Bij de drogist afdeling had oma dan nog even neurofen gehaald en de juffrouw die daar stond zei tegen Martijn “wat ben jij groot geworden” maar Martijn had er helemaal geen zin in en zei dus “nee”

Als we dan buiten kwamen en van het parkeerterrein af wilde gaan riep Martijn  “nee oma niet grote hond” Normaal loop ik dan rechtdoor en dan kom je in de Heistraat uit, maar op dat stuk zit een hele grote hond die heel zwaar blaft en dat vind Martijn niet leuk…… maar ik vind wel dat hij goed kan onthouden hoor want het is zeker al 3 weken geleden dat e daar door geweest zijn.

We zijn dan maar links af gegaan richting Noordeinde in de hoop daar dan nog ergens een paar eendjes te zien…….als we in de Willem Prinzenstraat zijn ziet Martijn die grote hijskraan weer en wil hij daar graag door dus doen we dat.
Een heel stuk verder is dan een grote schuiver die de straatstenen eruit aan het halen is  en ze dan op een grote berg gooit in een andere zijstraat ……en ja hoor .dat is het helemaal

“kijken oma” oke   kijken doen we……en een hele poos. Martijn kan daar wel uren kijken

De schuiver pakt een lading stenen eruit en schud daar dan eens flink mee zodat al het zand eruit is …  welnu dat schudden dat noemt Martijn dan weer wiebelen.

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Nadat we daar dan toch wel een kwartiertje hadden gestaan (Sylvie sliep alweer) zijn we naar huis gegaan maar bijna thuis hing Martijn helemaal over de wandelwagen heen, hij was moe zei hij.

Thuis aangekomen zei oma ga dan maar even op het kleed liggen maar dat wilde hij nu ook weer niet, hij wilde de autootjes van papa ….omdat hij beloofde heel voorzichtig ermee te doen heeft hij ze dan even gekregen… (hij wist zelf waar het koffertjes stond in het washok).

Toen oma dan de pap voor Martijn had gemaakt wilde hij niet op zijn stoel zitten , want ja  hoor weer een vieze luier ….de tweede al vandaag.