De zon ie er maar deze morgen toch maar 2° en een beetje wind die komt de laatste dagen steeds uit de richting Damme en dan is het zelfs in volle zomer frisjes ,ik wacht op een beetje warmer weer zou richting zee willen voor mij is regen sterke wind een uitdaging om naar zee te gaan maar voor mijn wederhelft is dat absoluut niet leuk zelfs bij storm zou ik nog genieten goed ingeduffeld dan waaien zorgen weg ik weet dat er niet veel mensen dat leuk vinden maar toch het is net als een gevecht tegen de natuur.

Mijn man is nu zoveel vermagerd dat hij er heel breekbaar uitziet hij is altijd een sterke brede man geweest waar ik altijd voor alles op rekende maar de tijden veranderen en men moet elke periode van het leven zich aanpassen met of tegen de goesting;en nu met moederdag in het vooruitzicht denk ik nog meer dan andere dagen aan mijn te vroeg gestorven moeder daarom deze overpeinzing.

Het ouderlijk huis.

De woning,de schoonste,die immer ons trekt,

de reinste gevoelens en inzichten roept,

ze weze een paleis of een nietige kluis,

die immer verkoren is 't ouderlijk huis.

Al zijn  we gelukkig in oost of in west,

bij vader en moeder is 't immer het best.

En legt ons het nootlot een last op,een kruis

We droegen het beter in 't ouderlijk huis

en daar geloof ik reeds zoveel jaren in

veel lieve groetjes van marie-therese

29-04-2015 om 08:52 geschreven door teresa

Ik ben nog vroeg maar aan mijn moeder denken doe ik altijd wel even,en ik zie haar altijd bezig want alles was in één plaats en er was ook nog geen haard het was gewoon een buizenstoof maar nergens is het ooit gezelliger geweest en zo zie ik haar ook met dat grote brood aan haar borst er eerst een kruisje over maken met het mes moet er zelfs nooit moeite voor doen om haar voor de geest te halen druk doende voor haar gezin we waren met 5 kinders en mama en papa was dus 7 personen,zo wist ze vooral tijdens de oorlogs jaren niet wat ze s'anderen daags zou te eten kunnen geven aan ons;daarom vond ik dit gedichtje zo toepasselijk hoewel micca voor de haard dat bestond nog niet bij de gewone gezinnen.

Nog zie ik soms mijn moeder.

Nog zie ik soms mijn moeder staan zoals zij sneed het avondbrood,

en achter de micca van de haard het vlammenspel waarvan 'k genoot.

Vaak, liggend op mijn buik,het boek een tijd vergetend of de krant

-zij sneed het brood nog aan haar borst naar ouderwetse boerentrant-

keek ik mijn moeder stil wat aan,dan gaf ze mij een snee vooruit

en schonk mij koffie uit een pot met een('t was oorlog) lekke tuit.

later vond ik s'avonds op hun beurt mijn kinderen weer voor de haard.

O,dacht ik soms,als ik dat zag,wat was mijn moeder mij veel waard.

Veel groetjes van marie-therese (teresa)

en als jullie aan je moeder denken denk dan vooral aan de liefde en het geluk dat ze jullie gaf.

28-04-2015 om 10:26 geschreven door teresa