Station Maas... Dit station liep dood in het centrum. De trein vertrok altijd richting Utrecht. foto na het bombardement op het centrum van Rotterdan in Mei 1940

MOP....

Er staat een Duitser en een Nederlander op de bovenste etage van het World-tradecenter aan de Coolsingel.  Het hele centrum van Rotterdam is herbouwt, zegt de Nederlander.... Mooi geworden hé ! !

verliezen
enkele cijfers van o.a. de geallieerden tijdens de bevrijding van Europa:
totale verliezen aan soldaten: geallieerden 209.000 en de Duitsers; 393.000 manschappen.
aan materieel: Duitsland 1.500 tanks, 2000 kanonnen, 20.000 voertuigen.
woningen: 120.000 vernietigd en 270.000 beschadigd.
Er vielen tussen de 15.000 en 20.000 burgers hoofdzakelijk door bombardementen van de geallieerden op Frankrijk. Normandiè heeft een zeer hoge prijs betaald voor de bevrijding van Europa , deze begon op 6 juni 1944 met een landing van de geallieerden troepen op de stranden van Normandiè. Deze slag had de naam: OVERLORD ook wel D-DAY genoemd.

Breng een bezoek aan Normandiè

      het historische gebied van de slag om Normandiè vormt èèn grote openluchtmuseum, dat zich strekt over de drie departementen Calvados,La Manche en Orne. Hier vind u alle historische plekken, musea en herdenkingsplaatsen die D-day en het daarop volgende offensief herdenken, U kunt hier de beladen plekken van deze gigantische slag, waar de bevrijding van Europa van afhing beter begrijpen. 

De lengte van deze tocht is 72 km langs de kust.
De landing vond plaats in de baai van de Seine over 5 stranden met de codenamen: Sword Beach (Engelse troepen), Juno Beach (Canadese troepen), Gold Beach (Engelse troepen), Omaha Beach (Amerikaans legerkorps), en Utah Beach (Amerikaanse 7e legerkorps met de 4de infanteriedivisie. 

Toeristen

Tegenwoordig ontvangen de stranden van Calvados en La Manche jaarlijks duizenden toeristen, maar elk van hun stappen is gemarkeerd door de herinnering aan de grootste gecombineerde landingsoperatie aller tijden. Elk strand is een herdenkingsoord waar degene die er komt eraan wordt herinnerd dat duizenden mannen hier zijn gekomen om te sterven voor onze vrijheid. Dit mogen wij nooit vergeten, laat het nooit meer oorlog worden!!!!

 Gene Butterworth was een van de piloten die veel vluchten boven het invasiegebied in 1944 heeft uitgevoerd. Gene is in 1942 als jongeman van 20 jaar vrijwillig bij de USA luchtmacht gegaan. Gene is na zijn opleiding naar Engeland verplaatst naar de "Army Airforse", Hij vloog een P 51 Mustang , Moest bommenwerpers beschermen, ze werden "Escort Pilots"genoemd. Bij toeval is hij tot onze kennissenkring gaan behoren, Hij woont nu in Californiè in de USA en is  88 jaar.
Uit waardering voor zijn daden en die van alle piloten plaats ik hieronder een foto van hem. GENE BEDANKT  voor het meewerken aan onze bevrijding!

bovenstaan overzicht van de Baai van de Seine waar de vijf landingsstranden op zijn aangegeven.

 Strand SWORD BEACH:

De troepen van de Britse 3e infanteriedivisie landen op 6 Juni om 7.30 uur op de stranden: Cooleville- sur- Orne, Lion- sur- mer, en Saint Aubin- sur- mer. De taak van generaal Renni is om zich op de rechteroever van de Rivier de Orne te vestigen, een verbinding met de 6e Airbonrne en de derde infanterie van de Canadezen tot stand te brengen en op de avond van 6 Jnui Caen en het vliegveld van Carpiquet  in te nemen. Dat gebied wordt verdedigd door vier lange afstands batterijen. Merville dat aan de Britse luchtlandingstroepen wordt overgelaten. Riva-Bella, Quisterhamen Colleville-sur-mer. De Duitse generale staf beschikt voor de verdediging van deze sectorover de 716e infanteriedivisieen over de 21e Panzerdivisie die ten zuiden van CAEN is gelegerd  maar kan een beroep doen op de 12de SS Panzerdivision  De"Hitlerjugend"die nabij Navreux is gelegerd. Deze eenheid bestaat uitsluitend uit 17 tot 20 jaar jonge maar uiterst fanatiekeNazi's
Als tegen 13,00 uur de aanval door de Britten wordt ingezet komen de Duitsers met een witte vlag naar buiten en geven zich over !!

Colville wordt vooral verdedigd door de vesting Hillman, een betonnen geheel van 600 meter lang. Het First Suffolk Regiment moet twee keer aanvallen om de vesting om 20 uur te nemen.

