Voet aan wal,

Nou ja voet aan wal, ? Het is eerder het wiel van de bus, dat rolt over de wegen, aan de overkant bij Newcasle.

Het gaat links door het schotse land, Schots en scheef .Hoog en laag, langs weggetjes, smal en met haarspeld bochtjes en  tegenliggers, Maar de chauffeur, hij is een grote meester. Bij een gevaarlijke bocht, of kruising, gaat hij staan en tuurt iedere hoek af tot dat hij veilig en snel zijn kunsten toont.

Westwaarts gaat de tocht. Bijna parallel aan de "Hadrian"s wall". Een stenen muur uit lang vervlogen tijden der Romeinen, kilometers lang dwars door het schotse land.  1900 jaar geleden doolden de Romeinen hier al rond.  Hadrian bouwde hier een grote nederzetting, met torens en muren huisjes en waterwellen , uitkijkposten , Dit kwam ons weer ter ogen doordat er opgravingen gedaan zijn door geleerde archeologen, uit alle windstreken van de wereld, Nu zie je er brokstukken en vele stenen  van een verwoesting, zover het oog reikt. Een maquette liet ons de opgravingen in kaart zien, hoe men 1900 jaar geleden, op deze plek gewoond, geleefd, gewerkt, gebaard, gelachen en gehuild heeft, Een nederzetting waar ze zichzelf achter de muren een leefruimte schiepen en in eigen onderhoud voorzagen. Hun levenstocht is ten einde. Wij spoeden ons voort door het ruige landschap van Dumfries en Galloway, waar de victoriaanse stad Glasgow, opdoemt. De industriële stad van grote overgebleven kastelen, gebouwd op muren van de rotsen uit lang vervlogen tijden,

Maar de Lochs blijven, in het heuvelachtige Trossachs gebied. Waar de verhalen nog als een witte sluier over de vele meren rond hangen. De verhalen van Sir WalterScott’s, "The Lady of the Lake" spreken tot de verbeelding, alsof wij zelf, al rondrijdend langs de karakteristieke dorpjes en de grote en kleine meren in het land van de Trossachs, deel uit maken van die verhalen. Hetgeen ons natuurlijk uitlokt om een boottocht te maken, te mijmeren en weg te dromen in de tijd.

Totdat we bij een Whisky distilleerderij  komen  en ons eigen verhaal kunnen maken, na het proeven van de daar gestookte Whisky, De Schotse Whisky. "Het levenswater"

Groots zijn dan ook de Schotse Hooglanden " The Highlands" .De weidse uitzichten, de prachtige onafgebroken paarse heide, met de schaapjes , met zwarte koppetjes, en waar de schilder eigenhandig de pootjes van ieder schaapje apart, een kwastje verf gegeven heeft, gestippelde pootjes en pootjes met mooie lijntjes, vlekjes, of stippeltjes, een kunstig gezicht, De Schotse Hooglander (een prachtig groot dier gelijkend op een koe ) manifesteert zich daar groots en bruin gekleurd tegen de berghelling, met zijn zware pony voor de ogen graast hij., koninklijk  stoer, zelfs majesteitelijk,laat hij zich zien,

Bij Pitlochry is een zeer oud stationnetje bewaard gebleven, daar waar eens per jaar de Koninklijke familie hun aankomst houdt en per koets rijdt naar de grote landgoederen, om verpozing te zoeken. Daar heeft de werkelijkheid ons weer in de greep en bepaalt ons bij de les over de Schots -Engelse strijd in de 14de eeuw,

Langs de wegen doemen zo nu en dan nog vele kastelen op, in de verre omtrek  die herinneren aan de vele strijders, die hun land en maagdschap moesten verdedigen tegen vijanden,

De goed bewaarde bouwwerken  en kastelen en paleizen, laten ons meeslepen in de tijd. Met veel fantasie horen we vanuit de verre verten het geluid van de doedelzakken steeds dichterbij komen, muziek van overwinning, van melancholie, muziek van verlies en treurnis, Wij zien optochten met kleurrijke mensen in rood en groen geruite, schitterende kledij. De schotse doedelzakspelers, de sjaals en stola's,  de berenmuts, de franje, de geruite kousen , de tas met knip en kwasten, in alle vrolijkheid met doedelzak, Een vrolijk geheimzinnige sfeer, uitgelaten en nieuwsgierig makend, om achter het geheim te komen. Het grote geheim van de schotse man is groot, " wat draagt hij onder de rok?"

Dat geheimenis is groot.  Hij geeft het niet prijs. Wat we ook verzinnen om erachter te komen….. Spiegeltjes op de schoenen ? Een grote haak om de rok op te beuren? Hem zachtjes,doch afdoende een zetje geven, zodat hij  langs een hellinkje van de 8 bergen naar beneden rolt met de beentjes in de lucht?  Helaas het geheim blijft het geheim van de schotten,

Zo ook de stad Edinburgh, midden tussen  de 8 heuvels gebouwd. De grote rivier de Leith zorgt al eeuwen lang voor handel en nijverheid. Voor de grondlegging der wereld waren hier een woestijn, een gletcher en vulkanisch gebied. Nu is het de mooiste stad van europa, een grote vesting stad, met als hoogtepunt het verste uitzichtpunt, boven op de rots het grote kasteel uitgehouwen en opgemetseld op de hoogste rots van vulkanisch basalt, The Edenburgh Castle, groots en alles omvattend, Een stad  gebouwd tussen 8 bergen. De grote architect, Robert Adems, heeft onder invloed van Griekse en Nederlandse architectuur  deze stad aanzien gegeven, door huizen van witte en grijze zandsteen te ontwerpen met 4 verdiepingen, een gezamenlijke ingang, groots met indrukwekkende afmetingen. Grote sierlijke olielampen gaven de huizen een deftig aanzien, heden ten dage worden ze elektrisch verlicht. De vele schoorstenen op de daken geven de straten een bijzonder aanzien. Prachtige privé tuinen geven de stad veel groen  

Van rood woestijnzand  zijn stenen gebakken, waarvan  kerken en enkele gebouwen zijn opgetrokken, om te laten zien dat hier vroeger een woestijn was.

Het standbeeld van Maxwell, de filosoof en wetenschapper, bepaalt het stadsbeeld. De grote St.Gregorkerk heeft prachtige gebrandschilderde ramen en een groots orgel.

Het paleis, de universiteiten, de schotse banken, de schotse taptoe"s met schotse dansen, de prinsenstraat de queenstraat met de vele en beroemde winkels nodigen uit tot een langer of hernieuwd bezoek. In de avond verlaten we dit land, om de overtocht te maken naar het kleine landje overzee, waar de tulpen de molens en de klompen ons weer opwachten.

                                                     Taetske  

26-11-2012 om 13:59 geschreven door taetske