Wind
Als je de wind kon zien
in kleuren, lijnen en vlakken
en vertraging bovendien
de intensiteit deed verzwakken,
dan was de storm als een feest
met kronkelende helrode slurven
en een lentebries een zacht beest
dat bedeesd wat geelzijn zou durven,
dan was de hoek van de straat
bedekt met verrassend blauw,
een windenconcentraat
dreef regenschermen in het nauw,
dan was de open lucht
met statig oranje gevuld
van ongestoorde oostenvlucht
waardoorheen een groene straalstroom krult,
dan was een kus een paarse inzucht
die roze verlegengloed ontdooit
en over de tanden wegvlucht
en wit kristalpoeder in het oor strooit,
dan maakte het lopen gevonk
in het licht turkoois geluwd
en als lachen dan klonk
zag je roze bellen uitgespuwd.
Maar de natuur heeft anders beslist,
we zullen die schoonheid nooit zien,
alles kleurloos uitgewist.
Tenzij een schilder misschien?...
Traumadour 6/1/2012
|