als ik in de week op mijn hobby kamer zit aan mijn p.c.tje  de regen kletterd tegen het raam verder is het buiten erg rustig dan raakt men wel eens in gedachten en denkt men wel eens aan hoe snel de tijd gaat. Dan dwaal je even af naar vroegere tijden, je eerste liefde,je eerste kus handje vashouden want meer was er niet bij. denk ik vol weemoed hoe mooi alles en moet ik denken aan de woorden van mijn overleden moeder "eerste liefde vergeet men nooit' dat deze woorden me een beetje vreemd in mijn oren klonken zullen wel veel mensen begijpen,maar ik ben er nu achter hoeveel betekenis ze hadden.
Nu is alles anders geworden!en men kan niet in het verleden blijven hangen toch stel ik me de vraag is het er nu beter op geworden staat de mens nog open voor melkaar gaan we onze eigen weg denken we te veel aan onzelf is het allemaal te veel geworden kunnen we dat allemaal aan de jachtige tijd steeds meer stress steeds meer zieke mensen dat allemaal zou ons eens aan het denken moeten zetten. het klink allemaal misschiens een beetje pessimistist maar wel iets om over na te denken
laat ons maar terugkeren naar het heden,en ons best doen om er iets van te maken ten slotte

Van het concert des levens krijgt niemand een concept.