De heer Guy Tegenbos, steller van het artikel Frans én Engels tweede taal (DS - 26 juli 2011, pag. 1), was  zo vriendelijk mijn lezersbrief op te nemen in de rubriek Waarde redactie (DS – 28 juli 2011, pag. 21).

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Ik stuurde hem volgend bericht.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Geachte heer,

Van harte dank voor de publicatie van mijn lezersbrief.

Ik vraag mij echter af waarom er tot op heden geen enkel journalist het democratisch deficit en de inefficiëntie van het huidig taalbeleid aan de kaak wil stellen. Het enige resultaat van dit nieuwe beleid zal zijn dat een groter aantal mensen in staat zal zijn, op een zeer verscheiden niveau weliswaar, in  verschillende talen te communiceren, wat zeer lovenswaardig (maar zeer discriminerend) is.

Dit gaat voorbij aan wat de primaire doelstelling van taalonderwijs zou moeten zijn: ervoor zorgen dat iedereen de mogelijkheid geboden wordt om met anderstaligen te converseren. Dat kan enkel via het aanbieden in het onderwijs van een eenvoudige (maar volwaardige!) taal: een plantaal, zoals het Esperanto.  Dat is pas efficiënt en sociaal-democratisch beleid, dat is taaldemocratie. En laat dan zoveel mogelijk mensen die daarvoor gemotiveerd zijn op basis van interesse en/of (sociaal-economische) noodzaak zoveel mogelijk talen leren. Hoe meer, hoe beter.

Is dit niet het overwegen waard?

*******************************************************************
Dit is het antwoord van de heer Tegenbos:

********************************************************************
Beste heer Tegenbos, wij kijken er met belangstelling naar uit!

********************************************************************