Jeetje lieve mensen, dit zal heel hard aangekomen zijn.
Geen afscheid kunnen nemen...zoeken naar het waarom...zichzelf de schuld geven...altijd en altijd maar weer...waarom toch ??? Dit zijn vragen waar we nooit een antwoord zullen op vinden, hoe erg het ook is. De pijn die diep in je knaagt maakt een grote diepe gapende wonde, die nooit heelt. in deze dagen rond Kerstmis zal het gemis dan nog groter zijn dan op andere dagen. Kerstmis vieren zonder jouw kleinzoon mee aan tafel...altijd weer die lege plaats die er zal zijn...vreselijk.
Ook voor de ouders is dit een pijn die je niet kan beschrijven...
Waarom ik dit allemaal schrijf ??? Wel...omdat wij zelf onze 20-jarige zoon verloren zijn op dezelfde manier. Hij overleed op 21 november, reeds meer dan 10 jaar geleden. Zijn verjaardag vierden wij op 28 december, dus...voor ons is de Kerst ook een hel.
mag ik jullie een hele dikke knuffel geven en mensen rondom jullie in deze Kerstdagen die u allen een zeer warm hart toedragen. Altijd welkom als je uw hart wil uitstorten..

21-12-2008 om 22:18 geschreven door klaproosje1