een illusie van vorm;  de werkelijkheid daarachter is pure verandering.

Dat geldt ook voor ons.
Wij zijn een zwerm moleculen, vibrerend rondom een onzichtbaar centrum.


................

Ziekte als symptoom


Ziekte is een toestand van de mens,  die aangeeft dat de mens in zijn bewustzijn niet meer in orde,  resp. in harmonie is.

Dit verlies van het innerlijk evenwicht manifesteert zich in het lichaam als symptoom.
Het symptoom is daardoor signaal en de drager van informatie,  want het onderbreekt door zijn optreden de tot dan toe vloeiende stroom van ons leven en dwingt ons aan het symptoom aandacht te schenken.

Het symptoom geeft ons het signaal,  dat wij als mens ,  als geestelijk wezen ziek zijn, d.w.z. het evenwicht van de innerlijke geestelijke krachten verloren hebben.
Het symptoom geeft ons de informatie, dat ons iets mankeert, ontbreekt.

Wanneer een mens eenmaal het onderscheid tussen ziekte en symptoom heeft begrepen,  verandert op slag zijn grondhouding en zijn omgang met ziekte.

Hij beschouwt het symptoom niet langer als zijn vijand,  die hoe dan ook bestreden en vernietigd moet worden, maar hij ontdekt in het symptoom een partner die hem kan helpen dat wat hem ontbreekt te vinden en op die manier het eigenlijke ziekzijn te overwinnen.

Nu wordt het symptoom een soort leraar die ons helpt bij onze inzet voor de eigen ontwikkeling en bewustwording en die ook zeer streng en hard kan zijn, wanneer wij deze wet geringschatten.


Ziekzijn kent slechts één doel  :  ons te helpen.


uit : De zin van ziek zijn
      Dethlefsen en Dahlke

Ieder pijntje,  iedere ziekte die we hebben is als een eiland van ongemak. Maar in vergelijking met welke ziekte ook is ons gezonde bewustzijn zo groot als de grootste oceaan. Deepak Chopra

Nooit was de geest geboren
nooit zal zij ophouden te zijn

nooit was er een tijd
dat zij niet was.

Begin en einde zijn een droom

onsterfelijk zonder begin
onveranderlijk, bestaat altijd.

Dood kan haar niet raken.
 
Dood raakt slechts haar huis.



KATHA UPANISHAD

soms
als leven moeilijk is

je leeft in je dromen
en je fantasie

de werkelijkheid
is zo hard

als alles wat je hoort
wat je ziet
op je afkomt

verdriet,  gedachten

en daartussen in
jezelf niet ziet staan


                         ga op zoek naar stilte en rust
            een plekje                                         
                         waar je jezelf kunt zijn           
 
                                                         
op zoek naar liefde
om jezelf te geven

Sprookje
.................

Ze moet lief zijn,  vrolijk zijn,  zingen.
Gehoorzaam zijn en doen wat er van haar verwacht wordt :
een grote meid zijn,  niet zeuren en vooral niet huilen.

Vertrouwen hebben in de grote mensen,  die het beste met haar voor hebben.

Dan komt alles goed,  zegt men .......

Dus is ze lief,  vrolijk en zingt of haar leven ervan af hangt.
Ze is gehoorzaam en een grote meid,
ze zeurt niet en vooral : ze huilt niet.
Ze heeft vertrouwen in de grote mensen die het beste met haar voorhebben.

Dus alles is goed,  zegt men ..........

Maar groot geworden is ze niet meer vrolijk.
Ze doet nog steeds wat er van haar verwacht wordt,
maar ze zingt niet meer,  het lied in haar is verstomd en als ze huilt is het geluidloos,  want niemand mag het horen.

Het vertrouwen in mensen is beschaamd.
Een beschadigd mensenkind ,  dat geen raad weet met haar gevoelens.

Want :
sprookjes bestaan niet !


Martine van Groningen

Met een vriend naast je is geen weg te lang.

Intuïtie
.............................


We hebben allemaal de wijsheid van het leven in ons
en we hebben allemaal op ieder moment
een rechtstreekse verbinding met die waarheid.

Als we kunnen luisteren naar onze intuïtie en erop vertrouwen, 
zal die ons leiden.

Ze zal ons stap voor stap laten zien wat we moeten doen
en wat we moeten weten, 

                                      ieder moment van ons leven.

