Begone ye screams of silence, harbingers of pain Cloaked in isolation, you mock in harsh disdain My soul is torn asunder, I curse you, God of Hell As you pierced my tortured soul, what horrors I befell. You spoke of quiet solitude, to tempt me to your lair Then lanced me in my troubled heart, to depths of dark despair Nemesis, I beg of thee, rise up in righteous ire Protect me from Tisiphone, from Hell's eternal fire With all my voice I scream to you, protect me from the night Alas, in forlorn desperation, I journey to the light Banished to mind's Coventry, I heed the demon's call Beckoned by the silent screams, I enter Dante's hall. _______________________________________________________
Ga weg, schreeuwen van stilte, voorboden van pijn Verhuld in isolatie, u bespot in harde minachting Mijn ziel word uit elkaar gescheurd, ik vervloek u, God van Hel Toen u mijn gefolterde ziel doorboorde, wat voor gruwelijks mij overkwam. U sprak van kalme eenzaamheid, om mij naar uw hol te leiden Toen doorboorde u mij in mijn gestoorde hart, naar diepten van donkere wanhoop Nemesis, ik smeek u, stijg op in rechtvaardigde toorn Bescherm mij van Tisiphone, van de Hel het eeuwige vuur Met al mijn stem gil ik naar u, bescherm mij van de nacht Helaas, in verlatene wanhoop, reis ik naar het licht Verbannen naar de negerende geest, mijn tijd bestedend aan het oproepen van de demoon Wenkend door de stille schreeuwen, ga ik de hal van Dante binnen.
|