101.

En inderdaad, even later waren ze samen vertrokken…..tijd om te zwaaien had Martijn niet meer want hij had het veel te druk tegen opa.

Samen zijn ze dan de hond gaan uitlaten en gelijk naar de paardjes geweest en toen ze dan terug kwamen zijn ze samen nog bij de kippen gaan kijken of er eitjes waren en ook is Martijn opa nog gaan helpen met de vogeltjes zaad geven.

Toen oma om 10 uur thuis kwam van de therapie waren opa en Martijn nog steeds buiten….

De fiets was buiten…..de kruiwagen……..en ook de grote vrachtauto en aangezien het een beetje begon te regenen zijn ze dan samen naar binnen gekomen.

Opa heeft dan het speelgoed ook weer in de veranda gezet zodat het weer wat kon drogen…

.en Martijn maar vertellen…..”opa helpen…..twee handjes in het zaad van de vogeltjes “

Met andere woorden …..hij had in de vogelkooi achter bij opa het vogelzaad met zijn handjes van de ene in de andere bak gedaan en volgens hem had hij niet of maar een klein beetje geknoeid.

Opa en oma hebben dan koffie gedronken met een koekje en Martijn en glaasje limonade met een zakje plop koekjes……. Dan hebben we samen weer gespeeld kei gezellig…..

We waren weer bezig met de knikkerbaan en als er dan een knikker op de grond viel was het zoeken geblazen …….met de grote zaklamp zijn we dan gaan zoeken en natuurlijk kan Martijn dat heel goed (met de zaklamp) ……. Onder de tafel door en onder de kast schijnen en hij was muisjes aan het zoeken maar we zagen er geen…… en zo kwam onze ochtend dan ook weer vol…..

Martijn zegt zoveel leuke en nieuwe dingen en dan denkt oma ….vlug opschrijven…..anders is ze het weer vergeten…….zo denk ik er nu opeens weer aan dat toen we vanmorgen in bed lagen zei Martijn “oma krulletjes” en dan zat hij met zijn vingertjes aan mijn haren en dan zegt oma “Martijn ook krulletjes”…….”nee “ zegt Martijn dan “Martijn gewoon haartjes”.

En van die leuke uitspraken zijn er heel veel op een dag en ik probeer ze te onthouden en als ik ze nog weet ook op te schrijven……..

Vlak voor dat we vanmiddag dan pap gingen eten belde tante Wilma nog even op en die zou graag even Martijn aan de telefoon hebben….die twee hebben dan even gezellig zitten kletsen en tante Wilma vond het zo leuk dat Martijn de namen van de honden van Tante Wilma nog weet…..dat ze tegen hem zei …”wat ben jij toch een knappe jongen”

De luier van Martijn kon even daarna ook wel uit…….want die was dus ook mooi helemaal vol…..stiekum achter de tafel……..oma had het wel gezien en zeker geroken….

Volgende keer zal Martijn het tegen oma zeggen…….heeft ie beloofd……maar ik moet het nog zien….en we zijn bijna door de oude luiers heen….nog 1 voor als Martijn straks uit bed komt en dan beginnen we aan de grotere maat.

Nadat Martijn de pap op had zijn we samen naar boven gegaan en hebben we natuurlijk weer eerst even gelezen uit “Het grote boek van de aap” en dan is Martijn mooi gaan slapen.

Wat we straks nog gaan doen zal van het weer afhangen……. Maar dat vertellen we dan vanavond wel weer.