I held the knife so close to my heart.
Like a foolish child I sat and I cried,
Didn't realize what I had done, what I had tried.
Tears mixed with blood, falling slowly to the ground.
Covered in blood, pulled myself up, in tears scribed:

"To those who don't care, to those who can't see,
Never Give up always thrive to be free."
Didn't know how many people would later cry.
"Tried to be free, yet I see this isn't the way."

Friend at the door, ran as fast as she could.
Too weak to say I'm sorry, otherwise I would.
In tears, looked at the blue sad day.
When you come and see this pool of blood and me,
This isn't the way my life was meant to be.
______________________________________________

Ik hield het mes zo dicht bij mijn hart.
Als een dwaas kind zat ik en huilde,
Had niet beseft wat ik had gedaan, wat ik had geprobeerd.
Tranen gemengd met bloed, vielen langzaam naar de grond.
Bedekt in bloed, trok ik mezelf op, in tranen pende:

"Naar die wie er niet om geven, naar die wie niet kunnen zien,
Geef niet op om ooit vrij te zijn."
Wist niet hoeveel mensen later zouden huilen,
"Probeerde vrij te zijn, nog zie ik dat dit niet de juiste manier is".

Vriend bij de deur, rende zo snel als ze kon.
Te zwak om sorry te zeggen, anders had ik dat wel gedaan.
In tranen, keek ik naar een blauwe droevige dag.
Wanneer jij komt en een poel van bloed ziet en mij,
Dit is niet hoe mijn leven had moeten zijn.