italiereis 2016 deel 6 slot (Fiésole-Tavernelle-Siena+terugreis
Zaterdag 4 juni : rustdag
Vanuit onze B&B Casa Sofia en Torrini aan Piazza Garibaldi in Fiésole is het zo'n 5/6 km naar centrum Firenze, voor ons dus de ideale uitvalsbasis om eens met de bus ( nr.7) de hoofdstad van Toscane te herbezoeken . Voor de Duomo, Battistero en campanille staan er weer hele rijen bezoekers, van over heel de wereld, aan te schuiven . Wij bekijken enkel de buitenkant en struinen wat verder door de straatjes richting Ponte Vecchio en Palazzo Pitti, waar we wel nog eens de Boboli tuinen bezoeken . Vandaag heeft de toscaanse zon het ook weer moeilijk om het druilerige wolkendek open te breken maar in de namiddag komt het toch nog goed wanneer we terug in Fiésole op het terras van de Blu Bar, met panoramisch zicht op Florence, een gelati bestellen . Daar we deze middag al iets warms gegeten hebben, picknicken we vanavond eens gewoon op ons terras met kaas, wijn en brood uit de COOP, meer moet dat niet zijn .....
Zondag 5 en maandag 6 juni : Fiésole - Tavarnelle Val di Pesa - Siena ( ca 85 km en 1.500 hm)
Vermits we donderdag terug in Bologna moeten zijn, we dus ergens onderweg een trein terug moeten zien te vinden en ons einddoel niet Rome maar Toscane was, hebben we beslist van Siena het eindpunt van onze fietsreis te maken . Zo kunnen we in 2 dagen en 2 kortere ritten van 45 en 40 km met wel telkens nog 700 à 750 hm te overwinnen de mooie Chianti streek doorkruisen . Zondagvoormiddag met mooi weer en weinig verkeer de afdaling naar Firenze inzetten, de stad doorkruisen en de Arno oversteken geeft zalig gevoel . Ook de geleidelijke klim terug uit het dal met nog een laatste prachtige terugblik vanaf de Piazzale Michelangelo ( met zondagse verzameling oldtimer fiatjes) op Firenze is onvergetelijk . Voorbij Galuzzo komen we weer in heuvelachtiger parcours met 1,5 km à 8 tot 11% en ettelijke km's "op en af" rond Chiesanuova . In Cerbaia steken we de Pesa (zijriviertje Arno) over, wat ook onvermijdelijk weer wil zeggen uit het dal klimmen met enkele km's onregelmatige klim (max. 10%) om daarna op (=min of meer, want 11 km beetje op en af ) de heuvelrug ( dubbel en dik) van vergezichten te genieten . We volgen hier de Via Cassia ( oude romeinse heirweg die Rome met Firenze verbond) via dorpjes als S.Quirico, S.Pancrazio, S.Cristina in Salivolpe, Romita om zo bijna ongemerkt, ware het niet van laatste 9% klimmetje, in Tavernelle aan te komen bij Antica Pieve B&B . Naast B&B is het ook nog een restaurant/feestzaal waar juist communiefeest gevierd wordt . Wij kunnen/mogen ons aan het zwembad installeren en wagen een duikje in het frisse water, jaja onze laatste dagen mogen we toch wel echt "relaxen" hé . 's Avonds eten we ter plaatse een menuutje door de bazin zelf voorgesteld, lekker, veel ambiance zeer ongedwongen sfeer, ook adresje om terug te komen .
