Beste Tuinclubleden. Hier lees je héél wat nieuws over de moestuin, de kruidentuin, dieren in de tuin, de vijver, ... !
15-06-2009
droog en nat
Als het om afwisseling gaat dan zijn we goed gediend. Het ene moment staat alles te droog en verdampt de vijver vlug. En plots staat alles verzopen. Als de vijver zo laag staat dan vul ik bij uit de steenput(uitgedolven en opgemetst). Die nacht goot het water. 's Morgens stond de vijver boordevol en de hele tuin zag er wat verzopen uit. Een foto van vóór de regenval en hieronder van erna. De moestuin is nu ook goed voorzien en voor de boontjes in het meer dan genoeg geweest. Het is nu ideaal om te mulchen maar bij de laatste maaibeurt brak er een veer in de zelfsturing zodat ik maar gedeeltelijk kon afrijden. Ondertussen is het deffect hersteld en kan ik maaien wanneer ik dat wil.
Voor het eerst in mijn +/- 30 jaar biologisch telen heb ik staakbonen geplant. De bamboestokken verkreeg ik door uitwisseling...in ruil voor jarenlange overschotten kreeg ik een 9tal lange bamboes. De foto'szijn rond 6u genomen in de namiddag als de zon stillaan naar het westen slapen ging. De staken staan geschrankt zodat op het middaguur hun schaduwen afzonderlijk op de grond afgetekend staan.
De boontjes kreeg ik van een bevriend kunstenaar. Ze hebben een eerder ronde vorm en vertonen bruine vlekken en spikkels. De naam kende hij niet maar verzekerde mij dat ze zeer lekker smaken. Ik heb ze voorgezaaid in de serre en ze kwamen heel rap en goed boven. Nu heb ik ze rond de staken geplant. Daarmee zou de tuin propvol gestaan hebben moest er ondertussen geen plaats vrij gekomen zijn waar de erwten staan en waar deels de zomerprei reeds is geoogst. de molen draait gewoon verder.
Het gaat allemaal heel vlug. De erwten verdwijnen reeds uit het tuinbeeld om plaats te maken voor andere groenten. De eerste rij was heel vlug getrokken en verwijderd. Op de tweede rij stonden nog wat meer vruchten maar ook daar was het betrekkelijk vlug afgelopen. Zoals je op deze fote goed kunt zien staat er geen onkruid omdat er goed gemulcht werd. En zo ziet de lege kooi eruit. Nu de erwten verdwenen zijn, krijgen de tussenliggende rijen wat meet lucht. Zoals je kan zien aan de kleur van de erwten op de laatste foto, hebben we er heel wat moeten doppen omdat de peulen, in dit stadium, niet meer eetbaar zijn omwille van teveel draden en de smakeloosheid. In totaal hebben we vijf keer geplukt en zit er een behoorlijke voorraad ingevroren.
De regen is welgekomen. De tuin stond er even een beetje verzopen maar fris bij. De groenten hadden regen nodig en kunnen nu verder voor een tijdje. Warmte en zon zou nu welkom zijn. Het restje struikbonen die ik in overschot heb, haalde ik van het wachtrek buiten, om ze tegen overvloedig water te beschermen. Ik plaatste ze onder het afdak naast de serre. De kerstomaatjes worden niet gediefd om de hoeveelheid vruchten zo hoog mogelijk te houden. In de serre zijn de staakbonen heel vlug gekiemd. ik zaaide ook nog rode biet om die uit te planten van zodra er grond vrij komt. De peterselie zou beter kunnen zijn maar er is voldoende voor ons beiden. De vogeldrinkbak waar ook de katten hun dorst komen lessen, moet ik nu niet bijvullen.
De broccoli wordt overdekt opdat dag- en nachtvlinders geen toegang meer zouden hebben om er hun eitjes te deponeren. Eerst moest ik nog een rij, in potjes, voorgeteelde bonen planten Er wordt een gaas gespannen over de koolplanten in de vorm van een tent. Na het planten van de laatste rij bonen wordt het gaas pas dan wat meer aangespannen. Nu pas is de volledige oppervlakte van de combinatieteelt vol geplaats
en zo ziet dit volle tuingedeelte er nu uit met als bijkomende hulpmiddelen: De kooltent en de erwtenkooi. In het wisselteeltgedeelte heb je als bijkomende hulpmiddelen de minniserre en het gaas boven de wortelen. Onzichtbaar op deze foto heb je nog de bonenstaken. Erwten en bonen en nu ook rode bieten zaai ik vooraf in de serre in potjes. Dit gebeurt heel vroeg in het voorjaar als het buiten nog te koud is of in de zomer als tweede of derde teelt waarvoor de plaats nog niet vrij is. Zo ben ik steeds een week en meer vroeger dan als je rechtstreeks in volle grond zaait. Ook vermijd ik zo het risico dat de een gedeelte van de rij ontbreekt. Bij mij is grond nooit lang ongebruikt.
