Ik ben Richard, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Ruru.
Ik ben een man en woon in Ede (Nederland) en mijn beroep is student.
Ik ben geboren op 03/07/1990 en ben nu dus 33 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: chatten met Kayleigh en Kristen, bloggen, muziek luisteren en vooral gedichten schrijven en lezen.
I love Kristen!! <333
Nukkuu korpi, ja nyt, aatoksissain minä matkaa teen
Yli metsien, uinuvan veen
Kuutar taivaan yön valaisee
Maalaa maiseman, pohjoisen siimeksen
Unta onko tää,
Vai kuolema jossa palata sinne saan missä
hiillos jo luovuttaa lumen alla
Kun astun maailmaan, erämaan aikaan
Ensilumi satoi kahdesti
Maalasi sieluni taulun
Tää jylhä kauneus ja ääretön yksinäisyys
Lapsuuteni metsän, taivaan
Kaikuu se haikeus halki tän matkan
Aamun tullen yö tarinansa kertoo
Jylhä on kauneus ja ääretön yksinäisyyteni
Sitä henkeensä halajaa
Kehtoni hauta, hautani paikka
Erämaan viimeinen on
Minne katosivat muut
Suon noidat, neidontornit
Ja varjoissa havisevat puut
Kielon istutin ikihankeen
Ja hiljaisuuden tultua luotin tulevaan
Ensilumi satoi kahdesti
Maalasi sieluni taulun
Tää jylhä kauneus ja ääretön yksinäisyys
Lapsuuteni metsän, taivaan
Kaikuu se haikeus halki tän matkan
Aamun tullen yö tarinansa kertoo
Jylhä on kauneus ja ääretön yksinäisyyteni
Sitä henkeensä halajaa
Kehtoni hauta, hautani paikka
Erämaan viimeinen on _________________________________ Wilderness sleeps and I travel in my thoughts over the woods and sleeping water Lady Moon lights the sky Paints the world in shade of north
Is this dream? Or death where I want to return to place where embers are giving up hope under the snow As I step into the world, the time of wilderness
First snow fell twice Painted the painting of my soul
This bold beauty and infinite loneliness Of my childhood forest and sky That beauty echoes through this journey As the morning dawns, night tells it's story
Bold is beauty and my infinite loneliness That's what man longs for his soul The grave of my cradle, the place of my grave is the last one in the wilderness
Where did the others go? Swampwitches and towers of the maiden and the coniferous trees in the shadows I planted a lily of the valley into eversnow And as the silence came, I relyed on the future _________________________________
De wildernis slaapt en ik reis in mijn gedachten
over de wouden en het slapende water
Vrouwe Maan verlicht de lucht
Verft de wereld in een kleurschakering van het Noorden
Is het een droom
Of de dood waarin ik terug wil keren naar de plek
Waar vonken de hoop opgeven onder de sneeuw
Als ik de wereld instap, de tijd van de wildernis
Eerste sneeuw viel twee maal
Schilderde het schilderij van mijn ziel
Deze ruige schoonheid en oneindige eenzaamheid
Van mijn kindertijd bossen en lucht
Die melancholie echoot door deze reis
Als de morgen komt, vertelt de nacht zijn verhaal
Ruigheid is schoonheid en oneindig mijn eenzaamheid
Dat is waarom een man naar zijn ziel verlangt
Het graf van mijn wieg, de plaats van mijn graf
is de laatste in de wildernis
Waar zijn de anderen heen?
