Een kleine maand geleden bemerkte ik in mijn tuin een poes die kwam drinken aan de vogelschaal. Zeer schichtig keek dit dier om zich heen en bij het minste geluid liep hij weg. De volgende dag zag ik hem terug en met eten probeerde ik hem te lokken. Dit duurde een aantal dagen vooraleer ik zijn vertrouwen kon winnen.
Hij was graatmager maar bekijk hem nu eens. Hij is al ook helemaal ingeburgerd, heeft al zijn eerste inenting gehad ,is al ontvlooid en ontwormd... Wat een lieverd is deze jonge kater, hij heeft nu eindelijk een goede thuis gevonden en dit is bij mij Volgens de veearts zou hij tussen 1 jaar en 1,5 zijn.. Ik noem hem Micky...
Ongeveer 9 jaar zal het nu zijn dat ik Tibo, mijn tamme muisparkiet, heb. Ik was dan ook ongerust omdat hij zich al een paar dagen heel raar gedroeg. Hij ging steeds in een hoek ziiten van zijn hok en toen ik zijn kooi opende om hem buiten te laten wou hij deze niet verlaten. Ik zette hem dan maar zelf bovenop zijn hok maar veel goesting om vrij rond te vliegen had hij niet. Hij voelde zich duidelijk niet in zijn sas. Maar wat zag ik op de bodem van het hok liggen? "EEN EITJE"
Toen ik het wou wegnemen ging hij als een razende te keer. Met een dikke ovenwant ben ik er dan toch ingeslaagd, het eitje dat gekneld zat tussen de tralies op de bodem, op een schaaltje te leggen, zodat Tibo er beter bij kon. Mijn verrassing was heel groot want Tibo die , naar ik veronderstelde, een mannetje te zijn was een "pop", vrouwelijk dus... Voortaan zal ik Tibo moeten aanspreken met een ZIJ inplaats van HIJ!! Maar daar bleef het niet bij. Bijna 2 dagen nadien volgde er nog een ei... Ik heb deze eitjes natuurlijk na enige tijd verwijderd uit het hok, want ze waren toch niet bevrucht. Tibo die ik nu voor de grap Tibo-tine noem, gedraagt zich weer heel normaal....
Het is weer zover....na weken broeden en voederen is het tijd dat de jongen hun nest verlaten. Maar waarom juist vandaag, bitter koud en de ene regenbui na de andere.pfff... Dit kleine vogeltje kon nog niet vliegen en zat op de grond... och arme... gelukkig bleef het eventjes droog buiten. Ik heb het dan maar terug in de boom geplaatst waar zijn nestkastje hangt. Ik zie toch dat de ouders er rondvliegen maar of ze het gaan bijvoederen is nog een groot vraagteken. Ik weet niet wat te doen...moet ik dit beestje nu in huis halen en het zelf proberen bij te voederen of niet? Het lijkt mij niet verzwakt dus ik wacht af maar sta op de uitkijk wat de ouderen doen...
"Historisch" noemde Frank Deboosere dit in het tv journaal! Het is sinds de jaren 1800 geleden dat het in de 2de decade van de maand maart zoveel sneeuwde en zo koud was en dit blijft zeker zo tot het week-end. Om maar te zwijgen over het ontredderd treinverkeer en de meer dan 1600km file in het verkeer deze morgen... een record.
Maar ook thuis was het doffe ellende. Ik kreeg deze morgen met moeite de buitendeur open en het duurde méér dan een uur om het buiten een beetje sneeuwvrij te maken zodat Misty en Rusty eindelijk eens buiten konden om "hun pootjes" te strekken. En ik die vorige week dacht dat de lente in aantocht was, wat een ontgoocheling!...
tinaatje
Misty trek je hoge laarzen maar aan want je katteluik is dichtgesneeuwd!
Zou dit nu echt de laatste sneeuwval zijn van deze winter? Ik hoop het want ik ben al dat wit en die vrieskou "kotsbeu". Ik heb echt nood aan warmere temperaturen en het zonnetje! Mijn pijnlijke rug zal tevreden zijn...
Ik heb vlug een fotoke genomen met mijn Rustyke tesamen want misschien is al die sneeuw wel verdwenen tegen morgen...alhoewel
Zo heftig als de vorige keer heeft het deze nacht en vandaag niet gesneeuwd, zoals je kan zien... Maar de dag is nog niet om...
