Voor Jan, Linda, Manuel

als ik in jouw ogen kijk

dan herken ik die vreselijke pijn

de somberte die jou gevangen houdt

maken jouw ogen nu zo akelig koud

echt, ik weet waar jij nu bent

die plek is mij ook bekend

jij ziet de ladder nog niet staan

waarmee je uit de put kunt gaan

angst en paniek slaan toe

je bent deze episode moe

hoe lang moet dit nog doorgaan?

wanneer komt hier een einde aan?

alle energie heb je nodig om te overleven

je kunt niets meer met een ander delen

het lijkt alsof je niet in je lichaam staat

dat het leven buiten jou om doorgaat

die somberte hult je in een cape van afschuw

haar zwaarte drukt pijnlijk op iedere zenuw

probeer ondanks dit alles verder te kijken

niet alles zal voor altijd uitzichtloos blijken

wat jij nodig hebt is geduld, kracht en tijd

vertrouw me, je krijgt hiervan beslist geen spijt

je doorleeft deze periode niet zomaar

want naast de schaduwkant ligt licht voor je klaar!