Moerasheksen en torens van de maagden
en de coniferen in de schaduw
Ik plantte een lelietje van dalen in de eeuwige sneeuw
En terwijl de stilte kwam, vertrouwde ik op de toekomst
Eerste sneeuw viel twee maal
Schilderde het schilderij van mijn ziel
Deze ruige schoonheid en oneindige eenzaamheid
Van mijn kindertijd bossen en lucht
Die melancholie echoot door deze reis
Als de morgen komt, vertelt de nacht zijn verhaal
Ruigheid is schoonheid en oneindig mijn eenzaamheid
Dat is waarom een man naar zijn ziel verlangt
Het graf van mijn wieg, de plaats van mijn graf
is de laatste in de wildernis
Kerran vain haaveeni nähdä sain
En pienuutta alla tähtien tuntenut
Kerran sain kehtooni kalterit
Vankina sieltä kirjettä kirjoitan
Luojani, luoksesi anna minun tulla siksi miksi lapseni minua luulee
Sinussa maailman kauneus
Josta kuolema teki minusta taiteilijan
Luojani, luoksesi anna minun tulla siksi miksi lapseni minua luulee
Luojani, luoksesi anna minun tulla siksi miksi lapseni minua luulee
Oman taivaan tänne loin
Anna minun päästä pois
Oman taivaan tänne loin
Anna minun päästä pois __________________________________________
Death Makes An Artist
Only once I could see my dream
Didn't feel the smallness under the stars
Once I got bars in my cradle
As a prisoner I write a letter from there
My Lord, let me come to you, let me become what my child thinks I am *
In you is the beauty of the world, of which death made me an artist My Lord, let me come to you, let me become what my child thinks I am
My Lord, let me come to you, let me become what my child thinks I am
My own heaven I created here
Let me get away
My own heaven I created here
Let me get away __________________________________________
De dood maakt een artiest
Slechts één keer kon ik mijn droom zien
Ik voelde niet de zwakte onder de sterren
Eens kreeg ik tralies in mijn wieg
Als een gevangene schrijf ik een brief vanuit hier
Mijn Schepper, ik vraag U, laat me worden wat mijn kind denkt dat ik ben
In U is de schoonheid van de wereld,
waarvan de dood een artiest van me maakte
Mijn Schepper, ik vraag U, laat me worden wat mijn kind denkt dat ik ben
Mijn Schepper, ik vraag U, laat me worden wat mijn kind denkt dat ik ben
Mijn eigen hemel creëerde ik hier
Laat me ontsnappen
Mijn eigen hemel creëerde ik hier
Laat me ontsnappen
I close my eyes
The lantern dies
The scent of awakening
Wildhoney and dew
Childhood games
Woods and lakes
Streams of silver
Toys of olden days
Meadows of heaven
The flowers of wonder
And the hidden treasures
In the meadow of life
My acre of heaven
A 5-year-old winterheart
In a place called home
Sailing the waves of past
Meadows of heaven
Rocking chair without a dreamer
A wooden swing without laughter
Sandbox without toy soldiers
Yuletide without the Flight
Dreambound for life
Flowers wither, treasures stay hidden
Until I see the 1st starI fall
I fall asleep
And see it all:
Mother's care
And color of the kites
Meadows of heaven
_____________________________________
Ik sluit mijn ogen
De lantaarn dooft
De geur van ontwaking
Wilde honing en dauw
Kinderspelletjes
Bossen en meren
Zilverstromen
Speelgoed van oude dagen
Hemelse weiden
De bloemen van wonderen
en de verborgen schatten
In de weide van het leven
Mijn acre van de hemel
Een 5-jarig-oud winterhart
Op een plek genaamd 'thuis'
Varend op de golven van het verleden
Hemelse weiden
Schommelstoel zonder dromer
Een houten schommel zonder gelach
Zandbak zonder speelgoed soldaatjes
Kersttijd zonder de Vlucht
Droomgebonden voor het leven
Bloemen verwelken, schatten blijven verborgen
Tot ik de eerste ster van de lente zie
Ik val in slaap
en ik zie het allemaal
De zorg van een moeder
en kleuren van vliegende herten
Born from silence, silence full of it
A perfect concert my best friend
So much to live for, so much to die for
If only my heart had a home
Sing what you can`t say
Forget what you can`t play
Hasten to drown into beautiful eyes
Walk within my poetry, this dying music
-My loveletter to nobody
Never sigh for better world
It`s already composed, played and told
Every thought the music I write
Everything a wish for the night
Wrote for the eclipse, wrote for the virgin
Died for the beauty the one in the garden
Created a kingdom, reached for the wisdom
Failed in becoming a god
Never sigh...
