Na familiezorgen en mijn gezondheid die niet zo goed is;zou ik graag weer een beetje met mijn blog bezig zijn,misschien tot binnenkort.
mijn blogadres is TERESAMARIE ;groetjes van teresa.
Categorieën
Categorieën
Categorieën
Over mijzelf
Ik ben marie-therese, en gebruik soms ook wel de schuilnaam teresa.
Ik ben een vrouw en woon in brugge (koolkerke) (belgïe) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 30/04/1934 en ben nu dus 90 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: kantklossen,breien,haken,tuinieren.
Ik weet niet wat er gebeurt is maar de vorige uitleg over mezelf klopt niet ;ik wou het reeds lang verwijderen maar ik vind het niet bij de pijltjes links en wil ook niets wegdoen dat ik goed vind
over vroeger en nu Veel mensen zijn eenzaam daar is niets op tegen,het mag.
Maar kom je ze tegen zeg,zeg dan op zijn minst even:DAG "
04-11-2007
mooie lucht
Deze morgen vroeg was de lucht zo mooi,het was 10 gr.en toch voelde het goed aan niks van wind;ik heb ook weer het eerste roodborstje gezien ik denk dat het hier zal overwinteren ook winterkoningtjes zijn er weer;dus we genieten.Zo heeft ieder seizoen zijn mooie maar ook minder mooie kanten,toch zie ik ook nog vlinders als de zon even komt piepen,en er zijn nog rozen en herfstbloemen die herfstachtig mooi kleuren;bij de zonsopgang of ondergang heb je maar enkele min.tijd om te genieten van die mooie pasteltinten.De natuur is er gratis om van te genieten;soms wreed maar soms ademdenemend mooi.Veel herfstgroetjes van teresa.
T'zijn dagen dat men toch meer bezig is met al diegene die we verloren hebben ik heb nog een foto van een oud vrouwtje die aan het kantklossen is voor enkele centjes,daarom dit gedicht.
Als vijlsel uitgezift ligt over mijn gazon,het herfstig zonnelicht al bijna geel geworden. Trekvogels in een losgevlogen horde,gaan krijsend in de zilveren hemel om. De dagen van de zomer zijn geteld en opgeteld,ik heb mijn deel gekregen. Voordat het donker valt met koude regen. Een zwarte ekster in de takken scheldt-maar tegen wie of wat? Alles geschiedt als alle eeuwen eerder en tevoren; Ik zal dezelfde dingen zien en horen,een betere vertroosting is er niet. De leeftijd gaat voorbij als een verdriet,dat mij niet langer kan onttrusten of verstoren.
We zijn naar het kerckhof geweest heel vroeg dan is het stil en rustig,ben 2 van mijn broers tegen gekomen met hun vrouw;gepraat over mama en dat de jongste 2 weken was ziek geweest,een virus hij is heel ziek geweest maar ik wist het niet;we spraken er ook over dat we elkaar zo weinig zien en het leven vliegt voorbij daardoor dacht ik aan dat gedichtje over allerheiligen.
Allerheiligen. Wat is het hier stille,stille met zovele mensen saam, Wat lijkt het hier eng en kille,waar duizenden mooie bloemen staan. Je hoort geen stappen op de paden,gedemt door het bladtapijt, van verdorde bruine bladeren,die zo vroeg gestorven zijn. Waarom spreekt men hier zo stille?doden ontwaken toch niet. Steekt de keel soms vol met tranen,die men in d'ogen niet ziet. Af en toe verbreekt de stilte,de doodsklok luidt,klagend vol wee. De wind door de kale bomen huilt zachtjes het treurlied mee. Geloven of niet geloven,bidden doet hier bijna elkeen. Bij 't kruisje de stille hoop,eenmaal zijn we weer bijeen. Nee,de dood kan niet het einde,het moet een beginnen zijn. Van een weerzien,van een wereld zonder leed,zonder tranen,zonder pijn.
Ik ben marie-therese, en gebruik soms ook wel de schuilnaam teresa.
mijn leven
