|
Hans Annoot heeft ernstige bedenkingen bij de manier waarop het verhaal over lijfstraffen in een Leuvense Steinerschool door de media werd behandeld.
*****************************************************************************
De belangrijkste les die wij uit dit onverkwikkelijke avontuur overhouden, is de ervaring hoe pervers media kunnen werken. Zonder te willen veralgemene, lijkt het toch een trend.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Les één: nieuws is niet wat maatschappelijk relevant of belangrijk is, nieuws is wat de media tot nieuws proclameren omdat hén dat uitkomt. Iets wordt belangrijk omdat de media er aandacht aanbesteden, niet omgekeerd. (
)
Les twee: de media gedragen zich niet als onpartijdige waarnemers die als doel hebben burgers correct te informeren. Ze kiezen partij en eenmaal dat gebeurd is, wordt informatie geselecteerd in functie van het ingenomen standpunt. Nuanceringen zijn te lastig, het ideale (simpelste) format is dat van de spaghettiwestern: er zijn alleen good guys en bad guys.
Hans Annoot, directeur Steinerschool Antwerpen en bestuurder Federatie van Steinerscholen
*****************************************************************************
Deze redenering is volledig van toepassing op de houding van de media i.v.m. taaldemocratie en de mogelijkheden van een G.E.N.T.-taal, zoals het Esperanto.
Hier ook:
1/ een volledig gebrek aan kritische houding t.o.v. het Europese taalbeleid:
- a/ de niet-haalbaarheid van meertaligheid als norm;
- b/ de inefficiëntie van een dergelijk beleid;
- c/ het miskennen van het asociaal, discriminerend en ondemocratisch karakter ervan.
2/ een volledig negeren van een eenvoudige, eerlijke, economische en efficiënte oplossing van het Europees/mondiaal communicatieprobleem ten gevolge van de taalkundige verscheidenheid:
- a/ geen correcte informatie, nog eerder: desinformatie, over het Esperanto;
- b/ het aannemen van een hypokriete houding door te pleiten voor
taalkundig/culturele verscheidenheid en terzelfdertijd feitelijk het Engels als lingua
franca te erkennen en zelfs te promoten.
|
Taaldemocratie 