Een Vlaming moet niet twee-, maar drietalig zijn, zegt Smet in de kranten. Behalve een perfecte kennis van het Standaardnederlands, is volgens hem een degelijke kennis nodig van de tweede landstaal en de Europese voertaal.
Drietaligheid als norm, terwijl het voor een groot deel van de bevolking al een schier onmogelijke opdracht is om de eigen standaardmoedertaal op een aan de perfectie grenzend niveau te beheersen. Een utopische norm dus, die zelfs voor de elite het Europees en wereldwijd communicatieprobleem niet eens oplost. En zeggen dat je met een fractie van de tijd, de energie en het geld die je in het leren van vreemde talen investeert het probleem fundamenteel en voor iedereen kan oplossen, zonder afbreuk te doen aan de meerwaarde die meertaligheid biedt. Dat inzicht vereist echter een dosis gezond verstand en een minimum aan openheid van geest. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Vandaag gaat in Kopenhagen het 96ste Esperantowereldcongres van start met als thema: dialoog en wederzijds begrip. 1413 deelnemers uit 66 landen. Zonder tolken of vertalers! Het kan ook anders, maar je moet er wel voor open staan.
|