Beste Tuinclubleden. Hier lees je héél wat nieuws over de moestuin, de kruidentuin, dieren in de tuin, de vijver, ... !
29-10-2009
staakbonen
En de zonnige dag kwam er vrij vlug. Dit was ideaal om de staakbonen te verwijderen. Rond vier uur ging ik aan de slag. Het plukken duurde een half uur. Er zijn voldoende rijpe, volgroeide peulen om voor plantzaad voor volgend jaar te zorgen. Twee staken had ik rechtstreeks kunnen verwijderen. De rest bleef bleef staan en de boontjes lagen in de kruiwagen. Nu rest nog enkel het verlezen. Er zijn voldoende groene om met peul en al klaar te maken. Dan zijn er de rijpe voor plantzaad. De derde categorie zijn tussen de twee. Alles moet nog een beetje drogen. Dan kunnen we van de tussencategorie de boontjes uit peul halen en klaarmaken in o.a. prak. Ik weet niet of jij dat lust maar voor mij smaakt dat als een feestmaal. Elk zijn smaak hé. Na een goed half uur bleef er enkel nog een hoopje ranken achter.
Eind oktober begint de tuin dus beetje bij beetje leeg te geraken. Ik verwijder dan ook het beschermend gaas tegen de wortelvlieg van boven het wortelbed. Ik kies daarvoor een droge dag, bij voorkeur zonnig. Dit jaar was de zon niet van de partij. Na vier uur in een heel zacht briesje te hebben gehangen op de waslijn, kon ik het gaas droog en wel opvouwen en bergen voor de wintertijd.
De wilde wingerd overdekt het dak van mijn bergruimtes in de tuin. In de zomer is dat een groen-rood bladerdak. In de herfst toont hij heel kort een rode kleurenpracht. In de winter is het een naakt skelet van kronkeltakken en takjes. Dit jaar staat hij vol met zwarte besjes. Ik zal toch eens proberen of die zaaibaar zijn met resultaat natuurlijk.
Ik weet niet wat eerst te doen. Graag zou ik de composthoop zo vlug mogelijk klaar hebben. Daar kan ik maar mee verder als ik de afval van de tuin heb en die komt maar met mondjesmaat.
In het onderste gedeelte van de aangelegde hoop gebruik ik graag korte mest. Bij het gebruik van verse paardenmest, die hoofdzakelijk stro bevat, zal dat zich onderaan samenkoeken. Die paardenmest haal ik op een halve km. Gisteren haalde ik er twee kruiwagens en dat is voldoende voor twee lagen. Als tussenlaag gebruik ik o.a.het grasmaaisel gemengd met bladeren.
Eergisteren, nadat ik het gras nog eens een beurt gaf heb ik geoogst in de tuin. Eerst de rode bieten het loof afgewrongen en ze dan opgeborgen in een bewaarton met aarde. Als je ze wilt bewaren maak je liefst geen snijwonden waar ze dan gevoelig worden voor rotten. Omdat het dreigde te regenen rooide ik alle groenlofplanten. Ik plaatste die met een kluitje aarde eraan in twee kruigwagens. Eén kruiwagen werd onder het afdak geplaatst terwijl ik het groenlof in de andere zou uitplanten in de serre. In de serre zelf werden de resten van de zwavelverbranding weggenomen. Van het papier blijven dan enkel verkoolde pulp over dat ingevouwen wordt in de alminiumfolie. Het groenlof wordt naast elkaar in voren verdreven. Omdat ze vlug nieuwe haarwortelen zouden kunnen vormen die vocht opnemen, zodat ze niet verslenzen, worden de voortjes goed aangegoten. Zo kunnen ze fris en toch droog blijven. De serre moet zoveel mogelijk gelucht worden gtegen opkomende schimmels. Zelf als je ze op het land moet laten omdat je geen serre hebt en ze zien er aan de buitenkant rot uit dan heb je binnenin als het ware een dikke smakelijke witloofstengel over. In de tuin is een ruim stuk grond vrij gekomen. Je ziet dat er onder de broccoli, die tot voor kort onder gaas verbleef, heel wat ongewenst groen opgekomen is nadat de mulchlaag was verteerd. Denk je ook niet dat de kippen er blij om zullen zijn?!