" If you read this line, remember not the hand that wrote it
Remember only the verse, songmaker`s cry the one without tears
For I`ve given this its strength and it has become my only strength.
Comforting home, mother`s lap, chance for immortality
where being wanted became a thrill I never knew
The sweet piano writing down my life"
"Teach me passion for I fear it`s gone
Show me love, hold the lorn
So much more I wanted to give to the ones who love me
I`m sorry
Time will tell (this bitter farewell)
I live no more to shame nor me nor you
And you... I wish I didn`t feel for you anymore... "
Geboren uit stilte, vol van stilte
Het perfecte concert, mijn beste vriend
Zo veel om voor te leven, zo veel om voor te sterven
Als mijn hart alleen maar een thuis had
Zing wat je niet kunt zeggen
Vergeet wat je niet kunt spelen
Haast om te verdrinken in je mooie ogen
Lopend binnen mijn gedichten, deze sterfende muziek
- Mijn liefdesbrief aan niemand
Zucht nooit voor een betere wereld
Het is al bedacht, bespeeld en verteld
Elke gedachte is de muziek die ik schrijf
Alles is een wens voor de avond
Geschreven voor de zonsverduistering, geschreven voor de maagd
Gestorven voor de schoonheid, die ene in de tuin
Gemaakt voor een koningrijk, gebracht voor de wijsheid
In het worden van een God gefaald.
Zucht nooit...
'Als je deze regel onthouden hebt, herinner dan niet de hand die het schreef
Herinner alleen het gedicht, het gehuil van een liedjesschrijver zonder tranen
Want ik heb dit mijn kracht gegeven en het is mijn enigste sterkte geworden
Rustgevende huis, moeders schoot, een kans voor onsterfelijkheid
Wanneer gewild worden spannend werdt weet ik niet
De zoete piano schreef mijn leven op'
'Leer me passie voor de angsten die weg zijn
Laat me liefde zien, houd de kennis vast
Ik wilde zo veel meer geven aan diegene die van me hield
Het spijt me
De tijd zal het leren (dit bittere afscheid)
Ik leef niet meer om te schamen noch voor mij noch voor jou
En jij... Ik zou willen dat ik je niet meer voelde...'
Een eenzame ziel
Een ziel van de oceaan
------------------------------------------------------------------------------ Song Meaning __________________
This song is about a young boy
who is misunderstood. He never has had anyone close or anyone at all to
talk to, so his music is what he lives for and is where he puts his
feelings. His music gives him the push to keep on living and he puts
everything into it. He tries to improve his life but whatever he does,
he can never get back to the way he used to be. He says that people
shouldn't ask for a better world because the world has already been
made and been done.
In the talking part of the
song, he is telling people not to remember him but to remember the
music that was his life. He wants a mother's lap to sit on, he just
wants to be loved. He cares about the world but he feels like he is
just a waste of space because he has nothing and no one to love him he
is just like an ocean - abused - and is just a very lonely boy and it
is just his "bitter farewell."