Maandagvoormiddag rond 9.30 zetten we aan voor onze (voorlopig) laatste etappe richting Siena . Via Morrocco en vooral na S.Donato gaat het weer zeer onregelmatig bergop (max. 10% met afdalinkjes tussenin) naar Castellina in Chianti . Terwijl hier ook geklaagd wordt over het "slechte" weer zijn wij blij dat het "maar" 20 - 25° warm wordt met af en toe wolken en verfrissend briesje . Na Castellina kunnen we 7 km lang genieten van mooie geleidelijke afdaling tot we vooraleer Quercegrossa te bereiken nog eventjes stevig op de trappers mogen . We ruiken (figuurlijk dan) Siena en passeren op de Via Fiorentina een bordje Garden Hotel . Even een kijkje nemen : oude villa in grote tuin om- en uitgebouwd tot ruim maar toch rustig hotel met zicht op de stad . Nog slechts 2 kamers vrij, één ervan wordt de onze voor 2 dagen . Na laat middagsnackje geserveerd door zeer vriendelijke ober, wandelen we eerst nog even richting "stazione" . Blijkt dat we woensdag mits 3 treinen (2 overstappen Firenze en Prato,enkel "Regionale" nemen fiets mee) naar Bologna kunnen, ticketjes worden meteen geregeld . Via 6/7 tal immense rol- en glijdtrappen komen we zonder moeite van station terug bij de Porta Camollia boven in de stad . Links = richting Campo, rechts = richting hotel, we kiezen voor links en snuiven nog even de Campo sfeer op . In Archivio del Gusto stillen we nog even een hongertje, maar jammer genoeg laat de kok het wat afweten.... nochtans mooi kader, vriendelijk onthaal, goeie wijn ... helaas niet voor herhaling vatbaar .
Dinsdag 7 juni : na uitgebreid ontbijtbuffet duikelen we nog eens het "centro storico" in en gaan we nu wel eens de binnenkant van o.a de Duomo, battisterio, biblioteca etc. bezoeken, mooi .
Woensdag 8 en donderdag 9 juni : terugreis met liefst 8 treinen en 7 overstappen . Daarom dus opgesplitst in Siena-Bologna waardoor we nog ruim de tijd hebben om bezienswaardigheden van Bologna mee te pikken o.a. via overnachting bij R&B Il Giardino nel Parco, Via Edoardo Brizio .
Donderdagnamiddag staat onze gereserveerde trein Bologna -Munchen dan om 15.50 klaar . Om 22.20 zijn we in Munchen voor overstap op Citynightline richting Köln met privé-slaapplaats voor 2 . Om 6.15 vrijdagmorgen stipt in Keulen, nu nog even via Aachen ( met luxe-inrijwagon voor fietsen), daar overstap nr. Welkenraedt waar, na laatste overstap, rechtstreekse trein ons tot Brugge brengt . Voor de laatste km's huiswaarts leven we ons nog eens uit op onze trouwe tweewielers, bij leven en welzijn, hopelijk tot de volgende keer .
Italië reis 2016 deel 5 : Badia Polésine-Budrio (bologna)-Firenze
Woensdag 1 juni Badia Polésine - Budrio (107 km)
Bij Ag Clementine goed geslapen maar vrij vroeg wakker door hanengekraai, ezelgebalk, etc. Gastheer serveert ons ontbijt en legt ons ( in het Frans) een beetje de historie van hun Ag uit . Het wordt vandaag weeral onze laatste vlakke rit en moetie heeft in Budrio een adresje gezien ( hotel Francesco,voormalig franciscanerklooster) waar ze wil overnachten . Aangezien het morgen hier weeral feestdag is ( 2 juni feest van de republiek ) en veel italianen er lang WE van maken vragen we aan onze gastheer of hij voor ons even zou willen reserveren . Certe certe .... na heel gepalaber aan telefoon bevestigt hij ons dat we daar vanavond verwacht worden . Wij dus al om 09.00 u weg voor een lange rit nog altijd door de Po-vlakte. Mooi weer, niet te warm, vlak, ideaal om km's te doen . Kort voor de middag steken we effectief de Po over, rijden nog enkele km's op zijn rechter ( Po destra) oever om zo Ferrara te bereiken . Vorig jaar kwamen we hier ook , maar dan van links (! richting Venetië) en herkennen ons direct . We maken een middag-stop met panini, capucinno en dolce bij Dario, die we ook van vorig jaar kennen, met bijna 60 km op de teller is dat wel verdiend . We verlaten Ferrara lans de imposante vestingsmuren,richting Ravenna, maar net na Marrara kiezen we resoluut richting Bologna de Appennino's tegemoet . Via S.Maria Codifiume, Mezzolara en andere dorpjes, die soms meer letters in hun naam staan hebben dan er bewoonde huizen zijn bereiken we Budrio met 107 km op de teller, meteen onze langste rit . Ruime kamer, groot genoeg om ook de fietsen te herbergen, rondleiding in voormalig klooster door huidige eigenaar ( die er dacht eerst privé-rusthuis, dan congrescentrum van te maken, maar Italiaanse administratie nietwaar ...) dus werd het een albergo/hotel maar de fut is er een beetje uit .