Eindelijk... tussen de struiken en vaste planten maakte ik de grond zuiver. Enkele gemaakte putten werden opgevuld met zuivere compost en direct had ik plaats voor pompoenen en eetbare calabassen. Ik heb er zelfs geplant tussen de op rucola lijkende wilde papavers. De serre vulde ik aan met drie soorten basilicum: fijnbladige, grootbladige en citroenbasilicum. Nu is het aan de vruchtbaarheisgod...DE OERKRACHT... om over te nemen.
Ik had geen plaats meer voor pompoenen die mijn vrouw in grote getalle wil zien in de wintervoorraad en daarom maakte ik plaats ervoor vrij. Bij de nieuwe afsluiting van de composteringsruimte had ik een struik weggesnoeid en daar plaatse ik twee eetbare butternut-kallebassen en één pompoen die nu een courgette blijkt te zijn. Verder, tussen de aangeplante struiken en vaste planten verwijderde ik de gecontroleerde wildgroei om er nog één pompoen en enkele kalebassen te plaatsen. Tenslotte is de gekeerde composthoop een ideale plaats voor pompoenen, waar ik in iedere hoek er eentje zal plaatsen. Als er nu dit jaar niet voldoende pompoenen zijn, dan zal het niet aan mij liggen.
Als je rode of zwarte bessen wilt eten dan moet je ze beschermen tegen vogelwraat. Van zodra de bessen beginnen te verkleuren span ik er een net over. Ik zorg er voor dat langsboven, het net boven de struiken hangt en ze zo weinig mogelijk raakt. Sommige mensen werpen het net gewoon over de struiken en riskeren het te scheuren bij het verwijderen. Het meest ideale is natuurlijk een vaste kooi in stevig fijn materiaal.
Nu het derde compartiment van de compostruime klaar is kan ik beginnen om de hoop om te zetten door hem te keren. Het komt eropaan om niet te overdrijven en het in schuifjes aan te pakken. Eerst wordt de droge beschermlaag (hier hooi) apart gelegd om later opnieuw als mulchlaag te gebruiken eens de hoop is gekeerd. Van het keren maak ik een soort spelletje. Ik tel het aantal scheppen per beurt. 's Morgens vroeg is dat 80. Rond 9u een tweede beurt 60. Rond 10u is dat 40 en rond 11u tenslotte nog 30. Ik zal wel zien hoe lang het zal aanslepen. Van zodra ik iets in mijn rug voel, leg ik het een poosje stil.
Met het pinsterweekend heeft velt tuinen open gesteld. Voor de allereerste keer kon ik er zelf bezoeken en ik koos voor één enkele,de tuin met bed en ontbijt van 3000m2 te Leffinge . Ik heb het dan ook grondig gedaan. Het huis met een bed en ontbijt heet 'de papegaai' en ligt in de papegaaistraat. In de siertuin,die volledig af is en goed afgeschermd van de gekende zuidwester en goed doorgroeid is. Ik heb daar maar één foto genomen en dit is van het vijvertje tegen het huis. Wat opvalt is de grote variatie aan vaste bloeiende planten gemengd met grassen. Door een prachtige rozenpoort kom je verder in de tuin. Op de eerste plaats bereik je het gastengedeelte van de bed en ontbijt. Wat direct opvalt rond dat gastenverblijf is de ligging van het afgeschermde terras dicht bij de tweede, nu veel grotere vijver die de afmetingen van een zwemvijver heeft maar dan moet je de vissen aan je tenen erbij nemen en de eventuele hinder van de planten. Een open barbecue met terrasje en gezellige buiteneetruimte geeft zicht op die grote vijver en de enorme openheid daarachter. Vooraleer je bij de uiterste rand van deze tuin in zware polder bent moet je nog door de jonge moestuin en al even jonge boomgaard.
