Liu Baoguo -  enseignant / instruisto , Chine /  Ĉinio :xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Verdire, mi ankaŭ opinias, ke Esperanto estas iomete tro eŭropeca, ĉar en Esperanto troviĝas ege malmultaj aziaj terminoj. Tamen, kompare kun la angla lingvo, Esperanto estas multe pli facile lernebla. Multaj ĉinoj lernis la anglan pli ol dek jarojn kaj ne povas bone uzi ĝin. En norda Ĉinio, oni povas facile prononci la literon [l], tamen en suda Ĉinio, oni malfacile diferencigas la literojn [l] kaj [n]. En ĉina lingvo ne troviĝas la litero [r] ; multaj ĉinoj ne povas facile prononci ĝin. Tamen post ekzercado, multaj povas pli facile prononci ĝin. Mi kaj mia frato povas bone prononci la literon [r].

A vrai dire, je crois aussi que l'espéranto est un peu trop européen, car en espéranto il y a très peu de termes asiatiques. Cependant, comparé à l'anglais, l'espéranto est beaucoup plus facile à étudier. De nombreux Chinois ont étudié l'anglais plus de dix ans et ils sont incapables de bien l'utiliser. Dans le nord de la Chine, on prononce plus facilement la lettre [l] ; cependant, dans le sud, on fait difficilement la différence entre les lettres [l] et [n]. Dans la langue chinoise l'on ne trouve pas la lettre [r] ; de nombreux Chinois ne peuvent pas la prononcer facilement. Toutefois après un entraînement, ils sont nombreux à la prononcer plus facilement. Mon frère et moi pouvons bien prononcer la lettre [r].  

Simin Emrani  - enseignante / instruistino, Iran / Irano :

Por perslingvanoj prononcado de esperantaj literoj estas tre flua, simpla kaj nenia problemo ekziztas. Sed menciindas ke ankaŭ francoj ne povas la literon [r] ĝuste prononci. Laŭ la plej lastaj esploroj pri lingvolerno estas indikita : « Oni per praktikado povos solvi la naciajn prononc-kutimojn ».

Pour des personnes de langue perse la prononciation des lettres de l'espéranto est très fluide, simple, et il n'existe aucun problème. Mais il faut aussi mentionner que des Français également ne prononcent pas correctement la lettre [r].  Selon les recherches les plus récentes sur l'enseignement des langues, « l'on peut par la pratique résoudre les habitudes des prononciations nationales ».

Eruda Li  -  Chine / Ĉinio :

Mi estas ino kaj mi eklernis Esperanton ekde la 15-a jaro. Por mi ĝi ja estas la plej facile lernebla lingvo. Post kelkjara lernado , kiam mi vizitis Varsovion por la Universala Kongreso（en la jaro 1987). La Pola Radio intervjuis min, kaj dissendis la programon tutmonde. Poste. mi informiĝis, ke la Pola Radio ricevis multajn leterojn de diverslandaj esperantistoj, kiuj diris ke " la knabino parolas tiel bele , klare kaj flue nian lingvon Esperanton, ke ŝi povas esti  la modelo por ni okcidentanoj... Fakte. ne nur mi, sed ankaŭ la plej multo el ĉinaj Esperanto-parolantoj povas klare kaj bone prononci ne nur [l] kaj [r], sed ankaŭ " iujn literojn" . Mi ankauŭ kantas esperante; jam mi havis plurfojan propran Esperanto- koncerton en diversaj landoj . La Radioj Pekino kaj Polonia ofte dissendas miajn Esperanto-kantojn al la tuta mondo. Mi neniam aŭdis plendojn, ke mi ne bone prononcis [l] kaj [r].

Je suis une femme et j'ai commencé à étudier l'espéranto dès l'âge de 15 ans. Pour moi c'est certainement la plus facile des langues à étudier. Après quelques années, lorsque j'ai participé au congrès universel de Varsovie (en 1987), la radio polonaise m'a interviewée et a diffusé le programme dans le monde. Par la suite, j'ai appris que cette radio avait reçu de nombreuses lettres d'espérantistes de divers pays, disant que "la demoiselle parle si bien, si clairement et si couramment l'espéranto, qu'elle pouvait être un modèle pour nous Occidentaux". En fait, pas seulement moi, mais aussi la majorité des Chinois parlant l'espéranto peuvent prononcer clairement et correctement, non seulement [l] et [r], mais aussi d'autres lettres. Je chante également en espéranto; j'ai déjà donné plusieurs fois mon propre concert en espéranto dans divers pays. Souvent Radio Pékin et Radio Polonia diffusent à travers le monde mes chansons en espéranto. Je n'ai jamais entendu de plaintes quant à une mauvaise prononciation de [l] et de [r].

