Seringen .
Wie had ooit gedacht dat seringen zo'n diepe indruk op me zouden laten.
Ik zie me staan als gisteren in de tuin bij ons tuis ,
het mooiste boeket werd geknipt van de boom,
ik zag ademloos toe , zoals elk jaar ...
het was de laatste schooldag , het zilverpapier lag al klaar ,
om rond de stelen te draaien , dit was van chocolade gespaard .
Mijn haar was ingekruld , zoals steeds door mijn Moeder ,
Mijn Moeder en Grootmoeder bekeken de bloemen en ik wachte geduldig.
Mooi was het zoals steeds de geur is me bij gebleven , zelfs na al die jaren .
Mijn uniform opgeperst handschoenen klaar .
Hoe zou mijn rapport zijn ?
Na de proclamatie , die in de grote zaal plaats vond ,
en een plechtig moment was , je naam werd afgeroepen ,
mocht je naar voor komen , een diepe buiging maken ,
de Direktrice wenste je proficiat , en je ging terug op je plaats .
Dit viel allemaal in het niets .
Tot ik de Zuster mocht bedanken ,
voor haar goede zorgen en mijn ruiker seringen mocht geven.
Hier zat gevoel in sfeer warmte en vooral de grborgenheid van thuis.
En dan naar huis met mijn rapport en 2 maanden verlof !
Geen gekocht boeket ,in die tijd maar wel heeéél mooi !
Dat was niet toen , gelukkig heb ik die tijd gekend . Liefs Suzieke xxx
|