KOEN RAES

Een gedeeld Esperanto als Europese taal, dat dan natuurlijk ook aan alle Europeanen geleerd zou moeten worden, had wellicht meer bijgedragen tot zowel een gemaakt Europa als tot een grotere bescherming voor kleine taalgemeenschappen, en het had tegelijk de Europese identiteit tegenover de Amerikaanse versterkt. Thans is het hek van de dam en worden het Engels, het Spaans en het Chinees wellicht de lingua franca op wereldvlak, waardoor het lot van alle andere talen toch enigszins precair wordt.

Koen Raes - Ethicus, universiteit Gent

De Morgen 10/11/2001

......................................................................................................................................................... 

Marc Eyskens

“De toekomst van het Esperanto zie ik ook in het raam van de stormachtige technologische ontwikkeling. Het vertalen via de computer, van bijvoorbeeld de Europese talen in het Chinees vergt een ongehoord ingewikkelde software. Indien daarentegen de meeste wereldtalen zouden worden vertaald in het Esperanto, via de computer, en men in onze scholen de jonge mensen tenminste een passieve kennis van het Esperanto zou aanleren, zou de taalcommunicatie in de wereld aanzienlijk worden verbeterd. Ik denk dat een vereniging als de uwe dringend contact moet opnemen met de geleerden in de ondernemingen die zich momenteel bezig houden met de baanbrekende nieuwe technologieën inzake simultaanvertaling.

Persoonlijke brief 25/01/2000

...................................................................................................................................................

Herman Brusselmans

Vraag: Zou het beter zijn als we allemaal dezelfde taal spraken?

H.B.: Zeer zeker. Ik vind het niet interessant om naar iemand te moeten luisteren die ik niet versta. (...) Wie vloeiend vijf, zes talen spreekt, voelt zich veel zelfverzekerder dan mensen die alleen hun moedertaal beheersen. Ik ga nooit op reis, maar mijn vrouw probeert me om te turnen. Als ze me ooit zover krijgt, kies ik een land uit waarvan ik de taal spreek. Omdat ik weet dat ik mij anders lullig zal voelen als ik iets met handen en voeten moet proberen uitleggen aan een Spanjaard of een Italiaan.

(De kans dat Vlaanderens grootste naar Spanje of Italië op reis gaat, is voorlopig dus onbestaande.)

De Morgen, 13/4/2001 pag. 17: over "Taal"

Wilfried Decoo

Wonderdokters vinden makkelijk aanhang, omdat taalonderwijs een moeilijke opgave is en velen dus openstaan voor wondermiddelen en de beloften die ermee gepaard gaan. Maar het is erg naïef te denken dat "native teachers" nu plots hét verschil zullen maken, of dat alle kleuters zomaar een vreemde taal vlot leren, of dat Internet het taalleren nu plots anders én vanzelf maakt. Nee, de tips stellen het duidelijk: je moet als leerder zélf, op allerlei wijzen, en zoveel mogelijk, dagelijks met de taal bezig bezig bezig zijn.

Hoogleraar in Antwerpen en Provo (VS) en auteur van onder meer de lesmethodes Eventail en Vocapuces.

De Standaard 20/03/2001 : Bezig, bezig, bezig zijn.

Professor Johan Taeldeman neemt afscheid van de universiteit van Gent.

Wordt onze taal bedreigd door de stijgende invloed van het Engels?

“Nee. Die Engelse invloed uit zich alleen in de woordenschat. (…) Wat ik veel gevaarlijker vind, is dat het Engels  zo een groot domein verovert. Het duikt op in het bedrijfsleven en het hoger onderwijs. Dat is gevaarlijk. Want als het Engels de standaardtaal wordt voor de wetenschap, de cultuur, de politiek… dan worden de andere talen gedegradeerd tot dialecten.”

Toen  de culturele elite in Vlaanderen rond het jaar 1900 ervoor koos om als standaardtaal het Nederlands van het Noorden over te nemen, betekende dat ook: de uitspraak van het Noorden.   Maar sindsdien zijn er allerlei processen komen opborrelen, zoals het harder worden van de schrapende ch, het stemloos worden van v en z, de ei die opschuift naar de aai, de diftongering van de ee en de oo… Tot in het begin van de twintigste eeuw keurden uitspraakdeskundigen dat nog af, maar nu zijn alle remmen los. Luister naar die Hollandse correspondenten op de VRT: Jetteke Van Wijk en Esther Verhalle, vreselijk! Geen mens zou dat bij ons willen overnemen. Maar luister ook eens naar Nederlandse zangers van dertig jaar geleden: Wim Sonneveld, Jules de Corte, Boudewijn de Groot… die staan dichter bij de Vlamingen van vandaag dan bij Nederlanders van vandaag. (Ludo Permentier)

De Standaard – Cultuur en Media- p. 36-37- De man van taal – 9-10 oktober 2004