91.

Donderdag, 3 februari 2005.

Hallo allemaal……

Eindelijk…..achter in de straat vond oma een plaatsje voor de auto (na lang zoeken).

Oma had zelf de deur open gedaan met de sleutel want het was even na 8.00 uur en oma dacht dat Sylvie misschien nog bezig was met haar eerste flesje van de dag, maar….ze had het al op.

Martijn stond wel gelijk al klaar toen oma binnen kwam om even bij oma in de tas te gaan kijken of oma rozijntjes had meegebracht….ja natuurlijk had oma die meegebracht….. dat was ze echt niet vergeten.

Nadat oma iedereen had begroet kon ze even een kopje koffie drinken wat mama Jolanda voor oma had gemaakt, maar Martijn eiste toen al meteen al haar aandacht op “kom oma, glijbaan toe”.

Toen mama dan was vertrokken naar haar werk hebben we even gezwaaid en gelijk zijn we samen naar die mooie glijbaan gaan kijken, leuk hoor met die drie trapjes, hier kan Martijn echt op naar beneden glijden want zijn andere glijbaan was zo klein, als hij er op zat waren zijn voetjes al bijna aan de grond.

Na een keer of 6 glijden hebben we dan de wandelwagen klaargezet, Sylvie haar jasje aangedaan ( na eerst even een schone luier te hebben aangedaan, want dat was heel erg nodig stink…. stink.,), Martijn en oma hadden de jas al aan omdat zij al bij de glijbaan waren geweest en dan zijn we aangewandeld om koffie te gaan drinken bij opa en oma van Melis.

We hebben aan oma dan meteen 2 bakjes rijstepap afgegeven die mama Jolanda had meegegeven…. Oma was er heel blij mee en zei “bedank mama Jolanda maar, we zullen ze lekker opeten” en ook hebben we gelijk het horloge aan oma terug gegeven want mama Jolanda kon er niets mee doen.

We hebben koffie gedronken en een lekkere schijf cake erbij en Martijn moest natuurlijk eerst snoepjes eten, want dat is altijd zo als hij bij oma en opa van Melis binnen komt, dan is het, jasje uit en dan meteen een rolletje snoepjes (van die hele kleine snoepjes) en een blikje limonade met een rietje en……… ook een schijf cake en daarna nog een halve oppel, want hij wilde nog meer snoepen maar dat mocht hij niet van oma Vereiken, die zei “je mag nog wel een appel, maar geen snoepjes meer”……”oke” zei Martijn dan.

Toen wij nog maar een 10 tal minuutjes binnen waren en Martijn mooi aan tafel zat met zijn snoepjes en zijn limonade werd hij opeens heel stil, handjes aan zijn hoofd want……… er werd getimmerd, ergens in de flat en daar houd Martijn niet van……..maar na een half uurtje was het stil met timmeren en dus….. werd Martijn ook weer actief.

Nog wel even jingle bells op de CD speler zetten want dat wilde bij beslist nog eens horen.

Sylvie heeft dan ondertussen een half uurtje bij oma op bed verder geslapen, want ze was onderweg al in slaap gevallen.

Om 10.00 uur heeft ze dan haar fruithapje gehad en dan is ze er gezellig bij blijven zitten tot 10.30 uur.