Gezien mijn leeftijd moet ik oppassen voor vet  en na het lezen van het hier volgend gedicht werd ik me toch bewust dat ik nog ouder kan worden omdat ik toch nog enkele items zie in het gedicht die bij mijn nog niet zijn ingevuld. 
Ne schonen ouden dag         
 
Oud mogen worden  is een zegen,
 maar t zijn de jaren die  wegen.
 Het geheugen laat het weten,
 men  begint alles te vergeten.
 t Gehoor, t gezicht is  aangetast,
 en iedere beweging zorgt voor  last!
 Slapen zoals voorheen,
 vergeet dit  maar meteen.
 Want slapeloze nachten,
 dat  staat u te wachten!
En, medicijnen die worden  voorgeschreven,
 dat is voor gans uw verder  leven.
 Begin maar iedere morgen,
 met u goed  te verzorgen!
 U mag ook niet vergeten, wat u niet  meer mag eten.
 En voor het drinken, wat zal het  zijn?
 Altijd en alleen nog  vogelwijn!
 
Over de vermoeidheid spreek ik  niet,
 het volstaat dat u ons goed  beziet!
 Trappen werden vroeger op en af  gelopen,
 nu is het eerder op en af  gekropen!
 Reizen, feesten, t was een  lust.
 Nu zoekt men alleen nog rust!
 Winkelen  of wandelen, gaan
 of lang recht blijven  staan,
 is ook al uit den boze,
 t zorgt voor  pijn, t is artrose!
Dit alles en nog  meer
 Zorgt voor last en dat doet zeer!
 Dit  noemt men de schone ouden dag
 Laat mij even toe dat  ik eens lach
  
 
wie veel en hartelijk lacht leeft inderdaad langer.