©    ©    ©


God blijft ons op handen dragen

óók als het lot ons onder handen neemt


©    ©    ©

schrijf de slechte dingen
die je aangedaan zijn in het zand

maar schrijf de goede dingen
die je overkomen zijn op marmer

Laat ons als twee vogels vliegen
op de vleugels van de wind
laat ons elke keer genieten
als de nieuwe dag begint.

Laat ons zoeken naar het wonder
laat ons drinken uit de graal
en laat ons zeggen als we oud zijn:
't was een schitterend verhaal.

                                       

Wie naar buiten kijkt droomt.   Wie naar binnen kijkt wordt wakker.

God herkennen in je dagelijkse leven
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~

Een kluizenaar raakte in zijn eenzaam huisje tijdens een watervloed in grote nood.
Hij bad tot God in diep vertrouwen.

Iemand klopte op de deur : Kom mee met de laatste auto die probeert te ontkomen.
De kluizenaar sloeg het aanbod af : God zal mij te hulp komen.
Hij bleef vurig bidden, terwijl het water steeg tot boven de vensterbank.

Toen kwam er een boot langs om hem op te halen.
Maar de kluizenaar weigerde; hij bleef liever wachten op God.

Terwijl het water in zijn huisje tot aan zijn mond kwam en vanuit een helikopter een lijn naar hem uitgeworpen werd, bleef hij weigeren, vol godsvertrouwen.

Even later was hij verdronken en stond hij voor God :
Heer, waar was U?  Waarom deed U niets ?

Deed ik niets?, was Gods reactie.
Drie maal ben ik bij jou langs gekomen en heb Ik je aangeboden jou in veiligheid te brengen.

Dat je Mij niet herkend hebt !


Mgr. Bluyssen

.

De goddelijkheid van de mens.
.............................................................

Er was eens een tijd heel lang geleden
dat alle mensen Goden waren.
Ze beschikten allen over een geweldige macht
maar zij maakten daar misbruik van.
Brahma, de God der goden, besloot daar iets aan te doen.
Hij wilde de goddelijkheid van de mens verbergen.
Hij riep alle mindere Goden bijeen en vroeg hen
waar hij het beste met die grootheid kon blijven.

Een van de Goden zei:
"Laat ons de grootheid maar begraven in het diepst van de aarde."
Waarop de Brahma antwoordde:
"Nee, want eens komt de dag dat de mens
zo diep zal graven dat hij zijn grootheid terug zal vinden.

Een andere God zei toen:
"Gooi het in het diepst van de oceaan."
Maar opnieuw antwoordde Brahma:
"Nee, want eens komt de dag dat de mens
het diepst van de oceaan zal ontdekken."

Een derde zei:
"Verstop het op de allerhoogste berg."
Maar ook hierop antwoordde Brahma:
"Nee, want eens komt de dag dat de mens die bergtop zal beklimmen."
Ten einde raad gaven de mindere goden het op.

Toen zei Brahma de God der goden:
"Op aarde is maar één plaats
waar de grote goddelijkheid van de mens
afdoende kan worden opgeborgen.
Eén plaats waar hij zeker nooit zal zoeken.

En dat is: In het diepst van hemzelf."

.......

Kindergedachten?

Oma:         

kan ik in de hemel komen
want die wil ik wel eens zien
en zou je daar dan kunnen wonen
of woont God daar al misschien?

Zou je, als je een vogel was
en hoger kon vliegen dan de bomen
misschien dichterbij de hemel komen?

Zou ik bovenin een grote boom
die met haar takken zo heel hoog kan reiken
misschien in de hemel kunnen kijken?

of op een berg
die soms met haar top
door de wolken kan breken
zou ik God dan kunnen spreken?

Als ik me nu eens op een wolk
zomaar op de wind liet drijven
tot waar de engelen verblijven,

of zou het toch anders zijn
zou ik er alleen maar kunnen komen
in gedachten, in mijn dromen?


misschien

misschien is dat ook wel goed...


.....

Vertrouwen is een levenshouding waarin plaats wordt gegund voor universele Liefde.   VERTROUWEN IS LIEFDE.   Het leven straft niet, het leven verrast alleen maar.  Vertrouwen is essentieel om op het pad te blijven en dat enige doel van ons bestaan te zoeken : terugkeer naar huis. Het bewandelen van dit pad op onze reis schenkt ons bevrijding en eenheid. Je kunt erop vertrouwen dat de grote veranderingen die ook in jouw leven zullen (moeten) gaan plaatsvinden goed zijn, een doel dienen en jou daar zullen brengen waar jij om gevraagd had toen jij incarneerde.   Vertrouw dat jij jouw pad in liefde hebt teruggevonden en hebt aanvaard, omdat deze tocht deel uitmaakt van de zoektocht naar jouw Ware Zelf dat als een nieuwe zon opkomt en gaat schijnen en zijn warmte gaat uitstralen.   Je kunt er op Vertrouwen dat wanneer jouw Ware Zelf dit verlangt, jij het enige ware doel in het bestaan van de mens zult kunnen bereiken. Dit is om Een te kunnen worden met de bron van alle leven, de ware bevrijding zoeken uit het keurslijf van dit fysieke leven op deze aarde via het heilige proces van transfiguratie.