Na maanden afwezigheid op seniorennet probeer ik de draad terug op te nemen. Facebook en zeker Farmville zijn mijn nieuwe passie's geworden. Daardoor is mijn blog in een vergeethoekje terecht gekomen. Ik ben eens een kijkje komen nemen en 'k zie dat er maar weinig bekenden meer overblijven van mijn eerste blogvriende. Reeds 8 jaar zijn voorbij sinds mijn 1ste berichtje op deze blog... wat vliegt de tijd!
* De Fazant *
Op de bovenste foto kan je zien hoe Misty,mijn kat, vol ongeloof naar buiten zit te kijken naar de nieuwe bezoeker in onze tuin. De vogels hebben hier een vaste voederplaats maar dat heeft deze prachtige fazant ook ontdekt! Ik hoop uit de grond van mijn hart dat de jagers ver uit deze buurt blijven, zodat dit prachtig dier een verder leven kan leiden. Want als ik ze zie, dan zal er nog méér dan hartig woordje gesproken worden!
Ik wens tevens aan al mijn bezoekers een "gezond en liefdevol 2013!"
Wat een verhaal... Na verscheidene mislukte pogingen zijn we er toch in geslaagd deze valkparkiet te kunnen pakken. Het was natuurlijk eerst afwegen of hij niet beter zijn vrijheid kon behouden maar hij bleef maar vertoeven in mijn tuin. Hij zat steeds op de grond van het terras om te rusten of te zonnen , dus letterlijk en figuurlijk "een vogel voor de kat"... Beter een gevangen vogel dan een dode... Hij is zeker ontsnapt uit één of andere volière want je ziet dat hij een kooi gewend is... Hij fluit ,eet en drinkt goed dus alles lijkt ok...
Wie niet zo gelukkig is... is mijn ventje! Die houdt er 3 flinke beten aan over. Met een net hebben we de vogel verrast toen hij achter onze palmboom op de grond zat. Bijna was hij toch nog ontsnapt maar mijn ventje, Bob heeft hem met zijn hand nog kunnen onderscheppen... Dat vond de vogel niet zo fijn want hij beet er flink op los... maar wie het ook niet fijn vond was Bob...haha...
↑ Tibo
Ik veronderstel dat Tibo nu wel heel blij is met zijn gezelschap... hij heeft er een "vriendinnetje" bij...
De kooien plaats ik nu altijd naast elkaar zowel binnenshuis als buiten zodat ze aan elkaar kunnen wennen. Misschien lukt het ooit om de vogels bij elkaar in de grote kooi te zetten... wie weet... De naam van onze nieuweling heeft mijn man mogen kiezen "als dank" .... omdat hij hem gevangen heeft... Zij (het is een vrouwke want ze is niet zo luidruchtig als Tibo) noemt nu Tigris... Die naam vind ik heel goed gekozen: Ti van tina en gris van grijs...
Sinds een paar dagen verblijft in mijn tuin een prachtige kuifparkiet. Ik veronderstel dat hij uit één of andere volière is ontsnapt. Daar ik steeds eten en drinken heb staan voor de vinken, mezen en andere vogels zal hij momenteel zeker niets te kort komen. Hij lijkt tamelijk tam en tijdens de dag paradeert hij rond op mijn terras en geniet daar van de zon. Daar maak ik mij zorgen om want Misty, onze kater, zou hem wel eens als een lekker hapje kunnen beschouwen... Heb dan maar besloten om hem proberen te vangen maar dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. De eerste poging is zeker mislukt, de tweede poging gebeurt straks. Tibo in zijn hok staat momenteel nog buiten en hij heeft daarbovenop plaats genomen. Ik heb een ander hok ernaast gezet en zal nu proberen in het donker hem te nemen. Hopelijk bijt hij niet zo hard als Tibo want die kan je heus wel een flinke "neep" geven. Nooit bijt Tibo "mij " maar een "man" ??? daar moet hij niet van weten ...haha
Hier zie je hem op het hok van Tibo zitten... ↓
Gelukkig had mijn zus nog een oud hok staan die ik deze namiddag een opfrissing heb gegeven. Ik hoop nu maar dat al mijn werk niet voor niks is geweest en zeker het vel van de beer niet verkopen voor hij geschoten is want ... de vogel is nog altijd niet gevangen...