We herhalen ons trucje van deze morgen om ons volgend overnachtingsadres vast te laten leggen en krijgen uurtje later SMS van B&B Silvana dat ze ons morgennamiddag verwacht . Wat een service toch voor simpele fietsers .
Vandaag gaan we de Appennijnen in, van quasi zeeniveau naar ca 800 meter hoogte, de pas zelf houden we voor morgen, kwestie van een beetje te doseren . Alhoewel het weer ook hier niet is zoals de Italianen het gewoon zijn, is het voor ons OK, droog, halfzonnig en niet te warm, ideaal klimweer dus .
We rijden onder Bologna door ( bezoek is voor volgende week als we hier trein richting thuis nemen) richting vallei van de Zena. Eerst gaat het nog geleidelijk (fameus vals plat met nu en dan hellingetje), maar na Zena begint het serieuze werk ( ca 5 km 7 á 8% met nu en dan een tussenspurtje naar 10%) . Barbarolo, Sabbioni, Loiano allemaal dorpjes waarvan we de naamborden zullen herinneren in onze strijd bergop . Gelukkig is er weeral het idyllisch mooie landschap en de vele aanmoedigingen van wielertoeristen ( met duim, salvé's, ciao's,buon giorno's , af en toe zelfs kort praatje ) om het goed te maken . Na de zwaarste klim blijft het, zij het in mindere mate, bergop gaan wat wil zeggen : ferm doortrappen anders ga je achteruit ! Het dorpje Monghidoro is langgerekt want het duurt nog enkele km vooraleer we onze B&b Antieca Frontiera in het vizier krijgen . Zeer mooi gelegen wel zo'n 50 m. steil BENEDEN onze route, dus morgenochtend weten we weeral wat gedaan !
Hartelijke ontvangst en onderdak in gelijkvloers appartement met 2 slk, keuken, zithoek en tuin . Na douchen kunnen we nog even op onze ligstoelen zonnen, zalig.... en de gastvrouw brengt ons tegen 7 u het avondmaal met wijntje en vino santo toe, wat wil een mens nog meer ?
Vrijdag 3 juni : Monghidoro - Fiésole /Firenze (67 km / 1050 hm)
Stipt om 8 u. wordt ons ontbijt bijna op bed gebracht . Vandaag nog een zware rit (in de Appennino's en Toscane zijn er geen lichte ritten wisten we al uit onze RR gids) richting Firenze . We nemen hartelijk afscheid van Silvana en husband, die ons nog meegeeft dat de stijgings% in onze gids nog optimistisch (!?) ingeschat zijn . Allez vooruit . Het begint al goed, want van bij de B&b terug omhoog naar onze route moeten we al eventjes "voet aan grond zetten" wegens te steil . De Passo della Raticosa (968 m) ligt op ons te wachten, maar daarvoor mogen we eerst nog kort afdalen om daarna met 9 á 11 % terug omhoog te kruipen . Het is koel hierboven met slechts hier en daar een streepje zon, toch blijft het zweten om de top te halen . De volgende pas (della Futa, 902 m.) ligt 15 km verder, en alhoewel die iets lager ligt blijft het behoorlijk op en af trappelen . Tegen de middag ronden we ook die kaap weliswaar onder zwaarbewolkte hemel en licht gedruppel. Enkele paninis met prosciutto (ferme sneden brood met dito hesp) van "chalet della futa" brengen ons weer op krachten .