Quistreham-Riva-Bella
Om 7.20 opent de artillerie van de marine het vuur op Quistreham en RivaBella om het terrein voor te bereiden voor de soldaten die gaan landen.
De batterij van 155 mm kanonnen is op bevel van Rommel in Mei 1944 verhuisd om te worden geinstaleerd in de bossen van Saint Aubin dÁrquenay.
Ten oosten van de monding van de Orne landen op het uitgestrekte strand van Rilla-Bella, verdedigd door een lange betonnen gracht.  Op 6 Juni  om 8.30 uur de vallen 177 Fransen van het 1e bataljon Fuseliers van de marine van de Frans-Britse commando's aan.
Een inwoner van Quistreham leidt de groene baretten door de stad en maakt het hen mogelijk het casino van achteren aan te vallen. Toch moet er een beroep worden gedaan op tanks om de overwinning te behalen.
Door dat de Duitsers met zes 155 mm kanonnen vuren komt de helft van de commando's om. Om 13.00 uur wordt Quistreham bevrijd maar slechts 60 commando's zijn dan nog in staat te vechten. Er staat een groot monument ter nagedachtenis aan dit gevecht.

Een landingsvaartuig op weg naar het strand van Quistreham

De opmars van de Britse troepen verloopt echter niet snel genoeg,
en stelt hierdoor Generaal Wilhelm Rigter, commandant van de Duitse 716e infanteriedivisie in staat om zijn verdediging ten noorden van Caen te organiseren in het bos van Lëbisey. Dit maakt het onmogelijk om op de avond van 6 Juni Caen in te nemen, zoals eigenlijk was gepland in operatie OVERLORD.
Generaal Rennie is er wel in geslaagd om contact te maken met de eenheden van de 6e Airbornedivisie. die op 6 Juni, vroeg in de ochtend aan de andere kant van de Orne aangekomen waren.

GOLD BEACH

Over een strook van 5 km landen op de stranden tussen Ver-sur-mer en Asnelles om 7.05 uur 25.000 manschappen van de 50e infanteriedivisie, beter bekend als de "Northumbrian" en de 8ste pantserdivisie.

Generaal D.A.H. Graham had opdracht De kliffen van Arromanches te bezetten en razensnal de stad Bayeux in te nemen.
In een toespraak tot zijn soldaten zegt hij: "

Aan u allen, officieren en en soldaten van de 50e divisie valt de buitengewone eer te beurt uitverkoren te zijn om voor de vrijheid deze geweldige slag te mogen leveren.

In de Gold-sector maken de Britten gebruik van de zogenaamde 'Funnies", vlegeltanks met aan de voorkant aan een draaiend wiel bevestigde kettingen waarmee mijnen op de stranden tot ontploffing worden gebracht. Anderen kunnen kazematten vernietigen of zijn uitgerust met een systeem dat vookomt dat men in drijfzand komt vastgelopen. De tankdozer verwijderd obstakels van het strand terwijl "de krokedil" een gruwelijke aanblik bied met  zijn superlange vlammenwerper.  De landing veroozaakt een emotionele schok onder de Duitsers.
De landing verloop zonder ernstige moeilijkheden om 7.25 zijn ze bij het gehucht La Riviera. Na een uur zijn de Britse troepen al 1 km landinwaarts opgerukt en in de uren daarna vegen ze het hele gebied schoon.

Asnelles-sur-mer

Op dit strand landt het 1e Hampshire Regiment van de 231e brigade dat echter de gehele 6 Juni in zijn opmars wordt gestuit door de verwoede tegenstand van de duitse verdediging in de kleine forten van Hamel,
De rest van het 231ste landt meer in Oostelijk richting en ontmoet minder weerstand, omdat de aanzienlijke minder gemotiveerde Russische sodaten het bij de eerste schoten laten afweten en op de vlucht slaan!
 Dankzij hun "Funnies"zuiveren de Britten het strand van obstakels en bereiken Meuvaines waar zich een Duitse commandopost bevind en bezetten de versterkingen boven Arromanche.

Arromanches-Les-Bains

ARROMANCHES-LES-BAINS

Ter verdediging van deze kleine toeristische vissershaven hebben de duitsers een kazamat neergezet bovenop de kliffen die hoog boven Arromanches uitsteekt en nog eentje op die van Tracy-sur-mer.

Toen het stadje op 6 juni om 18.30 uur door tanks vanuit Saint-Come-de Fresne werd bevrijd werd door de geallieerden met buurgemeenter  Vierville uitgekozen om twee kunstmatige havens te maken, bestemt voor de bevoorading van da oprukkende troepen. Dit in afwachting van het veroveren van een grote haven aan de kust.

