De schrik voor klas 6A Latijn-Arabisch

Arabisch als onderdeel van de klassieke talen op school, de jeugd zou er niet stommer van worden, vindt Khalid El Jafoufi. Jammer dat de N-VA zo steigert.

Terwijl bijna anderhalf miljoen leerlingen met herwonnen moed het tweede semester aanvatten, flipfloppen Vlaamse meerderheidspartijen ongegeneerd verder over de broodnodige hervorming van het secundair onderwijs (DS 10 januari) . Vooral de N-VA zet daarbij de hakken stevig in het zand. Al van bij de start van deze bestuursperiode heeft ze zich voorgenomen om zich te verzetten tegen een ‘al te verregaande’ onderwijshervorming.

Taalfetisjisme

Nu minister van Onderwijs Hilde Crevits (CD&V) de schotten tussen aso, tso en bso heeft behouden en het aantal studierichtingen even talrijk blijft, waagt de N-VA zich dan maar aan semantische discussies. Het moet tenslotte voor iedereen duidelijk blijven wie in deze regering echt aan de touwtjes trekt als het over onderwijs gaat. Daarom hoeft het ook niet te verbazen dat de halsstarrige focus op taal zowat het wezenskenmerk is geworden van de modernisering van het secundair onderwijs.

Maar vergis u niet, beste taalliefhebbers, het taalfetisjisme van deze regering reikt niet verder dan het Nederlands. Want als we het over meertaligheid in het onderwijs hebben, getuigt de visie van de N-VA van een ongeziene wereldvreemdheid. De partij heeft het nog altijd zichtbaar moeilijk met haar eerdere toegeving om het taalaanbod in de derde graad aso uit te breiden naar ‘alle levende talen’. Ze vindt gelukkig nog troost in het feit dat tot nu toe maar weinig scholen van die opportuniteit hebben gebruikgemaakt.

Numquam!

Waar de partij al helemaal van steigert, is een mogelijke verbreding van het aanbod klassieke talen. Zonder dat de minister het zou ambiëren, kan de studierichting ‘klassieke talen’ volgens hen betekenen dat scholen behalve het Latijn of het Grieks ook pakweg Hebreeuws of het klassiek Arabisch kunnen aanbieden. ‘Numquam!’ zullen ze op het partijhoofdkwartier gedacht hebben, nooit!

Nochtans zijn er ontelbare voordelen op te noemen als scholen wel die mogelijkheid krijgen. Leerlingen zouden zo te weten kunnen komen dat een groot deel van de Nederlandse woordenschat, via het Grieks en Latijn, aan het Hebreeuws is ontleend. Leerlingen uit multiculturele scholen zouden ook kunnen ontdekken dat de Latijnse werken van Avicenna en Rhazes eigenlijk vertaald zijn uit het klassiek Arabisch. Misschien komen leerlingen uit blanke elitescholen bijvoorbeeld ook tot het besef dat het woord ‘algoritme’ letterlijk verwijst naar de Arabisch-islamitische wiskundige Al Khwarizmi. En heel misschien kan deze rijke vorming dan ook als een vaccin dienen tegen mogelijke virussen als ‘antisemitisme’ en ‘moslimhaat’.

Maar zolang de regering bevangen blijft door een panische angst voor ‘het vreemde’, zal Cicero het helaas bij het rechte eind hebben: damnant quod non intellegunt.

Mijn reactie

woensdag 11 januari 2017 door Dan V.:

‘Arabisch in het onderwijs’: weer een elitair voorstel dat zoals ‘ (actieve) meertaligheid als norm’ niet haalbaar is voor een groot (het grootste?) deel van de leerlingen en het communicatieprobleem niet oplost. Fernand Q: ‘Een groot probleem in onze wereld is communicatie en dialoog. Zonder wederzijdse talenkennis loopt dialoog en wederzijds begrip altijd stroever.’ De (elitaire, discriminerende, EUtopische) oplossing is niet: zoveel mogelijk talen leren, maar het aanbieden van een Gemeenschappelijke, Eenvoudige, Neutrale, Tweede (G.E.N.T.) taal, zoals het Esperanto: voor ‘IEDEREEN’ haalbaar wegens zijn eenvoud, voor IEDEREEN aanvaardbaar wegens zijn neutraliteit. Mogelijkheid tot dialoog voor IEDEREEN, dus! Wetenschappelijk onderzoek wees ook uit dat Esperanto als eerst geleerde taal de leertijd voor andere talen met 30% verkort, ook voor de klassieke talen! De elite blijft echter veroordelen omdat ze niet WIL begrijpen!