Moeilijke sommen

Eén en één is twee
Het strand ligt vlak aan zee.
Twee en acute;én is drie
Wat viel ik op m'n knie!
Drie en één is vier
De deur stond op een kier!
Vier en één is vijf
Wat staat die sneeuwman stijf!
Vijf en één is zes
De kurk is op de flesch.
Zes en één is zeven
Het hondje stond te beven.
Zeven en één is acht
Ik weet, waarom je lacht!
Acht en één is negen
Piet heeft een bok gekregen.
Negen en één is tien
Wie slaapt, die kan niet zien.

Hier is raad

Wordt nimmer kwaad

Wordt dik en rond

En blijf gezond

Blijf kalm en net

Ga vroeg naar bed

Dan heb je in je leven pret

Een versje neer te schrijven
dat gaat zo makkelijk niet
vooral niet in een album
waar iedereen het ziet

Toch wil ik niet achter blijven
en voeg mijn wens erbij
leef en lang en wees gelukkig
en denk nog eens aan mij...

Wees thuis en ook daar buiten
als een zonnetje zoo blij.
Laat je stem maar vrolijk schallen
als een vogeltje in mei.
Wees gelukkig vol vertrouwen
dat de toekomst goed zal zijn.
Zijn er soms eens donkere dagen
straks keert weer de zonneschijn.

Kijk hier is een heel klein versje
Dat je van mij hebben wou.
Om te maken dat je later,
Nog eens aan mij denken zou.
Leef gelukkig en te vreden
Vroolijk ook bij tegenspoed.
Wat je ook moogt ondervinden
Houdt bij alles goede moed.

Een versje en plaatje
is zeker naar je zin.
Je moet maar telkens vragen
"schrijf jij er ook eens in"?
Dan is je mooie album
in korte tijd gevuld.
'k Hoop dat je er heel je leven
plezier van hebben zult.

Wees lief en wees aardig
en vrolijk gezind.
Nooit stug en boosaardig
dat maakt niet bemind.
Maar vriend,lijk en vlijtig
en tot alles bereid.
Dat ieder kan zeggen
Maartje is een flinke meid.

Het mooiste in een meisjesleven
is geen geld of overvloed
maar een goed en vrolijk hartje
en een rein en kalm gemoed.

Lieve Maartje, heb je beide
al is 't maar van ieder wat,
dan ben je vast je hele leven
vaders trots en moeders schat.

Ik ken een aardig bloempje
Wat ik u noemen zal
Men vindt het in de duinen
Men vindt het in de dal
Het stond zoo half verscholen
Verscholen tusschen 't riet
Het was of 't mij wou vragen
Vergeet, vergeet mij niet.

Er bloeide langs de waterkant
Verborgen tussen 't riet
Een bloempje dat elkeen bemint
Het heet Vergeet-mij-niet
En als je nu die lieve bloem
Langs 't helder beekje ziet
Denk dan dat ik nu tot je spreek
En in de taal der bloemen smeek:
"Vergeet mij niet!"

Aan de beek of waterkant
Waar men zelden bloemen plant
Waar men zelden bloemen ziet
Bloeit en groeit Vergeet mij niet

Kleine waterdruppels
kleine korrels zand
vormen saam de trotse zee
en het mooie land

Kleine liefdedaden
woordjes teer en zacht
hebben vaak in 't kleinste huis
't grootst geluk gebracht

Je moet zoals het bloempje zijn
dat 's morgens blij naar boven ziet
en bidden: "God vergeet mij niet
en houd me trouw en houd me rein
oh, help me om goed en lief te zijn"
En ook weer 's avonds bidden stil
of God je nooit vergeten wil

Twee heldere oogjes
Een hartje van goud
Een zuiver geweten
Zorg, dat je die houdt!

Wees goed, steeds gewillig
Gehoorzaam en blij
Dan ben je Gods lieveling
En van de mensen erbij.

Een zachte blik
een blij gelaat
Een vriendelijk woord
een goede daad
Al lijkt het weinig
wat je schenkt
Je geeft soms veel meer
dan je denkt!

Wie in mijn album schrijft
moet zorgen dat het netjes blijft.

Dit album is van mij.
Zolang ik hoop te leven.
Maartje is mijn naam.
Al bij de doop gegeven.
xxxxxxx is de naam
Al van mijn vaderlijk stam
xxxxxxx is de plaats
waar ik ter wereld kwam

Lieve Maartje

Als ik in je album blader
En het versje lees van vader,
dan bekruipt mij ook de zin
In je album iets te schrijven,
dat nog lang bewaard zal blijven.
Tussen andere verzen in.

Ik heb zo'n album ook bezeten
En ik ben nog niet vergeten,
wat daarin geschreven stond.
Hoe ik eens "het huis met rozen"
zonder blikken, zonder blozen.
Het mooiste vers van alle vond.

Lieve kind de kruisjes komen
Eerder dan je wel kunt dromen
En je kunt ze niet ontgaan.
Maar wie rozen wenst te plukken
Moet zich buigen, moet zich bukken.
Neem dat van je moeder aan

Een versje neer te schrijven
Gaat zo gemaklijk niet
Vooral niet in een album
Waar iedereen in ziet
Toch wil 'k niet achterblijven
En wensch met heel mijn hart
Dat God u steeds behoede
Voor tegenspoed en smart.

Wees bevriend met kleine dingen
Met een kleine bloem die bloeit
Met de vogeltjes die zingen
Met een vlindertje dat stoeit
Met de heldere regendroppen
Met de blijde zonneschijn
Wees bevriend met kleine dingen
En je zult gelukkig zijn

Zeg eens herder

Zeg eens herder, waar kom jij vandaan?
Ik heb eens gekeken in een oude stal
Daar zag ik een wonder, dat ’k vertellen zal

Zeg eens herder, wat heb jij gezien?
‘k Zag er een os en ezel bij een voederbak
‘t Was er koud en donker; tocht kwam door het dak

Zeg eens herder, wat zag je nog meer?
Ja, ik zag een kindje, schreiend van kou
en daarbij stond Jozef, die ‘t warmen zou

Zeg eens herder, zag je soms nog meer?
‘k Zag dat Maria ‘t kind in de armen nam
Os en ezel keken, ook een heel klein lam

Zeg eens herder, is het lief een schoon?
Schoner dan het zonlicht, schoner dan de maan
Schoner dan de hemel waar de sterren staan

Zeg eens herder, heeft het iets gevraagd?
Ja, het vraagt om liefde; schatten vraagt het geen
Laten wij dan allen gaan tot Hem alleen