Met extra jasje aan kunnen we aan afdaling beginnen via Panna, Bosco ai Frati naar S Piero á Sieve. Daarmee ben je wel nog niet in Fiésole of Firenze want er ligt nog een heuvelrug tussen die ettelijke km's bergop betekent . Na 67 km met 1050 hoogtemeters (hm) lijken we toch weer geluk te hebben dat er bij B&b Casa Torrini iemand geannuleerd heeft, waardoor wij de kamer (eerder suite) op bovenste verdieping mogen kiezen met panoramisch zicht op stad en vallei . Waarschijnlijk nemen we hier een extra nachtje zodat we morgen eens zonder fietsen Firenze herbezoeken.
Italië reis 2016 deel 4 : Rongo Chienis/Loppio/Garda-meer - Bussolengo- Badia Polésine
Maandag 30 mei : Rongochienis (valle san felice boven Loppio) - Bussolengo ( 35 km fiets/ 40 km boot)
Hotel Martinelli bij Mirco was een gemoedelijke bedoening met wijn- en grappa proeverij, babbeltje met Oostenrijks koppel, die kwamen fietsen in de Trentino maar er niet op gerekend hadden dat het hier ook kon regenen...
's Morgens op ons gemak ontbijten want de wolken hangen laag en druppelen, dus geen haast om te vertrekken . Aangezien de gratis transfer van Mirco enkel bij aankomst en bergop telt, mogen we de terugweg op eigen kracht organiseren . Tegen 10.00 zijn we nog altijd omringd door wolken en druilregen . We laten onze koersbroeken in de tassen, trekken onze jeans en fleece aan met daarover regenvest en - broek en beginnen voorzichtig aan de afdaling met de vele haarspeldbochten . Eens terug in Loppio moeten we enkel nog aantal km op en af, goed om op te warmen, om zo Torbole,stadje aan noordpunt van Garda-meer te bereiken . Ondertussen klaart de hemel wat op en krijgen we zicht op de magnifieke omgeving . Onze "batello" vertrekt maar 13.45 , we hebben dus nog ruim de tijd om een hapje te eten . Heerlijke bruschetta's en papardelle hebben ze hier, en om het helemaal goed te maken breekt de zon ook nog door , het Garda-meer op zijn best . Voor de ronde som van 38 € en iets hebben we 2 enkeltjes voor ons en onze fietsen van Torbole naar Bardolino ( met overstap in Malcésine) . Onze mini-cruise duurt ongeveer 3 uur waarvan de helft in plensende regen, maar wij zitten mooi in het droge, joepieeee . We hebben weeral geluk want tegen dat we ontschepen begint het op te klaren, nu enkel nog op gevoel, kompas en gps de juiste weg naar Bussolengo vinden zo'n 20 km verderop en we zitten weer "right on track" . B&b Casa Citella wordt een waardige afsluiter van deze semi-rustdag . Niettegenstaande het wisselvallige weer hebben we dankzij het zijsprongetje naar het Garda-meer weeral een mooie dag beleefd . En bovenal bij Casa Citella mogen zelfs onze fietsen mee op de kamer !!!!
