|
Er was
ooit een Indiaan die maar één testikel had en zijn naam was Eensteen.
Hij haatte die naam en vroeg iedereen hem niet meer zo te noemen.
Na
jaren en jaren van plagen, ging Eensteen uiteindelijk uit zijn vel en
zei,
"Als er nog één iemand mij Eensteen noemt dan vermoord ik hem!"
Het gerucht werdt verspreid en niemand noemde hem meer zo.
Toen op een dag kwam er een jonge vrouw genaamd Blauwe Vogel, vergat en
zei,
'Goede morgen, Eensteen.' Hij sprong op, greep haar en nam haar
diep in het bos
waar hij met haar de liefde bedreef, dag en
nacht.
Hij bedreef de liefde met haar de volgende dag toen Blauwe Vogel
uiteindelijk stierf van uitputting.
Het gerucht ging rond dat Eensteen
meende wat hij beloofd had te doen.
Jaren
gingen voorbij en niemand durfde hem meer bij zijn gegeven naam te
noemen totdat er
een vrouw naar het dorpje kwam genaamd Gele Vogel
nadat ze lange tijd weg was geweest.
Gele Vogel, het nichtje van Blauwe
Vogel, was hartstikke blij toen ze Eensteen zag.
Ze knuffelde hem en
zei, 'Goed om je weer te zien, Eensteen.'
Eensteen
greep haar en nam haar diep in het bos waar hij met haar de liefde
bedreef,
dag en nacht, hij bedreef met haar de liefde ook nog de
volgende dag en nacht,
maar Gele Vogel ging maar niet dood!
Wat is het moraal van dit verhaal? Oh, kom op, raad eens!
Denk er even over na...
(Je gaat dit geweldig vinden, en als je het niet weet, of juist wel, klik dan op reageer, en vind het antwoord!)
|
Ik ben Richard, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Ruru.
