Uit 't diepste dal gekropen
langzaam aan een stapje meer
in een tijd dat je gaat hopen
naar een leven zonder zeer
Tranen die dan zullen drogen
op je moedeloos gelaat
zodat in je droeve ogen
langzaam weer een lach ontstaat
Eind'lijk kun je weer genieten
van wat leeft al om je heen
in een ander te verdiepen
ben je niet meer zo alleen
't Lijkt of ben je weer geboren
op de aarde terug gezet
waar je zolang zal behoren
tijdens leed en tijdens pret
Weet dat je terug kan vallen
in die meters diepe put
en de weg weer doet versmallen
die je ging... al zo beschut
Wederom opnieuw te starten
met een traan en goede moed
laten zien de wens in 't harte
maakt dat leven hopen doet
ONBEKEND