(Quotidiennement ces deux stations de radio émettent en espéranto :  Radio Pékin   http://esperanto.cri.cn/  ;  Radio Polonia :   http://www.polskieradio.pl/eo/ ).

Nguyen Thi Ngoc Lan - professeur retraité de français et d'anglais / emerita instruistino pri la franca kaj la angla, Vietnam / Vietnamio :  

En mia lando grandaĝaj intelektuloj povoscias la francan lingvon. De antaŭ kelkdekoj da jaroj, la angla lingvo estas la ĉefa fremda lingvo instruata en lernejoj kaj universitatoj. La franca, ĉina kaj rusa lingvoj estas ankaŭ instruataj, sed nur en malmultaj lernejoj en grandaj urboj. Aliaj lingvoj, nome la araba, germana, hispana, itala, japana kaj korea estas instruataj en kelkaj universitatoj de fremdaj lingvoj. La lernado de iu ajn fremda lingvo necesigas minimuman kapablecon. La vjetnamoj, kiuj estas kapablaj pri la franca aŭ la angla lingvoj ankaŭ kapablas pri Esperanto. Tiuj, kiuj povoscias neniun fremdan lingvon, povas lerni Esperanton, sed kun malfaciloj konsistantaj ĉefe en prononco kaj sintakso. Estas do malfacile por ili plialtigi sian lingvo-nivelon, kaj iuj estas eternaj komencantoj. La miskompreno pri la internacia lingvo ankaŭ ekzistas en Vjetnamio.

Dans mon pays, les intellectuels fort âgés savent le français. Depuis quelques dizaines d'années l'anglais est la langue principalement enseignée dans les écoles et dans les universités. Le français, le chinois et le russe sont également enseignés, mais seulement dans peu d'écoles des grandes villes. D'autres langues, comme l'arabe, l'allemand, l'espagnol, le japonais et le coréen sont enseignées dans quelques universités des langues étrangères. L'étude de n'importe quelle langue étrangère requiert un minimum d'aptitude. Les Vietnamiens qui en ont pour le français et l'anglais, en ont aussi pour l'espéranto. Ceux qui ne peuvent étudier aucune langue étrangère, peuvent étudier l'espéranto, mais avec des difficultés, principalement pour la prononciation et la syntaxe. Ils éprouvent donc des difficultés pour élever leur niveau linguistique, et ils sont d'éternels débutants. La méprise à propos de la langue internationale existe aussi au Vietnam. 

Kimura Goro -  assistant universitaire / universitata vicprofesoro, Japon / Japanio

La ĉiama demando...Jen (parto de) mia vidpunkto: Certe eŭropanoj havas relativan avantaĝon je lernado de esperantaj vortradikoj. Sed Esperanto fakte allogis ankaŭ azianojn. Ne pro sia lingva neŭtraleco (tio ja fakte ne eblas), sed pro tio ke ĝi ne estas ligita politike kaj identece al definita denaskularo, popolo aŭ lando. En tiu punkto Esperanto havas unikan valoron, certe ankaŭ por azianoj.

L'éternelle question ... Voici (partiellement) mon point de vue. Des Européens ont certainement un avantage relatif dans l'étude des racines de l'espéranto. Mais en fait l'espéranto a séduit aussi des Asiatiques. Non pour sa neutralité linguistique (en réalité cela n'est pas possible), mais vu le fait qu'il n'est lié ni politiquement, ni identitairement à une ethnie définie, à un peuple ou à un pays. De ce point de vue l'espéranto a une valeur unique, certainement aussi pour des Asiatiques.   