Dinsdag 31 mei : Bussolengo - Badia Polésine ( 90 km)
Onze gastvrouw en -heer van Casa Citella staan 's morgens weer vol ijver voor ons klaar, zwaaien ons uit en weg zijn we weer voor 2- tal dagen fietsen in de vlakte . We komen weer langs de Adige terecht die ook met hoogwaterstand te kampen heeft ( net zoals in ons belgenland als we de online-krant mogen geloven?) en die brengt ons in Verona . Onze route brengt ons langs de "high-lights" (duomo, castelvechio,arena,) van deze mooie stad die we in sneltempo bezichtigen . Verderop komen we in de echte polders ( van Adige en Po, de Polésine) terecht, een immens vruchtbaar land- en tuinbouwgebied ( tarwe, maïs, zonnebloem,soja, maar ook enorm veel meloen, tomaat, ajuin, kiwi, druif, kers, etc. teveel om op te noemen ) . Bij een aangename temperatuur ( ca 25 gr.) afwisselend zon en wolken gaat het bij dit vlak parcours goed vooruit, rond de middag een snack in Zévio en als 3-uurtje gelati proeven in Montagnana ( een stadje bekend van zijn ham/prosciutto en nog geheel omsloten door indrukwekkende middeleeuwse stadsmuren) . Nadat we agriturismo (ag) Clementine in Badia opgebeld hebben, om ons te verzekeren van een slaapplaats, springen we gezwind weer op onze fiets om de laatste 20 km van de dag onder dreigend wolkendek af te haspelen . Een donderslag links en bliksemschicht rechts maar dankzij eventjes schuilen in bushokje bereiken we onze eerste ag van de reis in droog plunje . Zeer mooi, authentiek, sfeervol gebouw met Clementine als gastvrouw uit-de-duizend . Alhoewel ze nog naar een vergadering moet serveert ze ons met de glimlach een heerlijke maaltijd, alleen voor ons tweetjes, omdat we niet meer met ons fietsje zouden moeten uitzetten ! Dit is weer een adresje om te onthouden ....
Een "overgangsritje in Tourjargon" vandaag . Wanneer we vertrekken uit Gh Neuner besluiten we eerst nog eens een ommetje te maken langs Imst . Dit is het stadje waar een zekere Herman Gmeiner een eerste kinderdorp bouwde en zo de basis legde voor SOS-kinderdorpen, de NGO die ondertussen verspreid over 133 landen een 500-tal kinderdorpen uitgebouwd heeft .
Ze hebben hier ook de "Alpine Coaster" = langste (3,5km) Alpenachtbaan !? Wij doen het verder met ons fietsje, terug stroomopwaarts langs de woeste Inn . In zuid-duitsland en oostenrijk is het vandaag ook een feestdag (Corpus Cristi , 10 dagen ná Sinksen, instelling van de 1ste eucharistieviering) zodat velen er een verlengd WE van maken . Het is dus druk op de fietsbaan met hele families op de mountainbike ( met of zonder electro-motor !!!!)
Iets voor de middag passeren we Landeck, waar we vorig jaar ook voorbij kwamen maar dan vanuit andere vallei richting Arlberg . Doordat we terug op "bekend' terrein komen weten we ook dat, alhoewel er geen heuvels overwonnen moeten worden, het pad aardig op en neer gaat met venijnig steile klimmetjes en korte afdalingskens . Leuk als roetjsbaan maar vermoeiend voor de beentjes . We zijn dan ook blij Pfunds te bereiken waar we in "Schönes Aussicht" de laatste vrije kamer geboekt hadden ( weeral geluk) en we op ons gemak op terras van het zonnige, warme weer kunnen nagenieten . De sfeer is hier zeer gemoedelijk, familiaal, iedereen neemt hier van de bar wat hij nodig heeft en noteert het zelf , de afrekening volgt bij afreis .....
Vrijdag 27 mei : Pfunds - Prad ( 60 km) tussentotaal 1110 km en 7200 hm
Met nog elk een reep muesli toe van onze gastvrouw trekken we richting Martina ( Zwitserse grenspost) . Vals plat en enkele km's 5 á 6 % maakt dat je rap helemaal wakker bent . We flirten dus met de oostenrijks/zwitserse grens door de Inn ñu eens links dan eens rechts over te steken tot we juist voorbij de grenspost aan de klim naar de Reschenpaß beginnen . Met zijn genummerde bochten van 11 naar 1 geeft hij wel moed om eraan te beginnen . 11 en 10 worden vlot gerond, maar 9 laat lang ( 1,2 km) op zich wachten . Er zijn wel enkele bochten, maar enkel de haarspelden tellen mee ... dus even op de tanden bijten . Het komt er op aan in de juiste kadans te geraken met ademhaling en trapfrequentie om zo in een soort "trance" verder te duwen, moetie gebruikt hiervoor altijd haar snelle volksdansdeuntje en het lukt nog ook . De bochten tellen af 9,8,7,6,5, na 4 lijkt het iets vlotter te lopen maar 3,2 en1 zijn weer taaie stukken . Toch halen we zonder stoppen de Norbert's Höhe (1406 m), een 5-tal mannen van middelbare leeftijd ( dus jonger dan wij) op mountainbikes die ons eerst ingehaald had komt toch in verspreide slagorde boven .