Dagelijks kan ik genieten van dit prachtig tafereel en dit is er nog maar een klein stukje van want ook pimpelmezen, koolmeeesjes, roodborstjes, vinken enz... hebben de weg naar mijn tuin gevonden.
Maar ik heb sinds begin deze week een nieuwkomer : de prachtige grote bonte specht! Meermaals per dag komt hij zich voeden aan de mezebollen of de notenzakjes. Met de dag voelt hij zich meer en meer thuis ... Vandaag werd hij zelfs boos en gaf met luide kreten te kennen dat ik "teveel" was en hem stoorde bij zijn eetmaal .. Ook achteraan de tuin komt regelmatig een groene specht maar deze is schuwer en daar kon ik nog géén foto van nemen...
Na een 6tal maanden ben ik er eindelijk toegekomen de draad terug op te pikken bij seniorennet. Wegens gezondheidsproblemen en omstandigheden kon ik niet verder één van mijn hobby's uitoefenen. Ik daarbij ben ik ook nog één van de 80.000 miljoen spelers op Farmville , een zeer leuk spel van Zynga bij Facebook. Dit spel werkt verslavend... Zijn er nog senioorkes die dit spel spelen?
Tijdens één van mijn fietstochtjes aldaar, kwam ik terecht tussen deze wielrenners. Nee dit was niet de Ronde van Vlaanderen maar De Ronde van Mallorca voor Masters!
Heerlijk was het daar om te fietsen: een zeer breed fietspad, alles plat en km ver kon je de kustlijn volgen.... prachtig!!
Wat smaakt er nadien beter dan een bord heerlijke mossels uit de Middellandse Zee met een fris wijntje natuurlijk!!
Deze mooie zandsculptuur had hevig geleden onder de 4 uur durende zware plensbuien tijdens de eerste nacht van mijn verblijf op het eiland Mallorca. Gelukkig werden de daaropvolgende dagen echt warme prachtige zomerdagen!
Het is echt ongelooflijk om nog tijdens de maand oktober ten volle te kunnen genieten van zon, zee en strand. Je kon zelfs pootje baden in het verfrissende water van de Middellandse Zee, nu ja "pootje baden" het werd alleszins een poging tot ... Op de achtergrond van onderstaande foto's heb je zicht op "de baai van Palma "...
Alhoewel dit prachtig evenement op de laatste zondag van augustus plaats vond is het zeker de moeite hier enkele foto's ervan te plaatsen. De jaarlijkse bloemenstoet is één van de prominente evenementen die Blankenberge aan haar toeristen aanbiedt.
Dit jaar stond het thema helemaal in het teken van de dans. Meer dan twintig praalwagens bestoken met tienduizenden bloemen samen met muziekkorpsen en sierlijk bewegende dansgroepen vormden zij een bloemenpracht die langs de zeedijk en de binnenstad menig Blankenbergenaar en toerist kon bekoren....
Ik heb gisteren nogmaals een nieuwkomertje in mijn tuin opgemerkt namelijk : een egeltje! Ik vond het heel koddig zoals dit stekelige diertje met zijn korte pootjes over het grasveld liep.
Ja lopen want je houdt het niet voor mogelijk hoe vlug dit beestje zich uit de voeten kan maken! Gelukkig bleef het lang genoeg zitten en had ik ruimschoots de tijd om mijn cameraatje te gaan halen. Het resultaat kan je hier dan zien...
Natuurlijk wekte dit wezentje ook de nieuwsgierigheid op van mijn huisdieren, welke inmiddels in hoeveelheid zijn aangegroeid Daar zit ik dan midden in mijn dierentuin... ↓ tinaatje
Een tweetal weken geleden zag ik een katje rond mijn huis sluipen, schichtig op zoek naar wat eten. Het is terug vakantie dus voor veel dieren een echte lijdensweg want hoeveel worden er dan niet aan hun lot overgelaten.
Ik verraste het katje toen mijn garage openstond en het zich op het eten van Misty had gestort. Vliegensvlug zette het op een lopen en als een bliksemschicht vloog het door het kattenluik. Door dit geweld sneuvelde het luikje en brak gewoon af in stukken. Dezelfde dag nog plaatste mijn zoon een nieuw, groter en steviger luikje. Ik dacht dat katje zie ik nooit meer terug.