.

Pluk geen bloemen

het houdt u tegen op uw weg

onder 't gaan zullen zij verwelken

zie ze aan en bewonder hun schoonheid

op uw reis zullen zij u begeleiden

met een groetende glimlach.



-INAYAT KHAN

             



               

               Hoewel  we  uiteindelijk  alles  verliezen  wat  we  bezitten

               gaat   wat  er  werkelijk  toe  doet  nooit  verloren.

Loslaten


We klampen ons vast aan het leven
zoals een appel zich vasthoudt aan een tak
zelfs tijdens een storm.

Wanneer echter de oktoberwind waait
de bladeren geel worden
en de appel rijp is
dan laat hij moeiteloos los
zonder spijt, zonder weerstand.

aan je vijand, bereidheid tot vergeven
aan een tegenstander, verdraagzaamheid
aan een vriend, je hart
aan een kind, het goede voorbeeld
aan je vader, respect
aan je moeder, reden tot trots
aan jezelf, waardering
aan je medemens, naastenliefde.


Francis Balfour

Leegte

Dertig spaken horen bij een naaf,
doch slechts door het gat, het Niets in het centrum
kun je ze gebruiken.

Klei wordt tot een vaas,
doch slechts vanwege de leegte in het midden
kun je de vaas benutten.

We maken ramen en deuren voor een huis
maar pas vanwege het niets achter die openingen
krijgt het huis een zin.

Daarom ontstaat de winst door hetgene wat bestaat,
pas uit datgene wat niet bestaat.

Lao-Tse

Al zwijgend       verraden de ogen de geheimen van het hart.

                                  

                                                        

Er was eens een boom, een onbekende boom, ergens langs de waterkant geplant door niemand weet nog wie.
Hij leefde daar breeduit met vele takken, koud en kaal in de winter, rijk aan bladeren in de zomer.

Zo leefde die boom, jaar in, jaar uit.
Zijn kracht verbergend en ontplooiend, op en neer, in telkens vier seizoenen.
Maar op zekere dag kwam een man gewapend met een mes.
De takken hielden van louter schrik het suizen in.
Er was geen ontkomen meer aan, de mooiste tak werd afgesneden…… en de man nam hem mee naar zijn huis.

Een dode tak, voorgoed van de stam en uit het leven weggesneden, weggevallen uit de schaduw van velen, onopvallend en straks natuurlijk vergeten,
Wat is één tak over een hele boom?

Drie dagen later kwam de man weer terug en de boom stond windstil van doodsangst.
Wie treft vandaag het bittere lot?
Maar kijk, de man ging zitten aan de voet van de boom en blies op de gesneden tak die hij blokfluit noemde.
Hij speelde een lied en de boom verstond :

“Hoor je mij… ik leef…, ik leef…, ken je mij nog?
Ik ben van jou, helemaal van jou, uit jouw hout gesneden, al zing ik een ander lied voortaan…

Horen jullie mij… ik leef, ik leef meer dan ooit tevoren en vergeten doe ik jullie niet!”

~  ~  ~

Alles wat je volledig aanvaardt brengt je naar de vrede ook het aanvaarden dat je niet kunt aanvaarden dat je je verzet. Laat het leven met rust Laat het *

Is lijden werkelijk nodig?    Ja en nee.

 

Als je niet had geleden zoals je geleden hebt,  zou je geen diepte hebben als mens,  zou het je ontbreken aan nederigheid en mededogen.

Lijden breekt de schil van het ego open en dan komt een keer het moment dat het niet meer nodig is.

 

Veel leed,  veel ongelukkig-zijn, ontstaat door elke gedachte die in je hoofd opkomt voor waarheid te houden.

Situaties maken je niet ongelukkig,  ze kunnen voor lichamelijke pijn zorgen,  maar ze maken je niet ongelukkig.

Het zijn je gedachten, je interpretaties,  de verhalen die je jezelf vertelt,   die maken je ongelukkig.

 

Lijden is nodig tot je inziet dat het niet nodig is.


uit :  De stilte spreekt , E. Tolle