Vooral in de moestuin is er nog een lange weg te gaan want de zware poldergrond ligt nog heel koppig en stug landbouwgrond te zijn die zich alleen gewillig laat bewerken door zwaar landbouwwerktuig. Je mag rekenen op 10 à 15 jaar van jaarlijks behoorlijk wat compost toedienen, vooraleer deze moestuin een ideale samenstelling van de grond zal hebben. De composthoop ligt goed verborgen tussen de struiken. Van ideale grond verkrijgen, daarvan kan ik meespreken. 27 jaar geleden stond ik ook nog maar zover als daar in Leffinge in de papegaai. Ik nodig je uit om nu eens te komen zien. Het geheid ligt erin om veel compost en stalmest toe te dienen. De ideale mest is goed verteerde paardenmest. Dit is een prachtige en zeer ruime tuin met een enorm ruim uitzicht op de Middelkerkse polder en het moet heel leuk zijn om daar als gast te verblijven.
Als er één minpunt is, dan denk ik dat de moestuin niet is afgeschermd voor de, soms verwoestende, zuidwesterwind. Dit heb ik alvast op de eerste plaats aan de eigenaar gezegd. Ik heb zeer genoten van deze mooie tuin met duizend en één mogelijkheden.
Gisteren zaterdag 30 mei kon ik reeds de buitenkant afwerken van de nieuwe afsluiting tegen de composthoop. Het tweede deel van de binnenkant zal maar kunnen afgewerkt worden als de composthoop gekeerd is naar het eerste compartiment. Nu reeds oogt het fraaier dan voordien. Je begint met een paar stukken alaam en materiaal, maar bij het opruimen zit je met een bijna volle kruigwagen. Dan laste ik een rustpauze in op het bankje achterin de tuin om even te genieten van de rust en de zon op het frisse groen. Een blik op de moestuin aan mijn rechterzijde, herinnert mij eraan dat ik dringend voor de vierde maal, de peulerwten moet plukken. Dus maar aan de slag. Dan ben je nog maar halfweg want ze moeten naderhand nog verlezen worden ook.
Gelukkig krijg ik hulp van moeder de vrouw. De eerste drie plukbeurten samen leverden amper zoveel op als de vierde alleen al. Dan heb ik nog een pompoen geplaatst in de vrijgekomen ruimte nadat ik de vastgetrappelde grond wat los maakte. Voor de pompoen maakte ik een ruime put die ik vulde met jonge compost. Daarna heb ik er de riem afgelegd. Het was ruim voldoende geweest maar er volgen twee rustdagen.
Nu het planten is afgelopen kan ik verder werken aan de veranderingen in de tuin om die een wat mooier uitzicht te geven. Op de achtergrond zie je de oude afsluiting die ik verwijder omdat ze langs alle kanten moet worden ondersteund wegens rottende palen. Het ziet er even uit als de verwoeste gewesten.
Die afsluiting wordt doormidden gezaagd om ergens anders in de tuin te gebruiken. Ondertussen is de nieuwe, minder hoge afsluiting, in aanbouw. De metalen platen dienen om de composthopen tegenaan te leunen. In de diepte van deze foto zie je de kastanje afsluiting nog op een rol staat maar die moet voor een fraaie afwerking zorgen. Ik neem mijn tijd.
De samenstelling van de mulch kan het bemestingsgedrag beinvloeden. Gras bv verzuurt de grond en brengt veel stikstof aan. Als ik kan meng ik er graag snoeiafval bij of kort stro. Nu de tuin op één rij na helemaal vol staat ga ik systematisch alle vrije grond, uitgenomen bij de ajuinen en de prei, bedekken met kort organishe afval (mulch). Bij de ajuinen is dat om schimmels te voorkomen en bij de prei is dit om het aanaarden mogelijk te houden. Mulchen is best na een serieuse regenvlaag. Mulchen belet het uitdrogen en belet ook de groei van ongewenst groen (onkruid). Dit bespaart mij veel onnodige arbeid. Mulchen wordt nog al eens horizontale compostering genoemd.
De meest gebruikte mulch is grasmaaisel maar hagenscheersel en zomersnoei kunnen ook goede mulch opleveren. De lonicera is een groenblijver die drie tot vier keer per jaar kan geschoren worden. Ik doe het steeds juist voor een grasmaaibeurt waardoor de opkuis met de grasmaaier gebeurt en het scheersel direct omgevormd is tot ideale gemalen mulch.