Als we ervoor open staan.


bron : Ontwaken,  Shakti Gawain

                                       Als je nu vandaag

zou beginnen

 

met jezelf                     

                              

geef jezelf

niet altijd weg

denk eens even

niet aan anderen

 

begin gewoon

bij jezelf

 

je durft niet goed

zo dichtbij te komen

bang jezelf te zien

te confronteren

 

waarom ?

 

je weet dat jij

het allermooiste bent

als je met eigen ogen

naar binnen kijkt

 

je mag er zijn

 

kijk in de spiegel

en bewonder je

                Vandaag  nog...



C. van Noppen

 JeZelf zijn
~~~~~~~~~~

Er is iets in ons wat helemaal puur is, vrij is, onthecht is.
Alles Ziet en overziet, alles begrijpt en omvat en weet.
Iets wat waarlijk Liefde is.

Maar vertrouwen we hierop?
Geven we hieraan ons hart? Willen we ons hieraan overgeven?
Of liever vertrouwen op wat we denken te weten, wat ons aangeleerd is, opgelegd is.
Wat ons ingegoten is door opvoeding en maatschappij etc.
Tja en wat we niet vertrouwen dat wordt vaak onze vijand.
Daar gaan we tegen in verzet, verdediging, aanval.
We willen niet horen, luisteren naar hoe 't tijdloze weten, geweten spreekt.
De Stem van ons Zelf, van dit weten, van het geweten kan heel confronterend zijn.
Daarom vluchten we er toch liever voor weg in zoveel, in het luisteren naar zovele andere stemmen.

En toch is dat Zelf, dat wat we werkelijk Zijn uiterst betrouwbaar.
Onze grootste vriend, die 't aller, allerbeste met ons voorheeft.
Ons omvat met Liefde en begrip, met een oneindig geduld.
Altijd klaar staand, niets verlangend maar meteen alles gevend als er opening gegeven wordt.

En zo in overgave aan dit Zelf zullen wij meer en meer weten, versmelten met dit weten, met de Liefde.
Onthecht raken zonder spanning of fixatie, gewoon onthecht Zijn.
Meer en meer gelijkmoedig zijn, emoties die verstillen, vredig, zachtmoedig zijn.

De vruchten van het Zijn die zich meer en meer mogen openbaren.
Je kunt 't niet doen, maar je zult 't Zijn.

Onder leiding van dit Zijn, meer en meer jezelf doorzien, begrijpen.
Alles wat je doet, van waaruit je 't doet, waarom je reageert zoals je reageert op mensen, situaties.

Het kijkt dwars door jou heen en zo mag jij Zien en je bevrijden, alles laten oplossen in de Liefde.


Kagib

Stilte
~ ~ ~


Vandaag zocht ik de stilte op

in de uithoeken van mijn geest

onvoorbereid ging ik op reis

ik was nog nooit zover geweest.

 

Ik wist niet wat ik vinden zou

want ik wist niet wat ik zocht

maar wel dat dit het beste was

dus ondernam ik deze tocht.

 

Het was zo duister in mezelf

nergens was er licht

ik struikelde bij elke stap

dus deed ik mijn ogen dicht.

 

Ik zag gevoelens,  waarvan ik wist

dat ik ze te lang had opgekropt

angsten en emoties

die ik ooit diep had weggestopt.

 

Ik huilde soms,  maar lachte ook

met schimmen uit een ver verleden

ik herkende ze direct,  jawel

ook al had ik hen zo lang vermeden.

 

Ik wist opeens dat ik gevonden had

waar ik al zo lang op wacht

het is liefde en geborgenheid

in de luwte van de nacht.

 

En nu,  soms,  als ik wakker word

en wacht op wat zal komen

dan komt er niets,  alleen maar rust

en hervat ik al mijn dromen.

 

Want vandaag zocht ik de stilte op

in de uithoeken van mijn geest

en ik kwam terug,  gewoon mezelf

zoals ik nog nooit ben geweest.



auteur onbekend

Hoe weten de ganzen wanneer ze naar de zon moeten vliegen?
Wie vertelt hen welk seizoen het is?
 
Hoe weten wij, mensen, wanneer het tijd is om verder te trekken?
Hoe weten we wanneer we moeten gaan? 


                                                       


Even zeker als bij de trekvogels is er bij ons een stem vanbinnen, die ons duidelijk vertelt wanneer we verder moeten gaan, het onbekende tegemoet.

Als we maar willen luisteren ...

Elisabeth Kübler-Ross