Miajn opiniojn pri tiu demando por esperantistoj skribis en "La Ondo de Esperanto" n-ro 127, 13:

Sur cette question j'ai écrit mes opinions pour des espérantistes dans "La Ondo de Esperanto" (la vague de l'espéranto) n° 127, 13 -

- Esperanto: ĉu nur por Eŭropo? /   L'espéranto : seulement pour l'Europe?

http://www.esperanto.org/Ondo/Eb/127-eb.htm#Eb37-05

kaj / et
- Ĉu eblas deeŭropigi Esperanton? / Est-il possible de déseuropéaniser l'espéranto?
http://www.bonalingvo.it/index.php/Orienta_Esperanto:_KIMURA_Goro_Christ

Navin Shesta – Népal / Nepalo :

Por ni en Nepalo ne estas malfacile prononci [l] kaj [r]. Eble por ĉinlingvaj parolantoj.

Pour nous, au Népal, il n’est pas difficile de prononcer [l] et [r]. Peut-être pour les locuteurs chinois.

+++++++++++

Opinion d’une européenne / Opinio de eŭropanino :

Mireille Grosjean - enseignante retraitée / emerita instruistino, Suisse / Svislando :

Mi estas en Japanio por ses monatoj kaj mi observas la jenon.

Japanoj penas prononci malsame [l] kaj [r],  [v] kaj [b],  [f] kaj [h] . Ili ankaŭ penas prononci [u], ĉar ĝi malaperas en la japana same kiel nia [e] en fina pozicio. Ili kutimas erari parolante sen artikolo kaj sen subjekto. Samaj malfacilaĵoj estas por ili en la angla. Plie japanoj havas multnombrajn malfacilaĵojn lernante la prononcon de la angla. Ili devas lerni meti prepoziciojn antaŭ la nomo, en la japana ili estas post la nomo. La vortvico en la japana estas tute alia ol en Esperanto kaj en la angla. Krome ili devas lerni ĉiujn vortojn, ne povas diveni "tablo, manĝi" ktp...kiel franclingvanoj.

Japanoj diris al mi, ke ili pli rapide lernas Esperanton, ĉar en ĝi ili lernas "ĉevalo" kaj povas senprobleme konstrui "ĉevalino, ĉevalido, ĉevalejo ....Sed  en la angla, ili devas lerni ĉiujn vortojn tiajn. Japanoj konas "Kyoto no eki": eki= stacidomo. no = de  Stacidomo de Kyoto ; sed la vortvico estas mala. En la angla ekzistas sama vortvico kiel en la japana, tamen sen prepozicio. Alia pli bona ekzemplo: "basu no noriba". "Basu" = buso; "noriba" = haltejo. Bushaltejo = "basu no noriba".

Je suis au Japon pour six mois et voici ce que j’ai observé.

Les Japonais s’efforcent de prononcer différemment [l] et [r], [v] et [b], [f] et [h]. Ils s’efforcent aussi de prononcer [u] (prononcé « ou »), car il devient muet en japonais à la façon de notre [e] final. Ils ont pour habitude de parler erronément en omettant l’article et le pronom. Ce sont pour eux les mêmes difficultés que pour l’anglais. Par ailleurs les Japonais éprouvent de nombreuses difficultés en apprenant la prononciation de l’anglais. Ils doivent apprendre  à mettre les prépositions devant le substantif, qui se trouvent derrière en japonais. L’ordre des mots en japonais est tout à fait différent qu’en espéranto ou qu’en anglais. Par ailleurs ils doivent apprendre tous les mots, et ils ne peuvent deviner le sens de « tablo », « manĝhi » (prononcé « mandji »), etc.  comme les francophones.

Les Japonais m’ont dit qu’ils étudient plus rapidement l’espéranto car, dans cette langue, lorsqu’ils étudient « ĉevalo » (prononcé « tchévalo » ), ils peuvent construire sans problème « ĉevalino » (jument), « ĉevalido » (poulain), « ĉevalejo » (écurie) … Mais en anglais ils doivent étudier tous ces mots. Les Japonais connaissent « Kyoto no eki » (eki / gare ; no / de – gare de Tokyo), mais l’ordre des mots est différent. En anglais il existe le même ordre qu’en japonais, mais sans préposition. Un meilleur exemple : « basu no noriba » / halte de bus ( basu / bus ; noriba / halte).

==============================