De twee kunstmatige havens worden in Engeland gemaakt en door sleepboten met een snelheid van 7 km per uur naar de plaats van bestemming gebracht, dit is en blijft een technisch hoogstandje. Al op 7 Juni werd begonnen met de fabricage en het verslepen over het kanaal.
Zeventien vaartuigen werden eerst ter plekke als golfbrekers tot zinken gebracht. Vervolgens worden 115 "phoenix"- caissons geplaats die te samen 500.000 ton beton vertegnwoordigen ( elk caisson is 60 meter lang, 18 meter hoog,15 meter breed en weegt 6044 ton).
Daarnaast als havenhoofden pontons, die een enorme rede  vormen die zestien kilometer verplaatsbare wegen bieden. het maken van deze haven neemt 12 dagen in beslag.
Tegelijkertijd werden er wegen uitgezet en de directe omgeving van het strand van mijnen en obstakels ontdaan. Toen het werk gereed was lag er een rede van 8 km lengte waaraan de grootste schepen konden afmeren.

Op 12 Juni, let wel.. 6 dagen na de landing worden er meer dan 300.000 manschappen, 54.000 voertuigen en 104.000 ton bevoorrading ontscheept. De haven heeft al spoeding een grotere capaciteit dan de haven bij Cherbourg of Le Havre. In de 100 dagen dat hij in gebruik is worden er 2.5 milhoen manschappen, 500.000 voertuigen en 4 miljoen ton materieel aangevoerd. De haven wordt tegen eventuele luchtaanvallen beschermt met 150 DCA strukken en een versperring van kabelbalonnen.
Heden ten dagen liggen er nog pontons die te bezichtigen zijn.

CHERBOURG

De Amerikaanse troepen die op 6 Juni op Utah Beach zijn geland moesten in tien dagen CHERBOURG veroveren.
Maar hun mars verd verstoord door hardnekkige Duitsers die vanuit heggen van het wallenlandschap en voor elke stad op weg naar Cherbourg: tegenstand bieden. Elke stelling moet door middel van zware gevechten worden veroverd. De Amerikaanse staf zet de 82ste luchtlandingsdivisie en de 4e, 9e, 79e, en de 90e infanteriedivisie's in. Zij kunnen slechts buitengewoon moeizaam optrekken en veroveren achtereenvolgens op 10 Juni Chef-du-Pont. op 13 Juni Pont LÁbbè, op 17 Juni Orglandes, Nèhou, Saint-Sauveur-le-Vicomte en op 18 Juni Saint-Jaques-de-Nèhou en Barneville.

VALOGNES
Het kleine Versailles van Normandië wordt drie dagen achtereen gebombar-deerd op 6, 7,en 8 Juni. Een groot aantal herenhuizen worden verwoest en de stad wordt voor 75%  weggevaagd. Wanneer Valognes op 20 Juni wordt bevrijd, terkken de Amerikaanse soldaten van het 8e infanterieregiment van Kolonel Fleet een totaal verwoeste stad binnen die verlaten is door de overgebleven bevolking.

De gevechten die van 15 tot 17 Juni in dit dorp duren geven aan hoe hardnekkig de duitsers verzet boden. Bij dit dorp is een Duits kerkhof aangelegd met 10.152 graven. Hier rusten de Duitse soldaten die gesneuveld zijn tijden de gevechten in de Contentin. Hun namen zijn met kleine stenen kruisjes geschreven die hier op een gazon zijn neergezet.

MONTEBOURG

Het oude spreekwoord zegt: "wie Montebourg in handen heeft, heeft Cherbourg in handen".
Het in prakijk brengen van deze spreuk lijdt tot verschrikkelijke gevechten tussen de Amerikanen en de de Duitse troepen.
De stad wordt vanaf 6 Juni gebombardeerd en het hevigste bombardement vind plaats op 8 Juni. Na deze bombardementen vallen de Amerikaanse soldaten de stad op 12 Juni aan.
De heftige tegenstand van de Duitsers maakt het nodig dat zij voor een tweede maal moeten aanvallen. De stad valt wisselend steeds in andere handen en wordt uiteindelijk op 19 Juni  definintief om s'nachts 3 uur bevrijd.
Ze kunnen nu snel oprukken en in twee dagen leggen ze de 30 km tussen Briquebec en Les Pieux af.
De Amerikaanse troepen rukken op naar het westen, via Nèhou en naar het zuiden via Saint-Suveur-de-Vicompte dat voor 75 % verwoest wordt. 

De iname van La-Haye-dPuits op 9 juli is buitengewoon bloedig en krijgt de bijnaam "bloody - Hill". De aanval op Mont castre op 8 juli leidt tot de dood van 2000 soldaten, Nu eenmaal de hindernis van Montbourg genomen is, is de weg naar de Val-Du-satre geopend. Op 20 juni bereiken de soldaten van generaal Manon Eddy de poorten van Cherbourg. Klaar om de haven te veroveren die ze zo heel hard nodig hebben om hun operaties voort te zetten. 

