18-12-2008 om 14:39 geschreven door tuinblog d  

16-12-2008 om 06:10 geschreven door tuinblog d  

12-12-2008 om 08:57 geschreven door tuinblog d  

09-12-2008 om 00:00 geschreven door tuinblog d  

08-12-2008 om 06:13 geschreven door tuinblog d  

gepofte aardappelen met pastinaak-kervelvulling.
  

05-12-2008 om 07:05 geschreven door tuinblog d  

Vroeger kon je bijna overal aan paletten geraken. Ik kon het niet bijhouden. Het grote probleem was steevast het vervoer. Op de oude auto's kon je vlug en vlot een bagagerek plaatsen en weer verwijderen maar sedert op die moderne wagen geen gootje meer voorzien is moet je naar de garagist om verholpen te worden of handig zijn. Door ouder te worden begin je ook veel zaken kastig en moeilijk te vinden.
Toen ik 23 jaar geleden hier kwam wonen was schuin tegenover de deur een afdeling van de suikerfabriek van Tienen gevestigd. Ze verwerkten er bietenzaden.  Veel paletten kwamen er niet aan te pas.  Er was soms veel stofhinder.  Mijn buurman, die recht tegenover de fabriek, in een oud niet geïsoleerd huis woont, zei mij altijd dat hij op zijn zolder bieten kon zaaien in de laag stof die vanuit de fabriek op zijn zolder waaide.
Wij hadden een geïsleerd nieuw huis en hadden daar geen last van. Sedert de productie naar Tienen werd over gebracht en de fabriek verkocht is, kregen we achtereenvolgens een palettenverwerker, die ons veel gratis brandhout bezorgde. Later kwam er een bedrijf voor herstel van scheepsmotoren en was het afgelopen met de paletten. Dit bedrijf breidde zo vlug uit dat ze een andere locatie zochten en verhuisden. Met de komst van een bedrijf voor sanitaire instalaties, kwamen de paletten terug. Gaandeweg verminderde dat omwille van besparingen allom. De leveranciers vroegen bijna al hun paletten terug. Nu wordt mij nog zo nu en dan, meestal een hoopje zeer verschillende paletten aangeboden. Heel uitzonderlijk is het een stapel allemaal gelijke. Als ze voor de poort staan op hun parking zijn die bestemd voor de eerste die ze wil weghalen. Ik ben er het dichts bij en ben dan ook een regelmatige kandidaat. Als ik er te veel heb of geen tijd, dan zie ik dat ze er geen dagen blijven staan. Er is heel wat werk aan als je ze los wilt maken voor de balkjes en de planken maar je kan er ook de kettingzaag in zetten voor stoofhout. Dit is specifiek winterwerk.

01-12-2008 om 07:21 geschreven door tuinblog d  

Paksoi met courgette en sojascheuten

• paksoi
• courgette
• 50 gram sojascheuten
• 1 sjalot of ui
• 1 teen knoflook
• gemberpoeder.

1. Snipper de sjalot en maak de knoflook klaar voor de knijper.

2. Snijd de courgette in grove blokjes.

3. Snijd de paksoi (groen plus een stukje steel) in grove stukken.

4. Doe wat olie in grote koekenpan en doe als die goed warm is de ui en de knoflook erbij.

5. Even fruiten, dan een forse theelepel gemberpoeder er overheen en een keer doorroeren.

6. Courgette erbij en 3 minuten laten staan, paksoi erbij, nog eens doorroeren en nog 2 minuten laten staan.

7. Tenslotte de sojascheuten, roeren, 1 minuut laten staan en klaar.

27-11-2008 om 08:55 geschreven door tuinblog d  

Gegratineerde paksoi

• 1 paksoi
• 2 dl bouillon
• 100 g geraspte kaas
• boter
• potje zure room
• peterselie
• 1 ui
• peper & zout.

1. Was de bladeren en snijd ze in niet te smalle reepjes.

2. Kook die enkele minuten in de bouillon en laat ze dan uitlekken.

3. Beboter een ovenvaste schotel en leg daarin laag om laag paksoi, geraspte kaas en klontjes boter. Zorg dat de laatste laag uit paksoi bestaat.

4. Meng door de zure room de peterselie, het gesnipperde uitje, peper en zout.

5. Leg de room op de groente en bestrooi met kaas.

6. Schuif de schotel in een voorverwarmde oven (220'C) en bak 10'.

7. Lekker met aardappelpure.

25-11-2008 om 00:00 geschreven door tuinblog d  

De groenten nog aanwezig in de tuin en daar rechtstreeks te oogsten en vers kunnen gegeten worden zijn:  -  prei  -  snijselder 
-  peterselie 

-  veldsalade 
-  boerenkool  

Er staan nog twee struiken Paksoi die ik dringend moet verwerken want die verdragen zeer weinig vorst.

Zo weten jullie meteen van welke groenten jullie eerst één of ander recept of recepten kunnen verwachten.  (De foto's zijn van Google afbeeldingen.)

