Maandag 18-02-08 Je wordt er gewoon moe van zo moe als ik ben het is met geen pen te beschrijven alleen zij die dit mee hebben gemaakt kunnen dat onderschrijven ,moe moe en nog eens moe . Niets kun je doen alleen maar liggen en dat wordt je ook moe en de gewrichten die bij bewegingen pijn doen . Dan had ik nog naar de kerk willen gaan om afscheid te nemen van danscollega Wil Haanen die helaas veel te jong (52j.) is gestorven , maar dat kan en mag ik niet , maar ik zal toch aan Wil en de fam. denken.
Dinsdag 19-02-08 Een redelijke nachtrust gehad maar toch dat moe zijn ik heb er geen begrip voor en kan er ook slecht mee om gaan ik wil vooruit en dat gaat niet. Vanmiddag ging het wat beter ik heb wat lichte dingen gedaan en tegen de avond samen met Piet weer een paar honderd meter gewandeld , hopenlijk gaat het iedere dag zo een beetje vooruit .
Woensdag 20-02-08 Het gaat een ietsepietsje beter , maar s`morgens gaat het 't minste en dan dat gevoel in de benen of eigenlijk geen gevoel daar word ik helemaal gestoord van dat dat niet over gaat. Maar vandaag toch weer een grotere afstand gewandeld , morgen wil ik als het gaat de frequentie gaan verhogen .
Donderdag 21-02-08 Weer ietjes bijna niet merkbare vooruitgang het moeilijke is het duurt allemaal zo verschrikkelijk lang . Even met Marion naar de levensmiddelenzaak geweest maar voor dat ik de helft van de boodschappen bijeen had was ik al versleten en moest ik in de auto gaan zitten. s'Avonds bleef de 4 jarige Veroniek mee eten maar het was haar vooral te doen om oma te kunnen knuffelen want ze kan het niet goed verwerken dat oma ziek is en dat het zo lang duurt . Je kunt dat goed aan haar merken ze wil er ook niet over praten met niemand en als , dan kapt ze het gesprek af . Om haar toch erbij te betrekken zei Piet oma laat Veroniek je hoofd is zien doe die doek eens af en terwijl ik dat deed stond Veroniek met strak dicht geknepen ogen voor me. Toen ze mijn kaal hoofd vol bewondering zag was het antwoord ,, oma je hebt kale haartjes " en daarna werd de pruik nog getest dat was het en Veroniek wil er niet meer over praten. Deze dag heb ik 2 x gewandeld.
Vrijdag 22-02-08 Vandaag een hele lichte vooruitgang de wandelroute wat uitgebreid en naar Diny de schrijfster van het boek ,,dokter zeg dat het niet waar is " geweest , even weg van tussen de 4 muren maar het blijkt toch allemaal zeer vermoeiend te zijn .Het wandelen gaat best wel goed s`avonds de route nog groter gemaakt al meer als 1 kilometer , zo maak ik elke keer de route iets groter.
Zaterdag 23-02-08 Vandaag word mijn vader 85 jaar maar ik kan er niet naar toe ,( het aanwezige bezoek )daardoor is de kans op infectie te groot .Als ik mij zo voel als nu ga ik er morgen naar toe ( 160 km. ) het is vandaag een hele stap vooruit gegaan vanmorgen een stuk gewandeld en s'middags het bos in gegaan om te lopen , ik heb minstens 3 km.gewandeld het ging goed . Die lichamelijke inspanning doet waarschijnlijk goed je gaat aan het transpireren en daardoor voer je natuurlijk beter de antistoffen af .
Zondag 24-02-08 Ik voel mij niet zo als gisteren veel meer moe het wandelen ging ook een stuk slechter. s'Avonds naar mijn vaders verjaardag geweest gelukkig waren ze al allemaal geweest want het is weer rond de tiende dag na de chemo kuur dan zijn er 3 zeer risico volle dagen waar ik extra allert moet zijn om infecties te voorkomen , de vorige keer heeft mij dat 5 dagen extra ziekenhuis gekost en daar was ik echt niet blij mee.