CHERBOURG

De slag om Cherbourg begint pas werkelijk op 22 Juni met een hevig massaal Luchtbombardement en wordt voortgezet met de omsingeling van het fort van Cherbourg op 23 Juni wordt het havenstation opgeblazen door het Duitse leger terwijl de Amerikanen Tourlaville bereiken en Equerdreville omsingelen. De Amerikaanse pressie wordt op 24 Juni zo groot dat de duitsers de vernietiging van de haven opgeven. De eindaanval wordt op 25 Juni ingezet met een marinebombardement op de Duitse verdediging. De Amerikaanse 4e en 79e divisies bezetten het oostelijke deel van de stad.
Op 25 Juni 'savonds  stelt generaal Collins een ultimatumaan generaal von Schlieben. Dit wordt afgewezen.
Op 26 juni vallen de Amerikanen alle wijken van Cherbourg binnen. Aan het einde van de dag is de stad bevrijd. De twee generaals. die van Hitler het bevel hadden gekregen "tot de laatste kogel te vechten" gaven   zich over.
Met hen worden 10.000 soldaten gevangen genomen, de offiiciele capitulatie wordt getekent. Op 1 juli wordt het hele noorden van de Cotentin bevrijd.
Bij deze gevechten zijn; 2.800 doden 3000 vermisten en 13.500 gewonden geteld.
De haven wordt door Amerikaanse,Canadeze en Engelse mijnevegers schoongemaakt . Vevolgens moeten de wrakken geruimd worden De Amerikaanse genie zegt"wat moeilijk is doen we direct, wat onmogelijk is vraagt iets meer tijd!!"
Na drie maanden is de haven weer bevaarbaar, op 16 Juli  varen de eerste Liberty ships de haven binnen.

Op 7 september landen er 23.000 soldaten uit de Verenigde staten. Vanaf  15 october wordt er dagelijks meer dan 20.000 ton materieel aangevoerd.
In Februari 1945 is dit 2 miljoen ton. Ook de hospitaalschepen komen in Cherbourg aan en verschepem 148.000 gewonden.

HET WALLENLANDSCHAP

De gehele vlakte van Caen tot aan Falaise is het theater van een uitgestrekt slagveld. Op 7 juli begint het Canadeze 1e leger, onder luitenant-generaal Hanry Crerar een offensief  dat lijdt tot de bloedigste gevechten langs de oude D158.
De Britse en Amerikaanse legers, versterkt met Poolse en Franse divisies beginnen de laatste slag in Normandiè door 110.000 Duitse soldaten te omsingelen in de zak  Falaise-chambois.

Op 18 augustus
's morgens neemt de Canadeze 4e pantserdivisie Trun en Saint Lambert in.
Op 29 augustus wordt er door de spitfire's en Typoons een regen van artelrievuur losgelaten op de paar vierkant kilometer waar zich omsingelde duitse soldaten bevinden.
De gevechten ontaarden in een ware slachtpartij, waarbij mensen en dieren op een gruwelijke wijze aan hun einde komen. De duitsers, die zonder brandstof zitten, proberen  massaal te voet of te paard in paniek te vluchten.

"Er was chaos alom, het geluid van explosie's, van mensen die om hulp roepen, de van pijn verwrongen gezichten van de doden, officieren en soldaten die een zenuwinstorting nabij zijn, brandende voertuigen waaruit gebrul opstijgt, Gek geworden vrouwen die lopen te huilen, te schreeuwen, te vloeken of hysterisch lopen te lachen, paarden nog ingespannen die hinneken van ontzetting en met de stompen van hun afgerukte poten achteruitslaan om te proberen los te komen""

op 21 augustue 1944 is de slag om Normandiè gewonnen.Meer dan 10.000 duitse soldaten zijn gedood en 40- a 50.000 gevangen genomen, terwijl ongeveer evenveel er in geslaagd zijn te ontkomen.
De geallieerden lijden eveneens grote verliezen.Slecht 114 van de  1560 Poolse soldaten hebben de strijd heelhuids doorstaan. De slagvelden liggen bezaaid met lijken ven mensen en dieren die mede door de hitte een afgrijzelijke stank veroorzakebn

De slag om Falaise maakte voor de gealieerden met succes een einde aan de slag om Normandiè en opende eveneens de weg voor de bevrijding van heel Frankrijk. Met de inname van Parijs op 24 aaugustus ofwel, drie dagen na de nederlaag van de legers van het derde rijk was dit de grootsteoverwining na die van Stalingrad.

NIEUWSBRIEF ONDERGRONDSE
OP 5 MEI 1945

DE STRIJD IN NEDERLAND
TEN EINDE.

OCHTENDCOMMUNIQUE VAN
 ZATERDAG 5 MEI 1945.

HET DUITSCHE LEGER IN
NOORD-WEST DUITSCHLAND,
DENEMAKREN EN NEDERLAND
GECAPITULEERD.

WAPENSTILSTAND GAAT HEDEN
OM 8 UUR IN.

LEVE NEDERLAND ,LEVE ORANJE 
 
Het geallieerde hoofdkwartier gaf
gisteravond te kennen dat alle
Duitsche troepen in NEDERLND,
NOORD-WEST DUITSCHLAND
en DENEMARKEN zich onvoor-
waardelijk hebben overgegeven.
De caputilatie gaat 
heden morgen om acht uur in.

