142.

En …. Ja, hoor daar was opa….snel allemaal samen naar de voordeur om die voor opa open te doen …..”Waar is opa geweest” vroeg Martijn en toen opa zei “bij Martien en ….en toen zei Martijn al “Mia” … dat oma hem al verteld en hij had het goed onthouden……als hij Martien zegt legt hij de klemtoon op Mar terwijl wij die op tien leggen.

Opa zou buiten gaan werken, voor papa Richard een plank afzagen van de aanbouw en Martijn stond dan ook meteen klaar met zijn gereedschapskoffer om opa te helpen maar toen opa buiten met de decoupeerzaag begon was Martijn veel sneller weer binnen als dat hij naar buiten was gegaan .

Binnen stond hij dan maar te roepen “opa klaar?’ “opa klaar?” maar opa hoorde dat niet en dus besloot Martijn toch maar om oma gaan te helpen met macaroni koken, met zijn knietjes op een stoel stond hij bij het aanrecht te kijken en Sylvie hadden we ook maar er bij gezet want die begon te krijsen en te schreeuwen ….. echte tranen van verdriet …. Nee van de honger want zij had haar flesje van 12.00 uur nog niet half opgedronken.

Ondertussen kwam Angela (de buurvrouw) nog even binnen om slaolie te lenen om mayonaise te maken en dus heb ik haar de fles Becel olie uit het keuken kastje even meegegeven. Even later kwam ze de fles weer terug brengen en ze zei nog geef Sylvie toch eten maar ik wilde het graag even nog uitstellen tot 16.00 uur anders zou ze vanavond misschien nog vroeger komen en dan wordt het vannacht misschien wel een probleem.

Maar om 16.00 uur heb ik Sylvie dan toch maar spinazie met aardappelen en kip gegeven en ze had geen 10 minuten nodig om het hele bord leeg te eten.

Meteen was zo weer vriendelijk en kon ook weer zo gezellig lachen.

Dan heb ik haar in de wipstoel gelegd en dat ging toen minuten goed en toen begon ze weer te huilen (poepluier) haar lange broek vol….romper vol……alles afgepoetst….Schone luier aan en intussen dat oma de romper in het water was zetten en de lange broek schoon had gemaakt was Sylvie in slaap gevallen en ik heb haar dan maar even laten liggen want per slot van rekening is zij ook wat verkouden en dan heb je toch meer slaap nodig.

Omdat de decoupeerzaag van opa het begeven had is opa dan verder gegaan met en hamer en beitel en dat beviel Martijn beter en dus kon hij opa weer gaan helpen ( bodywarmer aan die in het washok lag en naar buiten). Opa was de nog bruikbare dingen van zijn decoupeerzaag aan het slopen en Martijn zou hem daarbij helpen (alles in een zakje doen).

Als ze dan samen om 17.00 uur binnen kwamen hadden ze zo veel herrie dat Sylvie wakker schrok ….. niet erg hoor….. nu mocht zij boven op de tafel in haar wipstoel en gezellig erbij zijn als wij gingen eten ….. als dan de macaroni op was zei Martijn “toetje”….Hij ging het zelf halen in de koelkast en bracht ook meteen voor opa een van zijn toetje mee”lekker opa”zei hij.

Omdat Martijn zo goed had gegeten en hij ’s middags geen snoep heeft gehad kreeg hij van oma een doosje rozijntjes.

Opa en oma een kopje koffie……..dan nog eten in een magnetron schaal voor mama en in een andere schaal voor papa voor morgen …..nog even afwassen en wie kwam daar binnen ????

Mama Jolanda…..fijn hoor nog even van alles vertellen en dan vertrekken opa en oma weer richting Neerpelt….nog een dikke knuffel en tot volgende week

Daaaag allemaal de groetjes en een knuffel van oma ………

P.s. waarom ligt in het keukenkastje bij de kruiden een grote aardappel ??????????????