Voor alle zekerheid plaatste ik toch achteraan de garage, aan mijn houtmijt, eten en drinken. Ik maakte tevens in het droge een voorlopige slaap- en schuilplaats. Ik kon dat diertje toch niet laten verhongeren...
Ik nam een kartonnen doos welke ik bekleedde met een dekentje en een nieuwe dweil.
↓
Maar wie eigende zich deze nieuwe slaapplaats toe? Misty!! hihi.... alsof ze nog niet genoeg slaapplaatsen heeft!...
Ik zettte er dan maar een 2de doos bij en....het lukte... Al vlug voelde het poesje zich thuis, at zijn buikje rond en sliep "naast" ons Misty.
Het graatmagere, uitgehongerde poesje ziet er nu al veel beter uit. Ik noem het voorlopig Tommie, het is een katerke van zo'n 5 à 6 maanden oud.
Of het hier zal blijven is nog een groot vraagteken....
De bovenstaande foto's maakte ik een paar weken geleden. Duidelijk is te zien dat de lucht toen niet veel goeds voorspelde en zo bleef het ook weken aan één stuk... regen, wind en veeeeeeel te fris voor de tijd van het jaar. Steeds wordt onze aandacht getrokken door artikels omtrent de opwarming van de aarde maar...ik geloof dat België naar een ijstijdperk toe evolueert...
De onderstaande foto nam ik vandaag. Gelukkig viel het "weer" mee, een verademing na al die nattigheid al hebben mijn zonnebloemen wel heel hard geleden onder de regen en zien er nu verlept uit...
En ik was zo trots op die zonnebloemen die spontaan zijn beginnen groeien in mijn compostbak.... waarschijnlijk van het vogelzaad...
Gisteren ging te Ellezelles voor de 40ste keer het folklorisch evenement de heksensabbat door.
Op het tot nu toe nog rustige dorpsplein gaat het straks een heen en weer geren zijn van: heksen...de duivel en de weerwolf! Dus het ideale moment om vlug nog wat foto's van de prachtige plantenconstructies's te nemen vooraleer de eerste heks opduikt!...
Dit jaarlijks evenement werd in 1972 voor het eerst georganiseerd ter nagedachtenis aan de executie van 5 heksen in 1610 in Ellezelles. Vorig moest ik verstek laten gaan maar dit jaar wou ik dit gebeuren zeker niet missen...
Vorige zondag was het zo ver.... uiteindelijk ging ik voor het eerst de fiertelommegang te Ronse gaan bekijken. Ik was echt aangenaam verrast...het werd een zeer mooie optocht. Alhoewel het weer spijtig genoeg aan de frisse kant was, heb ik toch enorm genoten...
Eventjes een kleine uitleg omtrent dit gebeuren...
In de middeleeuwen kwamen uit alle hoeken van het land geesteszieken van het land op bedevaart naar Ronse, om genezing te vinden bij hun patroon, Sint-Hermes. Op zondag na Pinksteren wordt het schrijn van de heilige Hermes, met de belleman op kop, in een grote cirkel rond de stad gedagen.
Het schrijn komt op een draagberrie en wordt getorst op de schouders van 4 mannen en zo gedragen tijdens deze dagtocht die zo'n 32,6 km lang is.... nogal de moeite hé...
Nieuwsgierig naar de foto's van de hele stoet ga dan eens een kijkje nemen op mijn fotoalbum bij seniorennet.
Zolang het zomert moet je er van profiteren... Gelukkig maar! Gisteren was het schitterend weer en ik vond het dus een uitgelezen kans om één van de parels van de Vlaamse Ardennen te bezoeken namelijk Geraardsbergen.
Geraardsbergen kennen we wel allemaal van de Ronde van Vlaanderen maar als je echt de moeite doet om alles in detail te bekijken dan moet je concluderen dat het een schitterend plekje is.
Het stadhuis is mooi gelegen op het marktplein en in een hoekje daarvan vinden we "manneke-pis". Welk manneke was er nu eerst: Brussel of Geraardsbergen? Stel deze vraag aan een inwoner van Geraardsbergen en je zal het vlug te weten komen want ze gaan er prat op dat "hun manneke"... de allereerste en de ouste is!!
De Muur moet je eens in levende lijve gezien hebben. De kasseien die je leiden naar de top en verder doorgaan naar de kapelmuur met de Kapel van de Oudenberg.
Geraardsbergen: Een echte aanrader, ook culinair als je de mattentaarten weet te appreciëren...