Generaal Montcommery meldde
gisterenavond aan Generaal
Eisenhower
de onvoorwaardelijke capitulatie
van de Duitsche troepen in die
gebieden.Onder de capitulatie valt ook
HELGOLAND en de WADDEN
EILANDEN.
De capitulatie werd aangeoden aan de
eerste Britsche legergroep en wel aan
onderdeelen tweede Britsche en Eerste
Canadeeze leger.
De capitulatie werd gisteren avond om
18.30 uur geteekend door:
enerzijds generaal Montcommery en
anderzijds door Admiraal Von
FRIEDENBURCH (plaatsvervanger
van Adm. DONITZ) en Generaal
KINZLE voor generaal Busch en
nog drie anderen.
De Duitsche militairen hadden geen idee
 ervan hoe hopeloos de Duitsche militaire
toestand was, nadat generaal Montgommery
 dat hun op een van de kaarten had laten
zien. Admiraal Von FRIEDENBURCH
was dermate onder de indruk hiervan, dat
hem de tranen over de wangen biggelden.
Prof. Gerbrandy sprak gisteren in Engeland
en zei: "Dat Nederland nu geheel vrij was ,
VRIJ van doen en laten, VRIJ van praten,
VRIJ van pers enz. en zei vervolgens dat
Nederland zich nu kon gaan wijden aan de
 bevrijding van Indiè. Hij bracht verder
dank aan de Geallieerden voor de snelle
en doeltreffende  hulp.
(lees verder in de rechter kolom)

Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

VRAAG...
Ik ben al jaren op zoek naar mijn eerste liefde! niet omdat ik een relatie wil aangaan maar gewoon uit nieuwschierigheid wat zij in haar verdere leven heeft gedaan. In 1949 had ik verkering met haar, haar naam is: Truus Romijn, geboren op 8 maart 1932 te ???????  zij heeft gewoond in de Bruynstraat te Rotterdam-west, ze had een zusje met de naam Sonja. Vermoedelijk is zij samen met haar nieuwe relatie; Met de naam Schaeffer, geboren en/of gewoond in Schiedam, geëmigreerd naar New Sealand.
Als iemand mij over haar of haar omgeving inlichtingen kan geven verzoek ik je te reageren met een mail: thepeters@hetnet.nl of in mijn gastenboek in dit blog.    Truus heeft mij gekent als op de onderstaande foto uit 1949.

Theo in zijn broodwijk 1948

VRAAG ????
Ik ban al jaren op zoek naar mijn eerste liefde! Maar nog zonder succes.
Ik had in 1948 verkering met Truus Romijn. Zij woonde in de Bruynstraat in Rotterdam-west,  geboren op 8 maart 1932. Zij had een zusje met de naam; Sonja. Niet dat ik een relatie wil aangaan maar ik ben heel nieuwschierig hoe het haar in haar verdere leven vergaan is. Zij is getrouwd met ene Schaeffer en met hem geëmigreerd naar New Sealand. Schaeffer woonde in Schiedam.
Als iemand deze personen (persoon) gekent heeft wil je dan reageren in mijn gastenboek in dit blog of mailen naar: theopeters@hetnet.nl Hieronder foto's uit die tijd:

Theo in zijn broodwijk op zijn carrier

Theo in 1948, zo moet Truus hem gekent hebben !!

Bovenstaand een foto van een kerkhof van gesneuvelde soldaten in 1944:
Britten:
Banneville  2175
Bayeux       4648
Brouay         377
Cambes        224
Chouain         40
Douvres        927
Fontenay      520
Hermanville  986
Hottot les ..  965
Ranville        2151
Baxenville     630
Saint Manvieux 2186
Secqueville   117
Tilly sur Seul 1224
Saint Charles 792
Saint desir     469

Amerikanen
Colleville sur mer 9386
Saint James          4410

Fransen
Necropol Gateys    61

Canadezen
Mer Reviers      2043
Cintheaux         2958

Polen
Langannerri      650

Duitsers
La Cambe         21.160
Huisnes sur mer 11956
Marigny la capelle 11169
Orglandes         10152
Saint Desir de     3735

Geallieerden soldaten marsen door de straten van Plymouts, op weg naar het legerkamp

landing op JUNO Beach bij Saint-Aubin-sur-mer op 6 Juni even voor 8 uur.

JUNO BEACH

De Canadeze 3e infanteriedivisie van Generaal-majoor R.F.F. Kell met 15.000 Canadezen en 9.000 Britten landt op 6 Juni  om 8.00 uur op het strand van Vaux bij Saint-Aubin-sur-mer. Een zware zeegang heeft hen 20 minuten vertraging opgeleverd. Hun taak is om op te rukken naar het vliegveld Carpiquet bij Caen in te nemen.
De Canadeze soldaten zijn vast besloten zich te wreken voor een vorig contact met de vijand in Dieppe maar de stranden worden verdedigd door kazematten met kanonnen een mitrailleurs. Er liggen ongeveer 14.000 mijnen en velerlei andere obstakels. Het duitse verdedigingssysteem is echter bepaald niet sterk in dit deel van de kust.
De specialisten van de Kriegsmarine denken dat de rotsen voldoende zijn, en verwaxhten op dit deel geen aanval.
Op 6 Juni opende franse krant met de tekst: De Canadezen zien Normandië weer.

