Enkele chatters stellen belang in waarom ik het HELICOPTER vliegen zo een belangrijke plaats heb laten innemen in mijn levensloop ??
Op gebied van vliegen vindt ik het aangenaamste vliegen het zweefvliegtuig dat me zeer veel voldoening gaf maar het eenmotorig vliegtuig heeft me beroepsmatig als instructeur zowel in militaire als burger zeer veel voldoening gegeven.
Het HELICOPTER vliegen of ik noem het meestal werk( een werktuig) heeft een speciale plaats ingenomen door het werken voor de RIJKSWACHT en de MEDISCHE vluchten ten behoeve van het vervoer van organen en bloed voor EUROTRANSPLANT zoals toegelicht in het FORUM onder het NIEUWS. Een der vluchten welk mij steeds zal bijblijven betreft een vlucht tussen VIRTON en LIEGE(hospitaal) met een ALOUETE II Tijdens een oefening met de PARA's in de streek van VIRTON werdt een jong kindt gewond door een signaalpistool met een phosfoor vuurpijl in zijn oog; Ik was daar op bezoek met een VIP en kreeg kennis van dat ongeval met de mededeling dat het branden van de PHOSFOOR enkel kon gestopt worden in het Universitair ziekenhuis te LUIK. De afstand langs de baan was te lang en alhoewel het zeer slecht weder was met zichbaarheden van 800 meter besloot ik te trachten het kind te vervoeren. Met een dokter aan boord steeg ik op met bestemming naar LIEGE, onderweg melde de dokter twee of driemaal dat het een hopeloze poging was maar ik zette door op lage hoogte. In de buurt van EBLG(liege militair vliegveld) vroeg ik informatie waar ik in luik kon landen gezien ik daar onbekend was ,een verkkersleider melde mij heel fier dat hij het wist en trachte dit vruchteloos te beschrijven per radio. Ik heb deze man toen aan de verkeerstoren in LIEGE opgepikt om mij de weg te wijzen waar ik nabij het ziekenhuis kon landen. De verkeersleiders van EBLG hadden toen de nodige stappen ondernomen om een ambulance ter plaatse te hebben om het kind over te nemen wat ons zeer goed lukte.
Jaren later ontmoete ik in een dezer dorpjes een sterk in zijn gezicht verminkte jonge man welk het door mij vervoerde kind was.
Hij heeft nooit geweten dat ik hem vervoerd heb maar voor mij is dit een zeer belangrijke herinnering die ik uit mijn loopbaan koester.
Volgens bepaalde ingewijde was dit de enigste manier pm dat kind zijn leven te reden, ik weet niet of dit werkelijk zo is maar het geeft me toch een zeer goed gevoel dat ik iets nutigs had vericht.
Het verhaal heeft nog een intresant staartje gehad dat ik later misschien wel eens neerschrijf
Reacties op bericht (1)
10-12-2006
helicopter
Dag SDW,
Gelukkig dat er nog mensen zijn zoals jij!met het hart op de juiste plaats!
SDW thx !
motterken
