Geachte,

Professor Philippe van Parijs zegt dat “we een gemeenschappelijke taal nodig hebben die bekend is onder alle lagen van de bevolking”.

Het al dan niet bekend zijn onder alle lagen van de bevolking als enig criterium waaraan een gemeenschappelijke taal moet voldoen, vind ik wat mager, hoor!

Mag het niet wat meer zijn, geachte professor? Ik denk b.v. aan: 'eenvoud' en 'neutraliteit'.

Mag ik er bovendien op wijzen dat “BEkend door” niet gelijk staat aan "GEkend in" alle lagen van de bevolking. Om dat te bereiken moet die gemeenschappelijke taal vanaf de lagere school en op intensieve manier onderwezen worden.

Kiest men voor het Engels, dan kiest men voor:

- een niet-democratisch principe: het recht van de sterkste;

- taaldiscriminatie: de NESsy’s (native English speakers) krijgen de status van eersterangsburgers zomaar in de schoot geworpen;

- de minst economische oplossing, want een zware investering van tijd, geld en energie.

De enige democratische (voor iedereen aanvaardbare, voor 'iedereen' haalbare) en de meest economische keuze (minimale investering van tijd, geld en energie) betreft een eenvoudige, neutrale taal: b.v. het Esperanto. Daar zijn echter drie voorwaarden voor nodig: 1. openheid van geest (geen a priori afwijzing, wat intellectueel oneerlijk is), 2. een minimum aan gezond boerenverstand en 3. drie seconden politieke/journalistieke/academische moed: 'we doen het!'

Oh ja, aanvaarden van een gemeenschappelijke, eenvoudige, neutrale, tweede (g.e.n.t.)taal doet geen afbreuk aan het belang van kennis van het Engels als dominante wereldtaal, noch aan de meerwaarde van meertaligheid voor wie daartoe gemotiveerd is op basis van interesse en/of behoefte!

En laat minister Vandenbroucke dan de lat voor talen maar lekker hoog leggen. (www.delathoogvoortalen.be) Zo komt IEDEREEN aan z'n trekken! Maar dat is een mening die angstvallig uit de media gehouden wordt.