SAINT-AUBIN-SUR-MER

Op 6 juni landen de Canadezen op het strand. De soldaten stuiten op erg veel tegenstand en verliezen op het strand veel manschappen en  tanks aan de duitse verdediging. Nadat het strand is genomen staan er 22 amfibische tanks van de Fort Garry Hors tegenover de kazemat. Het 48e marine Commando landt in de tweede golf met als doel Langrune-sur-mer in te nemen. Op het strand gedode soldaten worden  begraven in een tuin aan de dijk, de school doet dienst als hospitaal. Op de dijk op de gemeentegrens met Bernières-sur-mer staat heden nog de batterij van LA Cassine . Dit versterkte punt is gebouwd op de plaats van een villa die  La Cassine heette en die de duitsers hebben afgebroken om er meerdere door onder- en bovegrondse gangen met elkaar verbonden kazematten te bouwen.
Nabij de batterij, waar nu ook nog een kanon te zien is staat het monument voor de commando's van het 48ste met een lijst van millitairen en burgerslachtoffers.

Berniëres-sur-mer

Op het 2,5 km lange strand landen de Canadezen van de Queen's Own Titles en het regiment van La Claudiëre. Op het strand zijn zoveel palen aangebracht dat het een oerwoud van palen is geworden.

Om 4 uur 'snachts wordt het strand bezaaid met bommen, als de landingsvaartuigen om 10 over acht bij Bernières aankomen moeten de Canadeze soldaten zeker nog 100 meter door het water lopen  voor zij op het strand zijn.
Zij landen onder een regen van granaten. Negentig vaartuigem worden tot zinken geracht, velen lopen vast op de eilanden van Bernières

Om 11.45 uur vestigt generaal-majoor Keller zijn commandopost in het strandhotel. Hier worden ook de eerste reportages voor de nieuws- agentschappen opgemaakt.

Hoewel het bevrijd is raakt het strand van Bernières snel verstopt door de tanks, vrachtwgens, rupsvoertuigen en kanonnen die zich opstapelen.
Er zijn aan die kant van de stranden veel Duitse radarposten met een zicht tot 300 km. Het gros van deze radar wordt met bombardementen uitgeschakeld. Op 6 Juni slaagt de vernietiging zo goed dat er nog maar een radar overblijft. Door allerlei oorzaken functioneert ook deze niet goed en kan geen beelden meer doorsturen. ZDe duitsers zien kans om de bevrijders 11 dagen tegen te houden.
De overgave van  258 Duitse soldaten wordt op 17 Juni bereikt door gas in de openingen van de bunkers te spuiten.

 

De kliffen van Arromanche

OMAHA BEACH

De eerste eenheden van generaal Huebner, commandant van de 1ste infanteriedivisie, bijgenaamd "The Red One" landen op de stranden tussen Sainte-Honrine-des-pertes en de Pointde la Percèe.

Deze divisie bestaat uit ervaren soldaten die in Noord Afrika en Ciciië hebben gevochten, deze divisie wordt aangevuld met de 29ste infanteriedivisie, de speciale geniebrigades en de bataljons commando's. De soldaten hebben de opdracht posities in te nemen op 6500 meter strand tot elke uitste punt van de kliffen.

Omn 4.30 uur worden 180 landingsvaartuigen op ongeveer 10 km strand losgelaten maar door het slechte weer kapseizen er een aantal, de eerste tien landingsvaartuigen zinken maar de meeste soldaten kunnen worden gered. Wat hun doorweekte en bevroren kameraden betreft , zij moeten bijna twee uur wachten voordat ze landen.
 Terwijl 29 amfibies-vaartuigen zinken trachten de Amerikaanse troepen onder een zware regen van duits afweergeschut te landen, onder kruisvuur genomen door automatische wapens en mortieren.
Ze moeten ongeveer 200 meter strand oversteken om dekking te vinden achter een dijk. Zodra de soldaten een voet aan wal zetten gaat het er hard aan toe, Compagnie na compagnie sneuvelen de GI's; het oorlogsjournaal van het 116e regiment getuigt:

de vijand had het juiste moment afgewacht . Onze boten vielen allemaal tegelijk onder het kruisvuur van automatische wapens, diegene die zich instinctief in het water lieten vallen om er aan te ontkomen, zonken als bakstenen Ghaos allom!!
Enkele zagen toch nog kans vol te houden, er waren veel gewonden die verdronken slechts weinigen bereikten de kust . . . . .