Het was gisteren warm voor de tijd van het jaar. We kwamen uit een kille en koudere periode. Gisteren was het 17° in mijn tuin en dat zonder zon. Voor het einde van oktober is dat goed meegenomen. Het is misleidend als je de vijgen op de vijgeboom bekijkt. Het lijkt wel lente. De vissen toonden zich ook opnieuw aan het oppervlak. Dit was reeds een tijdje geleden. In de zomer zou ik hen gevoederd hebben. Het gras heb ik nog eens gemaaid. Niet dat het dringend was maar de bladeren lagen nogal dik, vooral op het einde van de tuin. Die zijn dan meteen weggenomen, versnipperd en gemend met het gras. Ze worden op de wachthoop gegoten van de compostruimte. De tuin ziet er weer een beetje verzorgder uit, toch voor enkele dagen. In de moestuin, bekijk ik graag de venkel. De kleur, de fleur en de fijnheid van het groen maken mij rustig en blijmoedig. Die laat ik zo lang mogelijk in volle grond. Eerst oogst ik stelselmatig de kleinere knollen, omdat die, opgepot en in de verrande geplaatst vlugger kappot gaan dan de grotere. Het lijkt erop dat ze niet over voldoende reserve beschikken, om het binnen heel lang uit te houden. Daarbij moet ik zeggen, dat de kleinste knolletjes voor mij het lekkerste smaken.
Drie uur ben ik deze morgen bezig geweest. De hele serre was reeds op één laagje na terug invoerd. Deze morgen voerde ik eerst het bovenste laagje zuivere compost in. Dan werd de winterwerkvloer er ingelegd. De barbecue werd dan ongeveer in het midden van de serre geplaatst. Het bedekken van de barbecuebodem, met alminiuwfolie, is een noodzaak tegen het aankoeken van zwavelresten. Krantenpapier werd verfrommeld en daarover goot ik 150g zwavel. Die haalde ik in de apotheek en vroeg duidelijk om zwavelpoeder dienend om te branden ter ontsmetting van een de serre. De zwavel werd zo gelijkmatig mogelijk in de plooien van het papier gestrooid. Na het in de fik steken heb ik mij zo vlug mogelijk uit de voeten gemaakt voor de verstikkende rook die zich bijzonder vlug ontwikkeld. De serre wordt afgesloten want in de korst mogelijke tijd wordt ze totaal gevuld met zwaveldamp. Eerst gebeurd dat in de nok. Daardoor zie je al vlug damp langs spleten en openingen de vrije ruimte kiezen. Nog een poosje kan je binnenin van langs om minder zien. Tenslotte wordt de damp als het ware om te snijden. Het enige nog te ontwaren materiaal binnenin is dan de rand van de aluminiumfolie. De serre kan opnieuw betreden en gelucht worden als alle dampen opgetrokken zijn en je alle materirialen binnen opnieuw duidelijk kan onderscheiden. Alle beestjes, plantjes en zaadjes die binnenin zijn gebleven gedurende het uitrookproces, zijn onherroepelijk naar de vaantjes. In het verleden stelde ik vast dat tegen de ramen geplakte slakkenhuizen de proef doorstonden en de bewoner ongedeerd lieten.
Er is wel een probleempje gerezen bij het terug opvullen van de gespoelde put in de serre. De tuin was heel vlug vrij van ongewenst groen zodat ik te weinig materie had om als vulling voor de onderste laag te dienen. Daarom boordt ik af tot er voldoende is voor de bodem. Deze bodem is noodzakeijk omdat die de laag de mest moet dragen die erboven komt zodat de humusvorming niet te diep in de grond zit. Dat ik afboordsel gebruik is een uiterst zeldzaam voorval en gebeurt enkel bij lange droge zomers. Meestal staat de tuin grasgroen van het het niet gewenste kruid en is de voorraad meer dan voldoende.
