dit gedicht schreef ik tgv de expositie van de beeldhouwersgroep in het bestuursgebouw van landgoed de grote beek in 2012

jij en ik                                              

zegt mijn steen

hebben best veel gemeen

aan het uiterlijk

kan je immers

ons innerlijk

niet ontlenen

waarom koos jij juist mij

weerspiegel ik jouw ziel

zag je mij in perspectief

word ik nu de dief

van jouw diepste emoties

opdat jouw pantser breekt

en oud verdriet heelt?

met de vijl in je vuisten

verwijder je mijn puisten

in het afwisselend ritme

van hamerslag en vijlen

groei ik, ontsta ik

jij bepaalt

jouw gevoel leidt

je raakt mijn diepste kern

mijn ziel

geeft zich bloot

naakt sta ik daar

o zo kwetsbaar

mijn hardheid aaibaar zacht

mijn uiterlijk glanzende pracht

jij hebt mij op een voetstuk geplaatst

het mooiere deel

dat staat er naast

want tegelijkertijd

door en met mij

ontstond

een betere jij                             

dit is mijn beeld Medusa, gemaakt van fruitsteen afkomstig uit Zimbabwe