De Duitsers zaten geduldig te wachten in  de 85 kleine bunkers die de GI's de bijnaam 'pillendoosjes' geven. De Amerikaanse staf wist niet dat hier geharde soldaten die aan het oostfront gevochten hadden hier net waren voor een tegenaanval-oefening waardoor de Duitse verdediging twee maal zo sterk was.
Een uur nadat de eerste geallieerden een voet aan wal hadden gezet is de situatie onhoudbaar. De Amerikanen gaan geen stap vooruit  Om 7.30 uur wordt de catastrofe onderkent:

We zien onze aanvalseenheden voor onze ogen wegsmelten, we leiden grote verliezen door het vijandelijk vuur maar het is voor ons onmogelijk de kust te veroveren.

Omaha-Beach, een langgerekt strand met bruin zand en kiezelstenen omzoomd door geelbegroeide glooingen veandert binnen enkele uren in een ; bloody Omaha (Bloedig Omaha)

Om negen uur lijkt de situatie zo kritiek dat generaal Bradley een moment overweegt de landing af te blazen, een andere generaal zegt tegen hem:

"er zijn hier twee soorten soldaten dat zijn doden soldaten en soldaten die dood gaan!!  laten we als de bliksem zorgen dat we hier wegkomen".Generaal Bradley geeft dan de opdracht om de beschietng vanuit zee door de marine opnieuw te heropenen.

Door deze belangrijke beslissing kunnen de soldaten eindelijk doorstoten, hoofdzakelijk omdat de munitie van de Duitsers begint op te raken !!!
Na een urenlange strijd is het gelukt tegen een prijs van 3000 doden en eenzelfde aantal gewonden en verdronken soldaten een strook strand van 2 km breed als bruggenhoofd in stand te houden.

Thans liggen er sinds de inrichting in 1954 op een Amerikaans kerkhof bij dit strand 9.386 gesneuvelde soldaten waaronder een vader met zoon en in 33 gevallen twee broers. Er staat ook een kruis op de punt WN 62 als eerbetoon aan de Duitse soldaten van de 716e infanteriedivisie die op Omaha gesneuveld zijn.

Vierville-sur-mer

In deze sector van Omaha-beach, dpg Green genaamd, vallen de meeste doden en is de situatie toataal onduidelijk.
Niet alleen zinken er landingsboten met alle manschappen aan boord maar ook de pantservoertuigen worden onder vuur genomen door de Duitsers.
800 schepen lopen door de woeste zee vast voor het strand, hierdoor lopen de ontschepingsoperaties vertragingen op  De troepen van Bradley dreigen munitie te kort te komen en het offensief dat op 22 juni  had moeten starten wordt uitgesteld.
De Duitsers beschikten daar over een nog in tact zijnde radarstation. Dit stond bovenop een klip die ver boven alles uitstak. Het gehele station wordt op 7 juni door het 2e bataljon commando's veroverd. Dit versterkte punt dat verdedigd wordt door twee 77 mm kanonnen blijkt buitengewoon moeilijk in te nemen. Slecht 29 van de 70 commando's bereiken de top van de krijtrots. De hulp vam de artilerie van de marine is nodig om de kanonnen op 6 juli rond 13.00 uur tot zwijgen te brengen. Als de commando's 'savonds op het punt aankomen treffen zij  de lichamen van 69 duitse soldaten aan. 

bovenstaand; een foto van de oliepijpleiding met de code naam "PLUTO"

QUERQUEVILLE

Querqueville, een stad in de omgeving van Cherbourg, deze vormt, het eindpunt van de oliepijpleiding Pluto vanaf het eiland Wight in Engeland op 122 km afstand.
De eerste onderzeese oliepijpleidng van de wereld waarvan het idee afkomstig is van Louis Mounthattem, voorziet vanaf 12 augustus de legereenheden van brandstof. Het wordt zonder succes uitgeprobeerd in het estuarium van de Severn, een tweede leiding wordt op 20 augustus in gebruik genomen.

Op 30 november1944 vervoert de oliepijplijn 1 miljoen liter olie per dag. De pijpleiding volgt de opmars van de geallieerden legers tot aan Dourdam en bereikt vervolgens Duitsland onder de naam "Major Systeem".

Drie weken na de landing op Utah Beach is met de inname van Cherbourg het doel van de Amerikaanse legereenheden bereikt. De bevrijding van het noorden van Contentin opent een veilige basis vooe de geallieerden, waardoor ze zich definitief kunnen vestigen op het Continent en zij hun operaties kunnen voortzetten Om het zuiden van het departement La Manche te bevrijden.
De opmars van de Amerikaanse legereenheden sinds de landing op Utah-Beach is gepaard gegaan met zware verliezen: 22.000 doden, gewonden en vermisten.