_____________________
Dit lied gaat over een klein jongetje dat niet wordt begrepen. Hij heeft nooit iemand heel dicht in zijn hart gehad en had nooit iemand om mee te praten, dus zijn muziek is waar hij voor leefde en waar hij al zijn gevoelens in legde. Zijn muziek gaf hem een duwtje in de rug om door te blijven leven en hij zette er alles in. Hij probeert zijn leven te verbeteren maar wat hij ook doet, hij kan nooit meer terug gaan naar zoals hij ooit is geweest. Hij zegt dat mensen niet moeten vragen om een betere wereld omdat de wereld al is gemaakt en geklaard. In de praatscéne van dit lied, verteldt hij mensen niet hem te herinneren maar de muziek dat zijn leven was. Hij wil een moeder's schoot om op te zitten, he wil gewoon geliefd zijn. Hij geeft om de wereld maar hij voelt alsof hij een verspilling is van ruimte omdat hij niks heeft en hij niemand heeft om van hem te houden, hij is net als een oceaan - misbruikt - en is gewoon een erg eenzaam jongetje en het is gewoon een "bittere vaarwel."
I press my forehead on the window And through it watch children Playing on the lawn
Desolation pulses through my veins And my futile fingers reach out for guidance I savor the blade, sinking deeper than blue
I can taste tranquility for a wavering instance The anger flows down my arm as the bitter black blood Burns off my fingertips
Death swims before me in hazy illusion Images of eternity skip shamelessly through my mind Pain surrounds, I am resolved to be - still
I run my hand on the tear stained window And distorted through it Watch children playing on the lawn. _______________________________________
Ik druk mijn voorhoofd op het raam En er door kijk ik naar kinderen die spelen op het gazon.
Verwoestingshartslagen door mijn aders En mijn vergeefse vingers steken uit voor begeleiding Ik savoureer het lemmet en zink dieper dan blauw
Ik kan kalmte proeven voor een aarzelend geval De woede stroomt vanaf mijn arm naar beneden als het bittere zwarte bloed Van mijn vingertoppen wegbrandt
De dood zwemt voor mij in wazige illusie Beelden van eeuwigheid gaan schaamteloos door mijn geest Pijn omringt, ben ik besloten te zijn - nog steeds
Ik leg mijn hand op het traan bevlekte raam En vervormt erdoorheen Kijk ik naar kinderen die spelen op het gazon.
Begone ye screams of silence, harbingers of pain Cloaked in isolation, you mock in harsh disdain My soul is torn asunder, I curse you, God of Hell As you pierced my tortured soul, what horrors I befell. You spoke of quiet solitude, to tempt me to your lair Then lanced me in my troubled heart, to depths of dark despair Nemesis, I beg of thee, rise up in righteous ire Protect me from Tisiphone, from Hell's eternal fire With all my voice I scream to you, protect me from the night Alas, in forlorn desperation, I journey to the light Banished to mind's Coventry, I heed the demon's call Beckoned by the silent screams, I enter Dante's hall. _______________________________________________________
Ga weg, schreeuwen van stilte, voorboden van pijn Verhuld in isolatie, u bespot in harde minachting Mijn ziel word uit elkaar gescheurd, ik vervloek u, God van Hel Toen u mijn gefolterde ziel doorboorde, wat voor gruwelijks mij overkwam. U sprak van kalme eenzaamheid, om mij naar uw hol te leiden Toen doorboorde u mij in mijn gestoorde hart, naar diepten van donkere wanhoop Nemesis, ik smeek u, stijg op in rechtvaardigde toorn Bescherm mij van Tisiphone, van de Hel het eeuwige vuur Met al mijn stem gil ik naar u, bescherm mij van de nacht Helaas, in verlatene wanhoop, reis ik naar het licht Verbannen naar de negerende geest, mijn tijd bestedend aan het oproepen van de demoon Wenkend door de stille schreeuwen, ga ik de hal van Dante binnen.
Like tyrants assembled with tears Trembling like a tomb And singing like a statue I am as empty as the ocean. My blind eyes scream in silence So this eternal echo will be known. Given to the foils of time, And shattered like plate glass- You freeze within the fire. Darkness now lives at daylight, And shadows turn to the ghosts. With all that shined is hollow You imagine unconsciously. And pretending to sleep you realize, Nothing is what it seems. _____________________________________
Zoals tirannen met tranen verzameld Beven als een graf En zingen als een standbeeld Ik ben zo leeg als de oceaan. Mijn blinde ogen gillen in stilte Zodat deze eeuwige echo bekend zal worden. Gegeven aan de folies van tijd, En geruineerd als plaatglas- Bevriest U in het vuur. Duisternis leeft nu bij daglicht, En schaduwen vertrekken naar de geesten. Met alles dat scheen is hol Stelt U zich onbewust voor. En veinzend te slapen, beseft u, Dat niets is wat het lijkt.