Van hieraf is het weer eventjes licht bergaf naar Nauders toe om dan met lang vals plat verder omhoog richting Reschen te gaan . Door de stevige tegenwind worden dit nog lastige km's vooraleer we de Italiaanse grens bereiken en 1 km verderop, het hoogste punt (1.520) ronden . Nu nog eerst de Reschen- en Haidersee langs fietsen (wat rapper gezegd is dan gedaan), want het fietspad dat aan de autovrije kant van het meer ligt gaat behoorlijk op en af ! Gelukkig is er het imposante decor om de pijn te verzachten . Eens Haider voorbij kan afdaling beginnen en kunnen we enkele km's als met een roetjsbaan á 50/u naar beneden tot Glurns en Prad langs de ontstuimige Adige/Etsch .Bij warm weer, niet al te steil en overzichtelijke weg kan zo'n afdaling wel zalig zijn .
In Prad zoeken we overnachting maar enkele adressen zijn volzet, zodat we bij hotel/camping Residence Sägemühle terechtkomen die ook geen kamers meer vrij heeft maar wel nog een "mietcaravan" . We happen toe en nemen onze intrek in ruime luxe caravan, die ons meteen doet terugdenken aan onze mobilhome vakantie met oma . Buitentemperatuur is 28 gr. , binnen nog iets meer, maar met de raampjes open koelt het toch mooi af en slapen we als rozen....
Zaterdag 28 mei : Prad - Auer/Ora (98 km)
Vandaag blijven we de Adige vallei stroomafwaarts volgen op een parcours dat we ook vorig jaar al eens reden, maar de streek is zo mooi dat dit zeker niet gaat vervelen . Trouwens, Willy en Rita, we zien hier verschillende wegwijzers naar de fameuze Stelvio op onze rechterzijde, wij laten die echt wel "links" liggen en laten dit graag over aan de "echte". Veeeeeeeel courage Willy en hopelijk mooi weer als je hier binnen enkele weken de aanval waagt .
Voor ons gaat het voornamelijk dalend via Meran/Merano , met prachtige statige villa's, en Bozen/Bolzano verder door Italiaans Tirol waar Duits/Oostenrijks dialect (?) nog steeds de voertaal is . Vorig jaar hadden we dit ook al opgemerkt, het fietspad langs de Adige ( met Europese subsidies aangelegd), bijna volledig autovrij, is toch wel een waar fietsparadijs ( vooral als je het bergafwaarts volgt☺😊), aan de ontelbare fietsers bij dit mooie weer te meten, al bij al goed besteed budget .
We halen nog een Nederlands koppel in die ook naar Rome (en terug !!!) willen, maar verder zijn ze niet echt communicatief, het zij zo . Wij peddelen rustig ( wel wind tegen, want met de warmte in de namiddag wakkert de wind vanuit het dal nog aan) verder naar onze etappeplaats na kleine 100 km .
We stallen onze fietsen voor de nacht bij hotel Christin in Auer/Ora . Na verfrissende douche zoeken we toch nog even het "centro storico" op om de innerlijke mens te versterken, moetie pruttelt wat tegen omdat we toch weer ( nu wel met onbepakte fiets) ca 2 km licht bergop moeten, maar na de lunch met wijntje,en grappa toe, kunnen we zonder enige moeite ons laten uitbollen tot aan hotel ....
