Life is a prison, Oh God let me out. No one to listen, To hear when you shout. Climb the walls of insanity, Ride the waves of despair. If you fall it don't matter, There's no one to care. Used to wish for a window, To see birds, trees and sky, But you're better without one - Stops you aiming too high. Watching freedom is painful, For those locked away. Seeing joy, love and happiness, Another price that you pay. Strong is good, weak is bad. Be it false, be it true. Your mind makes the choice, And enforces it too. Cell walls built by society, With rules to adhere. If you breach the acceptable, You had better beware. Hide the pain, carry on, Routine is the key. Don't let on that you're not, What you're pretending to be. Lock it all up inside you, How badly that bodes. Look out for that one day, When it all just explodes. Leaving naught but a shell, Base functionality too. But killing all else, That was uniquely you. So how do you grow, With a timebomb inside? Or how to defuse it, Without destroying its ride? You can't. _____________________________
Het leven is een gevangenis, Oh God laat mij eruit. Niemand om te luisteren, Om te horen wanneer u schreeuwt.
Klim de muren van krankzinnigheid, Rijd de golven der wanhoop. Indien u valt maakt het niet uit, Er is niemand om er om te geven.
Gewoonlijk voor een raam gewenst, Om vogels, bomen en hemel te zien, Maar u bent beter af zonder één - Het weerhoudt u ervan te hoog te mikken.
De vrijheid bekijken is pijnlijk, Voor diegenen die gevangen zitten. Het zien van vreugde, liefde en geluk, Nog een prijs die u betaalt.
Sterk is goed, zwak is slecht. Wees het fout, wees het waar. Uw geest maakt de keuze, En dwingt het ook af.
Gevangenis muren gebouwt door de maatschappij, Met regels om te kleven. Als je het aanvaardbare verbreekt, Had U beter op kunnen letten.
Verberg de pijn, zet dan voort, Routine is de sleutel. Hou niet vol dat u niet bent, Wat u veinst te zijn.
Sluit het allemaal in u op, Hoe slecht het afloopt. Kijk uit naar die ene dag, Dat het allemaal explodeert.
Verlaat niets meer dan een schaal, Ook de lage functionaliteit. Maar dood al het andere, Dat uniek was aan jou.
Dus hoe groei je nou, Met een tijdbom binnenin je? Of hoe maak je het onschadelijk, Zonder zijn procedure te vernietigen?
Dat kunt U niet.
|