I held the knife so close to my heart. Like a foolish child I sat and I cried, Didn't realize what I had done, what I had tried. Tears mixed with blood, falling slowly to the ground. Covered in blood, pulled myself up, in tears scribed:
"To those who don't care, to those who can't see, Never Give up always thrive to be free." Didn't know how many people would later cry. "Tried to be free, yet I see this isn't the way."
Friend at the door, ran as fast as she could. Too weak to say I'm sorry, otherwise I would. In tears, looked at the blue sad day. When you come and see this pool of blood and me, This isn't the way my life was meant to be. ______________________________________________
Ik hield het mes zo dicht bij mijn hart. Als een dwaas kind zat ik en huilde, Had niet beseft wat ik had gedaan, wat ik had geprobeerd. Tranen gemengd met bloed, vielen langzaam naar de grond. Bedekt in bloed, trok ik mezelf op, in tranen pende:
"Naar die wie er niet om geven, naar die wie niet kunnen zien, Geef niet op om ooit vrij te zijn." Wist niet hoeveel mensen later zouden huilen, "Probeerde vrij te zijn, nog zie ik dat dit niet de juiste manier is".
Vriend bij de deur, rende zo snel als ze kon. Te zwak om sorry te zeggen, anders had ik dat wel gedaan. In tranen, keek ik naar een blauwe droevige dag. Wanneer jij komt en een poel van bloed ziet en mij, Dit is niet hoe mijn leven had moeten zijn.
Something must be wrong with me with all this hurt inside, always bursting with anger, and never any pride.
Something must be wrong with me if all I do is cry, I can't stop this pain all I want to do is die.
Something must be wrong with me if my emotions run wild, all this confusion does is make me feel like a lost child.
Something must be wrong with me with all these terrible things, always there and never gone depression is what it brings.
Something must be wrong with me if I can't stop these thoughts, all this pain does is turn my stomach in knots.
Something is truly wrong with me when I think there's only one way out, "Let this pain end," is all my heart will shout. ______________________________________
Er moet iets mis met mij zijn met al deze pijn van binnen, altijd barstend van woede, en nooit een keertje trots.
Er moet iets mis met mij zijn als huilen alles is wat ik doe, Ik kan de pijn niet stoppen, al wat ik wil is dood.
Er moet iets mis met mij zijn als mijn emoties verwilderd zijn, al wat deze verwarring doet, is mij voelen als een verloren kind.
Er moet iets mis met mij zijn met al die vreselijke dingen, altijd daar en nooit eens weg depressie is wat het brengt.
Er moet iets mis met mij zijn als ik deze gedachten niet kan stoppen, al wat deze pijn doet is mijn maag veranderen in knopen.
Er moet echt iets mis met mij zijn als ik denk dat er maar één uitweg is, "Laat deze pijn stoppen," is alles wat mijn zou uitschreeuwen.
As soft winds sweep away the days I look back on life through a haze. Remember playgrounds, parks and friends, In childlike gaze that never ends. The laughter in a game of catch, Shall memory ever attach... To innocence in youthful eyes, Catching the ball to Dad's surprise.
I recall my first bike, first wreck, Who picked me up, said, "What the heck?" Convinced me to give one more try, While, knees skinned, I forgot to cry. Just the joy knowing he was there, Making him proud my only care. There was nothing I couldn't do, My heart held fast that to be true.