Zondag 29 mei : Auer - Ronzo Chienis ( ergens hoog boven en noordelijk Garda-meer)(90 km tussentotaal 1.300)
Christin zorgt ongecompliceerd voor een degelijk ontbijt vanaf 07.30 . Wij zijn er vroeg bij, maar de andere gasten, o.a. een hele groep motards ook . Zij hebben waarschijnlijk de weersvoospellingen bekeken, wij niet, want in la bella italia schijnt toch altijd de zon ??? Helaas .... tegen dat wij vertrekkensklaar staan begint het te druppelen en trekt de hemel toe . Even bij Christin checken en ja deze voormiddag wat regen, maar " nachmittag wird noch schlimmer" . Wij trekken onze regenvestjes aan en gaan ervoor . Een termometer ergens onderweg geeft 19 gr. aan, bij zo'n temperatuur valt rijden in (lichte) regen best mee, het grote voordeel is dat meteen alle "zondagsfietsers" verdwenen zijn . We hebben de "radweg" voor ons alleen op enkele uitzonderingen na = een enkel groepje enthousiaste wielertoeristen en nog enkele lange afstandsfietsers . We halen nog eens een Nederlands koppel in (Tom en Riet 69/70) , wel sympathiek en maken al rijdend kennis met deze onversaagde gepensioneerde veelrijders . Ondertussen klaart het even op en in Trento houden we middagpitstop in soort western saloon/bistro . Een uurtje later besluiten we toch verder door te rijden in ondertussen plensregen, maar een beetje nat of helemaal doorweekt zal nu ook het verschil niet maken . Eigenlijk valt dat best mee zo in de regen, zolang je niet afkoelt en dus naarstig doorpeddelt . We zitten ondertussen weer op voor ons onontgonnen terrein, t. t. z. vorig jaar zijn we vanaf Trento richtingVenetië gegaan, nu rijdenwe rechtdoor richting Verona . Vóór we Rovereto bereiken breekt waarlijk de zon door, het is rond 15.30 en moetie wil nog doorgaan, nadat we juist van de eerste kersen van het seizoen geproefd hadden ( enkele bomen stonden hier zomaar langs ons parcours met laaghandende takken vol rode vruchtjes)!!
We passeren een "bici-bike infopunt" waar Laura ons vriendelijk in het Engels(!) te woord staat . Eventjes palaberen waar we uiteindelijk willen overnachten : besluit, we maken morgen een zijsprongetje naar het Garda-meer en rijden daarvoor richting Loppio . In Loppio zal Mirco van hotel Martinelli ons met fiets en al komen ophalen want hotel ligt blijkbaar eventjes bergop . Zogezegd zo gedaan, alleen wanneer we terug vertrekken van info-punt blijkt dat ik sjieke-plat sta . Geen nood Laura komt vol goeie wil al aandraven met pomp en plakkertje .....maar dat je dan eerst je buitenband moet aftrekken, gaatje zoeken, oorzaak=nageltje verwijderen, binnenband opschuren, lijmen, drogen.... was voor haar een openbaring . Eind goed, al goed, het regende niet meer endoor degelijke pomp van Laura hadden we weer "wind in de zeilen" . Op naar Loppio waar Mirco feilloos op de afspraak was, fietsen inladen en ...... says Mirco " now we drive for 10 km and go 1.000 meter up !!! Wij knipperen even met de ogen, maar laten ons toch naar hotel Martinelli brengen, morgen zien we wel weer . Slaap wel
Italië reis 2016 deel 2 Murnau - Brennbichl bij Imst a/d Inn
Dinsdag 24 mei : Murnau a/d Staffelsee - Mittenwald (55 km) .