Dat er uit verse munt tee wordt gemaakt weet iedereen wel maar dat er heel veel soorten bestaan is wellicht minder bekend. Vroeger stond er in mijn tuin enkel pepermunt. Die stond vrij en woekerde er maar op los. Plots stelde ik vast dat ze verdwenen was en in de plaats woekerde het grote hoefblad naar believen dat op zijn beurt zijn meester gevonden heeft in de pluimpapaver. naast de perpermunt beschik ik nu in mijn kruidenhoek over drie recent verworven nieuwkomers: de sinaasappelmunt, de chocolademunt en het palingkruid (ook een muntsoort). Vorig jaar zorgde mijn jongste dochter voor: Marokmunt, appelmunt en ananasmunt. Wijselijk plaatste ik die nu allemaal in apparte potten. Pepermunt
sinaasappelmunt
chocolademunt palingkruid appelmunt
ananasmunt
en marrokmunt. Zo bestaan nog andere soorten. Wie kan mij aan de naam en aan het plantje helpen? Graag wissel ik uit!
Reeds vele jaren heb ervaring met het maken en gebruiken van voedende gier. Deze gier bestaat uit een half gevulde ton met grotendeels smeerwortel en een klein deeltje brandnetels en dan tot de rand toe gevuld met water en afgedekt. Dan wacht ik een week en voeg er gesteentemeel (basalt) aan toe en goed omroeren. Daardoor wordt de stank wat aan banden gelegd. De gier wordt gemaakt, juist vooraleer de smeerwortel in het zaad zal komen, dus in volle bloei. Dit jaar is het een maand eerder dan vorig jaar. Deze gier is vooral bestemd voor de prei, de koolsoorten en de tomaten om wat bij te mesten.
Bij de tomaten ben ik begonnen met mulchen. Opbinden goed de grond begieten en mulchen. De bonen zullen volgen maar die zijn nog maar pas geplant uit de voorgezaaide potjes. Ze zijn ondertussen ook geplant en bij een volgende maaibeurt zullen ze als eerste gemulcht worden.
Om de tuin onkruidvrij te houden is het niet zo moeilijk in het voorjaar, vooral bij zo'n mooi en zonnig lenteweer. Dit zijn onze peulerwten primeurs.
Als ik aan het verpotten ben, dan is de bio-korrelmeststof nooit veraf. Het wachtrek staat volgens mijn goesting nog veel te vol maar dat kan heel snel veranderen. Hier staan nog een vijftal soorten besilicum en bloemscheutjes. Maar eens geplant moeten de planten beschermd worden. Woekeraars, zoals munt maar ook niet winterharde kruiden worden in potten gekweekt. De wortelen werden eerst gewied en op eentje geplaatst en dan onder tuingaas geplaatst. Als je door het gaas heen kijkt onderscheid je de wortelen van twee grootten. Voor de grootste was het meer dan hoogtijd en voor de kleinste plantjes was het juist mogelijk. Van nu af aan zal er systematische gemulcht worden tussen de groenten uitgenomen tussen de uien die daardoor zouden schimmelziekten krijgen en rotten. Daar zal blijvend gewied en geschoffeld moeten worden.
In onze tuin wordt heel intensief geteeld. Het ene is geoogst en het andere neemt onmiddelijk zijn plaats in. Dit kan je perfect door veel voor te telen in de serre en dan op een wachtrek te plaatsen. De kervel schiet door en wordt verwijderd. Op de plaats
waar die stond wordt een voorgemaakt die ik vul met jonge compost waarin dan lollo rosasla plant
en op het einde wat gemengde soorten die op een andere plaats stond waar die te lijden had van
de te fel uitgegroeide spinazie en deels door slakkenwraaat. Daarom heb ik de nog goede planten over geplant naar de lollorosarij.
De laatste spinazie, die reeds goed begon door te schieten, is nu ook geoogst en verwerkt waardoor de tuin er weer luchtiger uitziet. Nu nog een paar rijen boontjes en kolen en de eerste rij winterprei kan er ook komen van zodra ik tijd vind. De ruimte is er in elke geval. vlug.
Nu zie je nog de sporen nog van de ingekapte spinazieresten maar dat verdwijnt heel vlug.
Om het probleem van de TE brede middenkolom op te lossen schakelen we voorlopig (?) over naar een ander design met andere instellingen ... Voorlopig zullen jullie dus het 'GROENE' Veltkleurtje moeten missen ...
Ecologie leertons inzicht te krijgen in de levende wezens en hun natuurlijke samenhang onderling en met hun omgeving.Vergeten we niet dat wij in de cirkel van de levende wezens zitten en niet er buiten.
Welkom bij de TUINCLUB Velt Jabbeke. We hopen dat u veel plezier zal beleven aan deze groep !