Though teenage years were kind of rough, I sure wasn't too big or tough. You taught me to defend what's right And never back down from a fight. So I learned the hard way to stand, Still, with each lump, I found your hand. Drawing from you an inner strength, And stubborn pride of equal length.
But there the line of fate was drawn, As though I blinked and you were gone. I found myself facing the sun, Not man, not boy, fatherless, one. Eyes blinded by a void inside, I could not live that you had died. Alas finding it to be true, I could do nothing without you.
Please, Dad, today just hear my call, I'm sorry that I dropped the ball. My life is wrecked, my knees are skinned, My emotions undisciplined. I can't get up although I try, Please don't be upset if I cry. Though I can't fight what I can't see, Please, Dad, say you're still proud of me. _______________________________________________________
Als stille briezen de dagen wegblazen, Kijk ik terug op het leven door een nevel. Herinner mij speelplaatsen, parken en vriendjes, In kinderlijk starende blik dat nooit eindigt Het gelach in een spelletje ballen Zal ik nooit vergeten.... Naar onschuld in jeugdige ogen, Vang ik de bal tot mijn vader's verrassing
Ik herinner mijn eerste fiets, mijn eerste wrak, Wie pakte mij op, zei, "Wel verdraaid?" Overtuigde mij ervan het nog eens te proberen, Terwijl mijn knieën openlagen vergat ik te huilen. Slechts de vreugde te weten dat hij er voor me was, Hem trots maken, mijn enige zorg. Er was niets dat ik niet kon doen, Mijn hart hield vast dat dat waar is.
Hoewel mijn tiener jaren toch wel ruw waren, Was ik zeker niet te groot of te taai. U leerde mij te verdedigen tegen al dat mij lief is, En nooit terug te deinzen voor een gevecht. Dus ik leerde op de harde manier te blijven staan, Nog steeds, met elke brok, vond ik uw hand. Schiep in u een innerlijke kracht, En koppige trots van gelijke lengte.
Maar daar werd de lijn van het lot getekent, Alof ik knipperde en u was weg. Ik vond mezelf richting de zon, Niet man, niet jongen, vaderloos iemand. Verblindt door een leegte van binnen, Kon niet geloven dat u gestorven was. Helaas bevind ik het waar te zijn, Ik kon niets doen zonder u. I could do nothing without you.
Alstublieft Vader, hoort u vandaag slechts mijn oproep, Sorry dat ik de bal liet vallen. Mijn leven is een wrak, mijn knieën liggen open, Mijn emoties ongedisciplineerd. Ik kan niet opstaan, hoe ik het wel probeer, Wees alstublieft niet boos als ik huil. Hoe ik niet kan bevechten dat wat ik niet kan zien, Alstublieft, vader, zeg dat u nog steeds trots op me bent.
You are wild, crazy, and a huge rebel. You're always up to something.
You have a ton of energy, and most people can't handle you. You're very intense.
You definitely are a handful, and you're likely to get in trouble. But your kind of trouble is a lot of fun.
You tend to be pretty tightly wound. It's easy to get you excited... which can be a good or bad thing.
You have a lot of enthusiasm, but it fades rather quickly. You don't stick with any one thing for very long.
You have the drive to accomplish a lot in a short amount of time. Your
biggest problem is making sure you finish the projects you start.
You are very open. You communicate well, and you connect with other people easily.
You are a naturally creative person. Ideas just flow from your mind.
A true chameleon, you are many things at different points in your life. You are very adaptable.
You are truly an original person. You have amazing ideas, and the power to carry them out.
Success comes rather easily for you... especially in business and academia.
Some people find you to be selfish and a bit overbearing. You're a strong person.
You are usually the best at everything ... you strive for perfection.
You are confident, authoritative, and aggressive.
You have the classic "Type A" personality.
You are balanced, orderly, and organized. You like your ducks in a row.
You are powerful and competent, especially in the workplace.
People can see you as stubborn and headstrong. You definitely have a dominant personality.