Naar aanleiding van de politieke crisis over de staatshervorming publiceert  De Standaard een gesprek met Frank Vandenbroucke, Vlaams minister van Onderwijs en Werk, en Jan Renders, voorzitter van de christelijke arbeidersbeweging (ACW).

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

    Frank Vandenbroucke

Taal is een sociale kwestie. Hij somt hierbij een aantal allochtone gemeenteraadsleden op die in Vilvoorde het taalregelment hebben goedgekeurd. Je kunt die mensen moeilijk verdenken van Vlaams etnocentrisme. Maar ze beseffen wel maar al te goed hoe belangrijk een goede kennis van het Nederlands is om te participeren in onze samenleving. Vandenbroucke heeft het echter moeilijk met een resultaatsverbintenis. Niet iedereen  is immers even getalenteerd om een nieuwe taal aan te leren. (DS Weekend blz. 17,18,19)

Persoonlijke bedenking: Volgens mij is dit een vorm van discriminatie, van taalkundig racisme. Buitenlanders zijn volgens de minister niet even getalenteerd om een nieuwe taal te leren, maar Vlamingen worden wel verondersteld naast hun moedertaal minimaal twee (!) vreemde talen te leren. Dit is geen socialisme, dit is elitarisme. Voor de enen neemt hij een intellectueelnederige en voor de anderen een intellectueelarrogante houding aan.
***************************************************************************** 

    Jan Renders

‘Kennis van taal is bij ons een veel grotere uitdaging dan in andere landen. Ze is sociaal belangrijk, voor de integratie en de dialoog  (…) Wat al die populistische roepers ook beweren, onze gemeenschap wordt steeds diverser. Wij willen dat die gemeenschap open en verdraagzaam blijft – en een voorwaarde daartoe is dat mensen onderling de dialoog kunnen aangaan. (DS Weekend blz. 20,21)

Persoonlijke bedenking: Ook Jan Renders onderstreept het belang van taal voor de integratie en de dialoog in een steeds diverser wordende gemeenschap. Voor ons land betekent dit dus dat inwijkelingen de taal van onze gemeenschap moeten leren. Als je de redenering doortrekt naar Europa met zijn talrijke taal- en cultuurgemeenschappen betekent dit dat ook hier een gemeenschappelijke taal een positieve factor zou kunnen zijn in de dialoog voor een open en verdraagzame gemeenschap.

***************************************************************************

De Standaard vroeg een aantal ‘ghostwriters’ de koning een handje te willen helpen om de bevolking toe te spreken naar aanleiding van de nationale feestdag. Uit de toespraak van B(ekende) V(laming) Rik Torfs volgende citaten:

Laten we niet ten prooi vallen aan het gebrek aan fantasie dat ons nu en dan weet te verrassen. Nooit mogen we zwichten voor de verleiding om de jeugd van dit land het Engels als tweede taal aan teleren, alsof we Noren zouden zijn of Ijslanders, Nederlanders of Fransen. (…) En beste landgenoten, maak kennis met elkaar. Overschrijd de taalgrens, vergeet uw schuchterheid, verlies uzelf. (DS Weekend blz. 6,7)

Persoonlijke bedenking: België is officieel een drietalig land. Kennis maken met elkaar is dus alleen weggelegd voor een meertalige elite. Tenzij we over een gemeenschappelijke tweede taal zouden beschikken. En dat weze bij voorkeur niet het Engels, volgens Rik Torfs. Laten we dus zijn advies volgen en niet ten prooi vallen aan het gebrek aan fantasie dat ons nu en dan weet te verrassen: kiezen we voor een G.E.N.T.-taal, met name Esperanto. Benieuwd of zijn fantasie zover reikt.

***************************************************************************

In het katern: Opinie & Analyse staat op blz. 21 een column van André-Mutien Léonard, bisschop van Namen.

Hij zegt over de Franstaligen: ze moeten afstand nemen van hun taalsuperioriteitsgevoel.

Persoonlijke bedenking: Wanneer gaan de NESsy’s (Native English Speakers) eens tot dat inzicht komen? Zolang echter de non-NESsy’s dat zelf niet aanvoelen, hebben ze daar ook geen reden toe.

***************************************************************************