Begin juli Toch weer wat opgeknapt iets meer energie we zijn naar de camping geweest wat mij deze keer zeer goed is bevallen ik denk dat de B12 spuiten die ik heb gehad daar aan meegewerkt hebben want ik had voor mijn gevoel meer energie. We hebben gewandeld de bergen op en af in de Eifel , niet zo gek ver maar iedere dag een stukje verder en zelfs daar een stuk gefietst waar ik toch wel tegen opzag maar het viel allemaal mee . Ook thuis gaat het nu beter die moeheid verdwijnt niet maar ik denk dat ik er beter mee kan omgaan .
31- juli Nog weer een week camping gedaan maar nu voelde ik mij niet zo goed als de vorige keer . Het iedere week B12 spuiten halen is nu voorbij nu nog om de 5 weken , de ene keer denk ik dat het goed helpt en de andere keer weet ik niet wat ik er aan heb .
Het ging allemaal zo goed totdat ik de Mexicaanse griep kreeg bij een gezond persoon duurt die ong. 4 dagen , bij mij duurde deze 8 dagen , dat betekende in bed liggen met hoofdpijn , braken en erge pijn in de spieren . Daardoor is mijn lichamelijke conditie helemaal afgebroken ik kan bijna niets meer zo moe als ik weer ben , de sportschool gaat niet meer ik hou het nog geen 5 minuten vol , ik ben weer helemaal bij af ik zie het soms niet meer zitten zo moedeloos wordt je hier van . Iemand die begrijpt en weet wat het betekend moe zijn en daar word niet mee bedoeld van werken nee moe zijn zelfs van niets doen , dat is Nicole Beijers de dochter van mijn zus Betsie . Zij lijd n.l. aan ME / CVS een chronisch vermoeidheids syndroom en wat dat inhoud kunt u lezen op http://www.nicolebeijers.nl/mijnziekte.html . Nu op het einde van aug. gaat het ietsjes beter al heb ik de sportschool moeten opzeggen .
Nu 2 maanden later gaat het weer een heel stuk beter na een behandeling met B12 spuiten heb ik weer wat meer energie en als ik dan maar op tijd rust neem , maar ook echt rust dan is het te doen alhoewel aan iedere inspanning een periode van ontspanning vast zit . Vandaar dat ik dit dagenlijks probeer op te bouwen door regelmatig te fietsen , geen grote afstanden en iedere dag samen met onze dochter een stuk te gaan wandelen. Mijn dagenlijkse huishoudelijke handelingen kan ik wel weer aan , ik zal proberen er de positieve kant van in te zien. Zo heb ik ook het line dance kunnen oppakken en dat gaat ook weer redelijk en daar ben ik erg blij om . VANAF NU IS HET BLOG GESTOPT
Na 5jaar op 22-01-2013 kom ik er nog even op terug in het volgende bericht .
22-01-2013 De aanleiding , 3 jaar heb je niets meer van mij gehoord = 5 jaar na de ingreep en ik ben er gelukkig nog steeds , zei het met beperkingen . In de tussen tijd heb ik een wat vrienden en vriendinnen aan deze ziekte verloren , afgelopen week nog mijn vader een kleine troost hij was al 89 jaar , maar toch . Mijn hele leven is er door veranderd ik was altijd heel actief maar dat kan nu niet meer ik moet nu op tijd rusten , ben snel moe . Zij die contact willen dat mag : eitank13@hotmail.com
13 02-2015 Binnen 3 maanden na de dood van mijn vader heb ik ook mijn moeder verloren iemand waar ik heel veel steun aan had maar zoals het is , het leven gaat verder al is het zeer moeizaam , van mijn gezondheid heb ik steeds meer in moeten leveren .De camping heb ik op moeten geven het gaat niet meer en dan de pijn die ik iedere dag heb aan en in mijn botten (spieren) . Iedere dag wandel ik nog samen met mijn dochter ongeveer 1 kilometer meer gaat niet meer door de pijn en de vermoeidheid , dat wandelen wil ik toch vol blijven houden anders ben je helemaal aan de stoel gekluisterd . die chemo heeft niet alleen de kanker kapot gemaakt maar nog veel meer en medicatie helpt niet meer , maar ja we proberen het maar zo positief mogenlijk te benaderen .
Er is inmiddels 3 jaar vergaan na de laatste mededeling en ik ben nog steeds op de aarde zij het met behoorlijke beperkingen zoals het zeer snel moe zijn, als de kamer gedaan moet worden is dat een helft in gedeelte en telkens zitten rusten, uitgaan een feestje of op vacantie gaan is er niet meer bij. Het line dance doe ik nog iedere week op woensdag maar het is zeer veel zitten en rust nemen tijdens dat uur dansen en voor zover als het gaat doe ik op donderdag mee aan seniorengymnastiek en op maandag aan senioren watergymnastiek in het thermaalbad en dat alles om mijn conditie nog zoveel als mogelijk op peil te houden. Maar ik moet maar niet te veel klagen ik ben nog altijd tussen mijn familie en dat kunnen er al heel veel niet meer zeggen die zo`n zelfde ziekte diagnose hebben gehad, voormij is het nu vooral genieten van mijn dochter en mijn 3 kleindochters die al de leeftijd van 20-18 en 14 hebben en alles wat ik nog kan.
Begin juli