Het nemen van een (regen)rustdag gisteren was een goeie beslissing want het is hier heel de dag + nacht blijven regenen nu eens plensregen dan weer wat minder maar nat en koud was het zeker . Vanmorgen nog hetzelfde weerbeeld maar de weersvoorspelling geeft ons beetje hoop dat het na de middag toch wat droger wordt . We nemen alle tijd voor ons ontbijt en vertrekken uiteindelijk maar iets voor elven . Regenvesten aan en bijna weg zijn we onder lage bewolking met lichte regen . Ik schrijf "bijna" omdat terwijl we nog eventjes halthouden om ons met kaart en gps te oriënteren , kwestie van toch de juiste kant op te gaan, spreekt een oudere heer ons aan met de vraag of hij ons kan helpen ... en weer volgt een praatje over ons fietsavontuur, dat hij dat zeer waardeert en zeker "ohne electro motor" is daar zelf ook geen fan van etc. Etc. We vernemen nog dat hij altijd bouwkundig ingenieur geweest is en zelfs nu nog actief is voor oliebedrijf in Nigeria . Tenslotte bevestigt hij dat we op de goeie route zitten voor GP en dat het een zeer mooi parcours is om te fietsen, zelfs in de regen !
We volgen deze keer de Loisach over veelal onverharde paden, af en toe laverend tussen overlopende plassen en in een druilregen . Wanneer we Garmisch-Partenkirchen bereiken wordt het min of meer droog, we springen binnen in restaurantje om op te warmen met een heet soepje en besluiten toch nog even door te gaan zodat we al een deel van onze 1ste Alpen klim achter de rug hebben .
Van GP tot de Buchener Höhe (1256 m) is het ca 45 km, het is een zeer geleidelijke klim in 3 trapjes met tussendoor lange stukken "vals plat" . We rijden tot het vioolbouwersdorp Mittenwald ( momenteel 10 tal vioolbouwers en een school voor instrumentenbouwers met 45 ll) waar ook veel huisgevels beschilderd zijn met taferelen uit dagelijkse leven met toch blijkbaar een bijbelse inslag . We zijn omringd door Wetterstein- en Karwendelgebirge maar we zien voorlopig alleen veel wolken . Ondertussen kregen we ook nog gezelschap van ene Wolfgang, die van Dortmund naar Insbruck fietst in zijn eentje maar graag toch eens wat "compagnie" heeft .
Ons onderdak wordt Gasthof Alpenrose een zeer karakteristiek pand dat ooit nog een klooster was en waar een zekere Maarten Luther nog op doortocht was . Kortom goeie locatie, druk bezocht, goed ontbijt...
Woensdag 25 mei : Mittenwald - Brennbilch ( 70 km)
Vanmorgen stralende zon en inderdaad we zijn omringd door besneeuwde bergtoppen . We volgen nog eventjes de Isar en gaan dan resoluut weer hogerop voor 2de deel van de klim ( 2 km 7 á 8 %) waarbij we meteen ook Oostenrijk (Tirol) binnenrijden . Volgt er opnieuw lang vals plat langs Leutasch omhoog met als afsluiter een stukje 9 % en we zijn boven de Buchener Höhe . De afdaling ( 7 km á 9/10% !) brengt ons in 1 ruk in Telfs in het Inn-tal . We zijn zéér blij dat we de beklimming niet in omgekeerde zin moeten doen met bepakte fiets want dat moet moordend zijn, als we zien hoe fietstoeristen zwoegen om boven te komen .
Vanaf hier rijden we stroomopwaarts de Inn-vallei in richting Landeck . Doordat een autoweg, treinspoor, gewone weg , fietspad en rivier allemaal ergens hun plaatsje in de soms nauwe vallei moeten krijgen, gaat het fietspad nogal eens op en over alles heen wat regelmatig zorgt voor pittige "bulten" in het wondermooie parcours, waar ook rafters op de snelstromende Inn van profiteren . Na 70 km houden we het voor bekeken, we moeten het niet forceren want morgen willen we in Pfunds slapen, topadresje waar we vorig jaar ook waren en dat is maar 55 km ver meer ....
Omdat het niet altijd evident is om de blog rechtstreeks online bij te werken, voeg ik het verslag onder vorm van docx. bestandje toe in bijlage . Eventuele reacties mag of kan je wel kwijt rechtstreeks op onze blog
Beste lezers, wegens storingen in het verzenden van mails, proberen we het thuisfront op een nieuwe manier op de hoogte te houden . Zie verslag in bijlage
