Ik ben Ann, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Tinny912_.
Ik ben een vrouw en woon in (momenteel in Nederland) en mijn beroep is momenteel tussen 2 beroepen in.
Ik ben geboren op 01/01/2008 en ben nu dus 17 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: knipoogjes geven, evangeliseren over Jezus, oma worden, lezen en muziek luisteren.
Ik heb heel mijn jeugd doorgebracht in België, Oost-Vlaanderen. Zo rond mijn 30ste ben ik naar Amsterdam verhuisd omwille van werk. Nu heb ik er spijt van want al mijn familie woont nog steeds in België...zonder familie in Nederland wonen valt erg tegen.
Ik ben Tinny, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Tilleke.
Ik ben een vrouw en woon in Belgie (Nederland) en mijn beroep is administratief medewerker op de financiële afdeling bij een internationaal bedrijf.
Ik ben geboren op 01/01/1830 en ben nu dus 195 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: natuurwandelingen, terrasje pikken, observeren, paarden, .
Na lang werkloos geweest te zijn ben ik weer aan het werk. Dat was wel weer even wennen. Nieuwe collega's en nieuwe regels. Nu moet ik de achterstand weer inlopen. Er is weer veel veranderd...zucht
verloren maar toch tevreden
ik wil positief in het leven staan Jezus Christus staat centraal in mijn leven
29-12-2008
de 3 allerlaatste dagen van 2008
Hoe kan een jaar zo vlug voorbij gaan? Ik heb moeite met afscheid nemen. Wat het oude jaar mij bracht weet ik, maar wat het nieuwe jaar voor mij in petto heeft??? Toch staat het afscheid voor de deur... we gaan hoe dan ook naar een ander jaar. Wat zal het ons brengen? In 2009 wordt wel mijn eerste kleinkindje geboren. Met heel erg individueel ingestelde ouders. Waar is de tijd, dat grootouders een speciale rol vervulden? Je hoort steeds vaker dat jonge ouders de grootouders uit het leven van hun kindje bannen, om wat voor reden dan ook. Zo wordt de keten verbroken, een verlies waar de jonge ouders van nu de gevolgen niet kunnen overzien. Vaak doen de jonge ouders dat puur uit egoïsme, omdat zij het voor het zeggen willen hebben, een soort machtstrip. Toch kunnen ze de gevolgen van deze beslissingen niet inschatten. Ze doen er meer schade mee dan goed, ook al denken ze daar zelf wel anders over. Ze verbreken een heel belangrijke keten, een heel belangrijk contact dat vooral de kleinkinderen nodig hebben, maar dat is schijnbaar iets waar jonge ouders aan voorbij gaan. Dat het kontakt vooral belangrijk is voor het kleinkind zelf, staan ze niet bij stil. Ik vind dit een trietste ontwikkeling. Je kind gebruiken als pressingsmiddel om de grootouders onder druk te zetten. Wat zegt dat dan over het karakter van de jonge ouders van nu? Dat egoïsme de klok slaat.