Je zal het niet verwachten maar net over de taalgrens kan je niet alleen onze zuiderbelgen tegenkomen maar ook deze prachtige lama's. Meer bepaald aan de molen van de Cat Sauvage (Ellezelles) is er een taverne welke veel aantrek heeft de zondagmiddag. In de aanpalende weide lopen deze galante viervoeters die als het ware schapen zijn met giraffenek. Dit exemplaar lag languit op een hoop grond rustig te genieten van het zomerweertje... zag mij aankomen... en stond recht in de hoop een versnapering te ontvangen. Maar hij bleef dan gewoon ter plekke staan omdat hij zag dat er niks te rapen viel. Gelukkig voor mij want ik was voorbereid op een "spuwserenade" die er dus gelukkig niet kwam.
A propos (want zo zeggen ze dat in Ellezelles), op 25 juni eerstkomend is er de fameuze heksensabbat: een jaarlijks folklorisch evenement met mooi uitgedoste heksen en aanverwanten. Een aanrader voor wie eens wat anders wil zien! Als het weer het toelaat ben ik zeker van de partij... niet als heks hoor maar gewoon als toeschouwer...
Wat kan men meer wensen dan.... de zon...de zee...een gezellig restaurantje gelegen aan het water... prachtige Spaanse muziek...een glaasje wijn en...scampi's in de look!! Ruik je het niet? haha....
Nu het zonnetje het hier heeft laten afweten ben ik het gaan zoeken tussen de foto's van mijn laatste reisje naar Fuerteventura. Zoals ik reeds vermeldde was dit een "rustvakantie" bij uitzondering van één uitstapje naar Jandia een plaatsje zo'n 25km van ons hotel .
Jandia Playa is een kunstmatig aangelegd vakantieoord en vissersdorp... de ideale bestemming voor iedereen die van witte stranden houdt en zich 's avonds wil amuseren. Deze plaats heeft zich opgewerkt tot het grootste toeristencentrum van het eiland. Zoekt u zon,zand en een heldere zee dan ben je in het zuiden van Fuerteventura aan het juiste adres....
↑ De hele dag zijn de merels in mijn tuin, in de weer om hun jongen, die juist het nest hebben verlaten, te voederen. Deze merel is zo tam dat zij zelfs op een afstand van 20cm van mij enkele nootjes of zaadjes komt oppikken.
↑ En daar is dan haar jong, die heel geduldig wacht tot moeder komt zodat het kan azen...
↑ Nu duurt het toch wel heel lang... even mijn keel open zetten!! " Mama!! "
↑ En daar komt al zijn middagmaal!!
Buikje gevuld dus nu hoog tijd voor een siësta! Zie je mij liggen??
Door gisteren zo onverwachts oog in oog te komen staan met een eekhoorntje in mijn tuin deed mij dat terug denken aan mijn reis van maart laatstleden naar het Canarische eiland Fuerteventura. De volgende foto's spreken boekdelen want ook daar zaten van die leuke schattige wezentjes. Bij mijn aankomst op het eiland was het weer bewolkt en het zonnetje was nergens te bespeuren. Dus eventjes de omgeving verkennen leek mij een goed idee.
Daar het hotel aan het strand lag vond ik een strandwandeling ideaal. Nauwelijks een paar honderd meter van het hotel verwijderd was er een rotsachtige wand die de scheiding maakte tussen de zee en het prachtige zandstrand. (Bovenste foto)
Opeens zag ik iets bewegen tussen de rotsstenen en het bleek een eekhoorntje te zijn...later volgden er meer.... Het is wel een andere soort zoals we die hier kennen (zie verhaal gisteren!). Het beestje was blijkbaar toeristen gewoon want je kon het benaderen tot nauwelijks een halve meter.
Ik zag zelfs een Duits koppel de beestjes voederen met apenootjes en toen herinnerde ik mij in de "hotelbeschrijving" dat er sprake was van die eekhoorntjes. Gelukkig had ik mijn fotocamera mee om de beestjes op de gevoelige plaat vast te leggen. En zeg nu zelf: ziet het er niet schattig uit! Maar toch zijn deze diertjes echt op hun hoede voor mogelijk gevaar.
Later het verhaal van een éénzame... zwarte snuiter (???)
.... omdat hij hem gevangen heeft... 
.gif)
o
