Tammo Bakker. De leraar voor gymnastiek en technische handvaardigheid heeft zich op latere leeftijd ontplooit als schrijver en dichter. Hij is auteur van vele boeken met een historische achtergrond. Boeken waarvan enkele internationale bekendheid hebben gekregen en op meerdere literatuurlijsten voorkomen zelfs in Duitsland. In overheidsarchieven en bij vele Joodse instellingen worden zijn boeken bewaard. Hij is in 1931 te Veendam geboren en vele jaren werkzaam geweest in het westen en midden van het land. Door zijn allround opleiding is hij van vele markten thuis. Naast zijn 3 onderwijsbevoegdheden heeft hij een opleiding gevolgd voor arbeidsanalist en studeerde toegepaste bedrijfsorganisatie. Zijn betrokkenheid bij Israël en het Jodendom heeft te maken met de gebeurtenissen in de Tweede Wereldoorlog en zijn religieuze achtergrond. Voor het cultureel Genootschap Nederland- Israël had hij een landelijke bestuursfunctie, een regionaal voorzitterschap en is oprichter van drie afdelingen. Hij heeft meer dan 200 lezingen gehouden over Israël en de Sinaï. Bakker was 30 keer in Israël en werkte in enkele kibboetsiem. Van het Genootschap Nedeland- Israël werd hij in Rijnsburg erevoorzitter evenals in Putten (Gld.) Hij organiseerde Israëlweken, Israëlkunsttentoonstellingen en speciale uitwisselingreizen naar Israel. In kiryat Tiv'on ontving hij het gouden stadswapen en werd ingeschreven in het Gouden boek te Jeruzalem. Vele artikelen schreef hij over Israël in diverse dag-, week- en maandbladen. Wegens gehoorverlies moest hij vervroegd stoppen met zijn beroep, studeerde kustnavigatie en stak enkele keren, als ervaren zeezeiler, met zijn eigen jacht over naar Engeland. Voor de gemeente Marken, het reddingswezen en de Rijkspolitie te Water heeft hij op uitnodiging diverse videofilms gemaakt. In 1991 verhuisde hij van Lelystad naar Dronten en voerde een succesvolle strijd voor gehandicapten met geleidehond. Zijn Groninger waargebeurde verhalen zijn gepubliceerd in "De Koerier", een krant in Oost Groningen. In 1997 kwam hij terug in zijn geboorteplaats. Hij zocht naar de verloren Joodse bevolking, knapte, met hulp van een groot aantal vrijwilligers, Joodse begraafplaatsen op en legde het vast in zijn boeken, die ook de aandacht trokken van enkele Universiteiten. Een tweetal gedichtenbundels met humor en soms verrassende en soms ontroerende gedichten, dat hij zelf "Geschreven Gedachten" noemt, getuigt van zijn veelzijdigheid.