24-11-2008 om 07:03 geschreven door tuinblog d  

23-11-2008 om 17:11 geschreven door tuinblog d  

20-11-2008 om 06:19 geschreven door tuinblog d  

bijdrage 6  Ik sluit mijn aanbeveling van dit boek af met een fragment uit het voorwoord dat voor mij het nawoord is geworden en het sluitstuk.

fragment te vinden op p 9

De epidemie van chronische ziekten – vetzucht, suikerziekte, hartaandoeningen en verschillende vormen van kanker – die op het moderne voedingspatroon terug is te voeren, is in de Verenigde Staten misschien verder gevorderd, maar de Amerikaanse manier van eten verspreidt zich tegenwoordig over de hele wereld,met in zijn spoor het verwoestende complex van westerse ziekten.p 9

Koop dit boek en worstel je er door.  Het is verhelderend en stelt echt tot nadenken en handelen.
                                                    

19-11-2008 om 06:52 geschreven door tuinblog d  

19-11-2008 om 06:50 geschreven door tuinblog d  

18-11-2008 om 12:30 geschreven door tuinblog d  

bijdrage 4 Inleiding: ‘Manifest van een eter’

fragment te vinden op p 14 en 15

Het verhaal van hoe de meest fundamentele vragen wat we moeten eten ooit zo gecompliceerd zijn geworden zegt veel over de institutionele imperatieven van de voedingsmiddelenindustrie, de voedingswetenschap en –ahum- de journalistiek, drie partijen die veel hebben te winnen bij de wijdverbreide verwarring rond de meest elementaire vraag waarvoor een omnivoor zich gesteld ziet. maar als mensen zonder professionele begeleiding bepalen wat ze eten – iets wat ze al opmerkelijk succesvol doen sinds ze de bomen uit zijn geklommen – is dat niet bepaald winstgevend als je een voedingsmiddelenbedrijf bent,zonder meer fnuikend voor je carrière als voedingsdeskundige bent,en gewoon saai als je redacteur of verslaggever bij een krant bent.(Of,nu we het toch over hebben, eter?)

18-11-2008 om 00:00 geschreven door tuinblog d  

 Michael Braungart (Schwäbisch Gmünd, 1958) is een Duits chemicus die als referentie geldt op het gebied van recyclage en groene productietechnieken. In zijn jonge jaren was hij een fervent activist bij Greenpeace. Braungart is samen met William McDonough auteur van Cradle to cradle: Remaking the Way We Make Things (2002). Hij gaat ervan uit dat afval als voedsel moet worden gezien; gemaakt uit grondstof, gebruikt en verterend tot dezelfde grondstof (compost). Zo zullen gebruiksvoorwerpen volledig gerecycleerd kunnen worden.

Cradle tot Cradle

McDonough en Michael Braungart, waarin ze een nieuwe visie op duurzaam ontwerpen geven. Duurzame ontwikkeling is in 1987 door de commissie-Brundtland (in het Brundtland-rapport) gedefiniëerd als de ontwikkeling waarbij de huidige generatie in haar noden voorziet, zonder de mogelijkheden daartoe voor de volgende generatie te beperken. Het streven van de cradle to cradle (C2C) visie gaat verder; het voorzien in onze eigen noden en de toekomstige generaties van meer mogelijkheden voorzien. Probeer in plaats van minder slecht, goed te zijn.

Het boek is ook in het Nederlands vertaald onder de titel "Cradle to Cradle – Afval = voedsel"

Vijf stappen
Cradle to cradle onderscheidt vijf stappen op de weg naar eco-effectief productontwerp:

1. Gebruik geen stoffen meer waarvan vaststaat dat ze schadelijk zijn. Voorbeelden van zulke stoffen zijn PVC, cadmium, lood en kwik.

2. Probeer, in die gevallen waarin 100 procent zekerheid over de onschadelijkheid van een product of stof niet haalbaar is, in ieder geval zo zeker mogelijk te zijn. Kies dus voor hout met het FSC-keurmerk, ook al zegt dat keurmerk niet alles over de precieze omstandigheden op duurzaamheidsgebied in het bos waar dat hout vandaan komt.

3. Stel een ‘positieve lijst’ op, met stoffen waarvan bewezen is dat ze onschadelijk en veilig in het gebruik zijn.

4. Gebruik alleen nog producten of stoffen van de positieve lijst.

5. Vind het product opnieuw uit.

 bron: Wikipedia

17-11-2008 om 09:01 geschreven door tuinblog d  

boek van  Michael Pollan.

fragment te vinden op p.13.

Momenteel verandert de eetcultuur in Amerika meer dan één keer per generatie, wat historisch gezien iets ongekends, en duizelingwekkend is.

Welke krachten gaan er schuil achter de voortdurende verandering van het Amerikaanse voedingspatroon?

Eén van die krachten is een marketingmachine van tweeëndertig miljard dollar, die het per definitie van verandering moet hebben.

Een andere is de voortdurende wisselende basis van de voedingswetenschap, die, afhankelijk van hoe je er tegenaan kijkt, de grenzen van onze kennis van eten en gezondheid constant oprekt of gewoon heel vaak van gedachten verandert omdat het een gebrekkige wetenschap is, die veel minder weet dan zij graag wil toegeven. Wat de eetcultuur van mijn grootouders van de Amerikaanse tafel verbannen heeft, bestond voor een deel uit officiële wetenschappelijk opvattingen, die, beginnen in de jaren zestig, bepaalden dat dierlijk vet een dodelijke substantie was. En dan waren er ook nog de voedselfabrikanten, die maar weinig aan mijn grootmoeders kookkunst zouden verdienen, omdat ze zo veel op een koopje deed, tot en met het uitsmelten van haar eigen bakvet. (p.13)

16-11-2008 om 09:27 geschreven door tuinblog d