28 februari 2018  MO - Column van Geert van Istendael.

Zou een heel klein beetje populisme soms niet beter kunnen zijn? 

 <https://www.mo.be/column/zou-een-heel-klein-beetje-populisme-soms-niet-beter-kunnen-zijn>

Wat ik walgelijk vind, is het Angelsaksische cultuurimperialisme. Cultuurimperialisme van elke taal trouwens, laat daarover geen misverstand bestaan.

Vandaag ben je primitief als je geen Engels spreekt. Frans en Duits worden weggezet als local languages. Helemaal ibbel raak ik als kennissen verbaasd en lichtjes neerbuigend vragen: Maar Geert toch, lees jij dan geen buitenlandse kranten? Zij bedoelen altijd uitsluitend de Amerikaanse en Britse pers. Mijn antwoord: O, jazeker, Le Monde en Libé en de Neue Zürcher Zeitung en La Repubblica en El País en wekelijks ook Die Zeit. Maar dat glijdt van die kennissen af als water over een eend. Parochieblaadjes zijn het, vol gekriebeld in rochelend plaatselijk plat. En droef wordt het me te moede als ik zie hoe t’allenkant weldenkende, hoog opgeleide, totaal mondiale lieden, die demonstratief gaan kotsen bij elke hik van het opperhoofd der Verenigde Staten, hoe juist die zelfverklaarde linkse intellectuelen juichend in het stof buigen voor de officiële taal van het Imperium Trumpanum.

O Emily Dickinson, o Patrick Kavanagh, o Elizabeth Bishop, o Les Murray, wat al beledigingen van uw glanzende taal!

Die kwaaie inleiding alleen maar om te zeggen dat ik enkele dagen geleden in de trein een nummer zag liggen van The Economist.

Mijn reactie. Deze werd door MO doorgestuurd naar Gert van Istendael

Geachte,

Betreft: Zou een heel klein beetje populisme soms niet beter kunnen zijn? - Geert van Istendael 

Wat ik walgelijk vind, is het Angelsaksische cultuurimperialisme. Cultuurimperialisme van elke taal trouwens, laat daarover geen misverstand bestaan .

Geef aan het Engels wat het Engels toekomt: de status van belangrijkste wereldtaal; geef aan het Esperanto wat het Esperanto toekomt: de status van lingua franca. 

Alleen zo krijgt cultureel imperialisme geen kans. Alleen zo krijgen de opinies van NON-NESSY's (non-Native English Speakers) ook aandacht. 

UMBERTO ECO (Italiaans schrijver en semioticus) begreep het wel:

Nationale trots zou de doorslag kunnen geven: met het oog op het gevaar dat in een toekomstig verenigd Europa de taal van één land de overhand zou kunnen krijgen, zouden de staten die maar een zeer kleine kans hebben hun taal aan anderen op te leggen en die de overheersing van andermans taal vrezen (dat wil zeggen alle staten min een), kunnen beginnen de invoering van een internationale hulptaal te steunen.
(Uit: Europa en de volmaakte taal - p. 313)

Wanneer gaan onze hoog opgeleide Vlaamse intellectuelen eens de moed hebben om dat ook te verkondigen?