|
Nukkuu korpi, ja nyt, aatoksissain minä matkaa teen
Yli metsien, uinuvan veen
Kuutar taivaan yön valaisee
Maalaa maiseman, pohjoisen siimeksen
Unta onko tää,
Vai kuolema jossa palata sinne saan missä
hiillos jo luovuttaa lumen alla
Kun astun maailmaan, erämaan aikaan
Ensilumi satoi kahdesti
Maalasi sieluni taulun
Tää jylhä kauneus ja ääretön yksinäisyys
Lapsuuteni metsän, taivaan
Kaikuu se haikeus halki tän matkan
Aamun tullen yö tarinansa kertoo
Jylhä on kauneus ja ääretön yksinäisyyteni
Sitä henkeensä halajaa
Kehtoni hauta, hautani paikka
Erämaan viimeinen on
Minne katosivat muut
Suon noidat, neidontornit
Ja varjoissa havisevat puut
Kielon istutin ikihankeen
Ja hiljaisuuden tultua luotin tulevaan
Ensilumi satoi kahdesti
Maalasi sieluni taulun
Tää jylhä kauneus ja ääretön yksinäisyys
Lapsuuteni metsän, taivaan
Kaikuu se haikeus halki tän matkan
Aamun tullen yö tarinansa kertoo
Jylhä on kauneus ja ääretön yksinäisyyteni
Sitä henkeensä halajaa
Kehtoni hauta, hautani paikka
Erämaan viimeinen on
_________________________________
Wilderness sleeps and I travel in my thoughts
over the woods and sleeping water
Lady Moon lights the sky
Paints the world in shade of north
Is this dream?
Or death where I want to return to place
where embers are giving up hope under the snow
As I step into the world, the time of wilderness
First snow fell twice
Painted the painting of my soul
This bold beauty and infinite loneliness
Of my childhood forest and sky
That beauty echoes through this journey
As the morning dawns, night tells it's story
Bold is beauty and my infinite loneliness
That's what man longs for his soul
The grave of my cradle, the place of my grave
is the last one in the wilderness
Where did the others go?
Swampwitches and towers of the maiden
and the coniferous trees in the shadows
I planted a lily of the valley into eversnow
And as the silence came, I relyed on the future
_________________________________
De wildernis slaapt en ik reis in mijn gedachten
over de wouden en het slapende water
Vrouwe Maan verlicht de lucht
Verft de wereld in een kleurschakering van het Noorden
Is het een droom
Of de dood waarin ik terug wil keren naar de plek
Waar vonken de hoop opgeven onder de sneeuw
Als ik de wereld instap, de tijd van de wildernis
Eerste sneeuw viel twee maal
Schilderde het schilderij van mijn ziel
Deze ruige schoonheid en oneindige eenzaamheid
Van mijn kindertijd bossen en lucht
Die melancholie echoot door deze reis
Als de morgen komt, vertelt de nacht zijn verhaal
Ruigheid is schoonheid en oneindig mijn eenzaamheid
Dat is waarom een man naar zijn ziel verlangt
Het graf van mijn wieg, de plaats van mijn graf
is de laatste in de wildernis
Waar zijn de anderen heen?
Moerasheksen en torens van de maagden
en de coniferen in de schaduw
Ik plantte een lelietje van dalen in de eeuwige sneeuw
En terwijl de stilte kwam, vertrouwde ik op de toekomst
Eerste sneeuw viel twee maal
Schilderde het schilderij van mijn ziel
Deze ruige schoonheid en oneindige eenzaamheid
Van mijn kindertijd bossen en lucht
Die melancholie echoot door deze reis
Als de morgen komt, vertelt de nacht zijn verhaal
Ruigheid is schoonheid en oneindig mijn eenzaamheid
Dat is waarom een man naar zijn ziel verlangt
Het graf van mijn wieg, de plaats van mijn graf
is de laatste in de wildernis
|
Ik ben Richard, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Ruru.