DE SLAG OM CAEN

Het was de bedoeling van de landing op 6 Juni 1944 om de stad CAEN gelijk in te nemen maar het Britse leger slagen er niet in om Basse-Normandiè te bereiken. De troepen stuiten op fel verzet van de Duitsers.
De geallieerden legers zullen na 25 Juni het offensief heropenen en proberen Caen vanuit het zuiden te omsingelen. Daarvoor moeten zij twee rivieren oversteken, de Odon en de Orne. De campagne kosten de britten meer dan 7.000 doden
Operatie Epsom wordt al op 1 juli gestaakt nadat het was gelukt een groot deel van de Duitse pantzerdivies hierheen te laten trekken maar ze zijn er niet in geslaagd om CAEN in te nemen.

Op 6 juni gaan de mensen voor de duizenste keer vanwege het luchtalarm de schuikelders in, deze keer echter schijnt het alarm niet meer op te houden zoals de loco-burgemeester van CAEN ,Jozeph Poirier schrijft 'Tijdens de bombardementen van 6 en 7 Juni is het centrum van CAEN platgegooid  en door brand verwoest."
De SS-commandant die de Hitlerjugend aanvoert zegt op 7 Juni: Caen is een vlammenzee waar de mensen verdwaasd tussen de puinhopen en de verwoesting lopen. Maar dezelfde SS-ers die zich hier opwinden over de verwoesting begaan op de dag van de Landing een onbeschrijfelijke misdaad door rond 11.30 uur tussen de 70 en 75 gevangenen in de kleine binnenplaats van het huis van bewaring te fusilleren, de lichamen zullen nooit worden gevonden !!
Op 8 juni vluchten meer dan 4.500 mensen van CAEN in het Malherbeliceum en de Abbeye aan Hoomes en  het gesticht "Le Bon Sauveur in en de refter van de Abdij worden tot hospitaal gebruikt. 

Gedurende de hele maand Juni strijden de Britse legers tevergeefs om een stad die voor tweederde is verwoest. Op 7 juli ktijgt CAEN opnieuw een zware aanval te verduren: 450 Lancaster en Halifaxbommenwerpers gooien in minder dan een uur meer dan 2.500 ton bommen op het noordelijke gedeelte van de stad Was dit bombardement nodig ??

Volgens Mackee hadden 2.500 ton uit de lucht gegooide bommen geen enkel effect. Als de Britse aanvoerders dachten datzij de duitsers konden intimideren door het doden van Fransen hadden zij zich deerlijk vergist. Het is een slachting voor niets, een besluit van generaal Mongomery. Eisenhower begint al over een Britse nederlaag voor CAEN te praten, waarop Montgomry na een paar tegenvallers tot dit bombardement besluit.
Het was ongetwijfeld zijn slechte geweten waardoor "Monty" er over in zijn memoiries er over zweeg!!! Driekwart van de stad is nu verwoest. 115.000 Britse en Canadeze soldaten voeren een nieuwe aanval uit De canadezen kunnen na twee dagen van verbeten gevechten doorstoten tot de rechteroever, op zondag 9 juli om 18.00 uur . Alle bruggen over de Orne zijn echter door de duitsers verwoest. De linker oever waar de duitse soldaten van de 12e SS-Pantzerdivision en de 272e infanteriedivisie  zich bevinden wordt pas 10 dagen later bevrijd, waar 35.000 inwoners van CAEN1 een zware prijs voor betaalden.
De overgave van de stad is het einde van de operatie Charnwood, geleid door het Britse 21e legeronderdeel.

(vervolg nieuwsbrief in linker kolom)

Prof. Gerbrandy xal van-middag om
een uur spreken voor RADIO ORANJE.
DENEMARKEN: in Denemarken is
 een nieuwe regeering gevormd op
democratische grondslag, die
onmiddelijk de macht in handen zal
nemen. Vrijheidsstrijders zullen 
 zorgdragen voor de handhaving v
an de orde en rust.

NIEUWS VAN DE FRONTEN:
De Duitsche strijdkrachten zijn
geheel uit elkaar gevallen.
BERGHTESGADEN, SALZBURG
en INNSBRUCK zijn gevallen.
In Noord-Duitschland wordt niet
meer gevochten. Engelsche vliegtuigen
vielen desondanks roch schepen aan
die trachtten te ontsnappen.
De Amerikanen zijn door de
BRENNERPAS i nItaliè aangekomen.
Men verwacht ieder ogenblik dat de
Amerikanen LINZ zullen binnen rukken.
Volgens het Russische legerbericht zijn
gisteren 45.000 gevangenen binnen
gebracht.

DIVERSEN:
Generaal Von ELEIST is in BEIEREN
door de Amerikanen gevangen genomen.
In BERLIJN zijn de hoofdcommissaris
van politie en de hoofden van de
 brandweer gevangen genomen.
RANGOON is nu geheel veroverd,
10 dagen voor het invallen van de
regenperiode. De opmars in BIRMA
 is nu practisch ten einde.
Enkele groepen JAPANNERS bieden
nog weerstand, maar hun positie is
hopeloos en worden snel onschadelijk
gemaakt.
(einde nieuwsbrief van 5 mei 1945)