67.

2 0 0 4 ! ! ! ! !

Donderdag, 8 januari 2004.

De eerste oppasdag van het nieuwe jaar

Vandaag is oma pas na 13.00 uur gekomen, omdat ze vanmorgen eerst nog naar de kerk is geweest voor de uitvaartmis van een bekende ( Nick Cramers, de vader van de buurvrouw van oma was vrij plotseling op de leeftijd van 66 jaar gestorven).

Om 11.45 uur zat oma dan in het autootje van opa van Melis op weg naar Helmond.

Zodra oma de autobaan bij Leende opdraaide stond ze in de file tot aan de rotonde in Eindhoven 40 minuten, bijna stil staan, zo langzaam ging het, maar gelukkig was oma nog net op tijd in Helmond, juist voordat papa Richard moest vertrekken naar zijn werk.

Toen oma pas binnen was begon Martijn( die in zijn bedje lag ) te huilen maar volgens papa kon dat niet zijn van een vieze luier want papa had juist daarvoor nog gekeken.

Toen papa dan weg was is oma toch maar snel gaan kijken en ja hoor……halfweg de trap kon je het al ruiken.

Martijn had toen ruim een uur geslapen maar wilde nadat hij een schone luier had aangekregen niet meer in zijn bedje.

Oma heeft hem dan maar aangekleed en in de wandelwagen gezet en dan zijn we richting stad gewandeld.

Onderweg zijn we dan nog even bij opa van Melis langs geweest om een paar kaartjes voor de biljartclub af te geven die opa Vereiken voor hem had gemaakt.

In de stad heeft oma dan een nieuwe wekker gekocht met heel grote letters zodat oma het (zonder bril ) wat beter kan zien als ze in bed ligt.

Als we dan bij die winkel naar buiten kwamen regende het flink en heeft oma de regenkap over de wandelwagen gedaan zodat Martijn lekker droog kon zitten

Oma heeft dan bij de Hema snel een paraplu gekocht zodat ook oma niet zo nat zou worden.

Ondertussen had Martijn een koekje gehad, wat hij lekker op heeft zitten smullen.

Dan richting huiswaarts, door de regen en Martijn was heel stil dus dacht oma “die valt mooi in slaap”

Maar mispoes………..niks daarvan.

Vooraan in de Heistraat riepen 2 meisjes “mevrouw u verliest een schoen” en ook een auto toeterde en stopte en een mevrouw wees naar een heel mooi blauw halfhoog kinderschoentje.

Ja hoor……..goed geraden…….dat was van Martijn.

Daarom was hij zo stil, hij was zijn schoenen aan het uitdoen, de andere schoen had hij nog in de wandelwagen liggen, maar door die regen op die plastic klap zie je Martijn niet zo goed zitten en zie je al helemaal niet wat hij aan het doen is.

Dus oma…..dubbele knoop in de veters…..anders kan je volgende keer nieuwe schoenen kopen.

Toen wilde hij aan zijn sokken beginnen, maar omdat die nog al strak zaten wilde dat niet zo goed lukken.