Wel, ik ga nog eens een stukje schrijven, we zien wel wat het wordt.

Ik heb net een samenvatting gelezen over depressie en men schrijft dat je moet blijven doen wat je deed en zeker wat je graag deed, ook al is het nu niet zo. Wel dat ga ik trachten te doen en meer ook..  ik ga proberen het op te schrijven en misschien op te klaren!

Wat ik voorlopig nog wel niet doe is: werken..

Ik zie het nl. niet zitten om als leerkracht voor een aantal pubers te staan die me goed laten merken hoe saai en dom ze me vinden. Daarbij bedenk ik goddank dat er ook heel wat leerlingen zijn waarmee ik het wel goed kon vinden en die wel respect voor me hebben.

De laatste maanden vorig schooljaar zat ik echter in een emotioneel zware fase: ik had veel ademhalingsinfecties gehad met hoesten, pijn in de longen, sinusitis enz.. Ik was vaak benauwd of moest soms naar adem snakken, mijn stem had geen kracht meer. Ik had en heb veel schrik dat ik met die bronchitis-toestanden moet leven en dat ze met de jaren steeds erger worden.

Als ik dat zo beschrijf is het niet abnormaal dat ik er, na een vermoeiende reis onder door ging.. Moe, schrik om weer ziek te worden, geen eetlust.. , zo ging ik op aanraden van een collega naar een arts die zijn geneeskunde op  yin en yang  baseert. Volgens zijn bevindingen had ik te veel yin en te weinig yang, Ik moest mijn eetpratroon danig veranderen: meer vlees, meer gekookte groenten, weinig zoet, snoep, koeken enz..   Wanneer je zoiets uitprobeert moet je dat ook goed doen: dus ik hield me aan het gevraagde eetpatroon.. Na één week kreeg ik een (eigenaardige) buikpijn die niet meer overging! Na één maand begreep ik dat die buikpijn een symptoom van angst was. (wordt vervolgd…)

xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />