|
we zijn 2005 als we een middagje gaan biljarten met de 50 plusers. voel me kiplekker in goede conditie en een getraind man.
een van mijn andere hobbys is het verlenen van eerst hulp waar ik al jaren in actief ben.
Ge staat klaar voor de mensen die in een noodsituatie komen te zitten en geloof me er is niets zo mooi als een mens helpen die daar aan toe is.
Dat ge die hulp ooit zelf eens kunt nodig hebben staat ge natuurlijk niet bij stil,en ge gaat gewoon er vanuit dat er zelf met je niets gebeurt.
Maar terug komend op ons middag biljarten waar ik naar schijnt gezegd moest hebben dat ik niet zo lekker was,wat ik natuurlijk niet meer weet begaf het mijn hart.
Ik kan dit navertellen omdat er in het buurthuis waar we aan het biljarten waren een persoon aanwezig was die net als ik kon reanimeren. het is dankzij deze jongeman dat ik dit kan navertellen,hij is onmiddelijk begonnen met reanimatie heeft dit doorgezet tot er deskundige hulp kwam opdagen
en ben op die wijze levend wel meer dood dan levend in het ziekenhuis aangekomen waar ze
de nodige maatregelen hebben genomen.
Ik wil hiermee mijn dank uitspreken aan alle EHBO-ers die zich inzetten voor de medemens.
tot slot wil ik hieraan toevoegen,dat ze iemand verplichten een rijbewijs te hebben is een goede zaak
maar waarom niet een reanimatiediploma voor de kosten moet men het niet laten de opleiding is niet van lange duur en het s.o zal zeer danbaar zijn dat er iemand was die hiervoor in staat is dit te doen
Morgen gebeurt het u en dan hoop ik dat u zoveel geluk hebt als ik dat er iemand in de buurt is die EHBO kan verlenen.
Nomaals ten slotte: ik ben die jongeman achteraf natuurlijk gaan bedanken, ik heb zelden iemand gezien die zo trots was,en dat was dat bedankje wel waard
|