De tuin wordt langzaam maar zeker ontruimd. Dat gaat allemaal rustig weg.
De serre is uitgevoerd en de zuren worden doorgespoeld. De uitgevoerde grond werd gebruikt om de prei aan te aarden of om vrijgekomen grond met een laagje te bedekken. Een viertal kruiwagens werd op een wachthoop gegoten om later op vrijgekomen grond te strooien. Het invoeren van de serre kan beginnen van zodra het water totaal ingesijpeld is.
Alhoewel het strikt genomen niet nodig is om bij tomatenteelt de derre elk jaar de grond uit te voeren en met nieuwe op te vullen, doe ik het toch. Ik haal er goed resultaat mee en dan kan ik zonder problemen elk jaar een rij basilicum op dezelfde plaats onder mijn tomaten telen. Het weer is feitelijk te mooi om zulke slameur te verrichten maar ik voer telkens slechts twee kruiwagens en dan volgt er een zachtere karwei of een pauze met een boek. Ook kan de afwisseling wat PCwerk zijn. Er is keus in overvloed. Als het weer het toelaat doe ik al eens tussenin, per fiets, een boodschap tof rek ik gewoon efkens mijn benen. Het uithalen van de grond in de serre hoeft niet diep te gebeuren. Bij mij is het nog een spadiepte. De grote knorren die je hier op de voorgrand ziet liggen zijn de meer dan half verteerde stalmest.
De grond uit de serre dient ook om de prei aan te aarden en het duurt wel even vooraleer die opniçeuw groen komt van het kiemende kruid. Toch moet je best eerste de grond goed losharken. Het maakt helemaal niet uit dat er nog wat onkruid tussen de prei staat. Het verdwijnt onder de laag droge grond die je tegen de prei aanwerpt.
Eindelijk kon ik er werk van maken. De eerste fase is afboorden en het oppervlak overdekken met grond die ik
uit de serre haal en gelijkmatig open strooi. Deze grond bevat nog veel compost en bijna totaal verteerde mest. Dit zal je zien als ik de serre opnieuw aanvul en de samenstelling van de lagen duidelijk wordt. Boven die laag zeer humusrijke serregrond voer ik dan de half verteerde mest en strooi die behoorlijk compact bij elkaar. het moet daarom niet zo'n dikke laag zijn maar de grond moet totaal bedekt zijn. het gaat erom om op de eerste plaats de grond te beschermen tegen o.a. stortregens.
Beter dan wie ook weet ik dat rusten een grote noodzaak is. Maar niet alleen de mens moet rusten, ook de grond en die moet daarbij nog afgeschermd worden en degelijk gevoed. Het loopt op een andere manier dan bij de mens maar het loopt allemaal wel paralel. Nu is er nog maar heel weinig vrij gekomen maar dat kan heel vlug veranderen als ik eens volop zal beginnen oogsten, inkuilen en verplaatsen. De miniserre is vrij en zal verplaatst worden op vernieuwde bemeste grond en daar zal ik veldsalade in zaaien die normaal gezien, vanaf eind januari oogstbaar moet zijn. Deze grond zal het eerst afgedekt worden met de korte half verteerde mest. Hier komen volgend seizoen de ajuin en sjalot. Het had reeds kunnen gebeuren vanaf begin oktober maar dan was het veel te droog. In mijn hoofd is het volgende seizoen al gestart.
Op zondag 11 oktober ruilen we voor de eerste keer sierplanten! Breng alles mee wat je kan missen : plantjes, zaden, stekjes, ... , je schoonmoeder, je Euromillionswinst, ... Misschien is iemand anders net op zoek naar ... : Alles kan en mag! 10 uur tot 12 uur in de boomgaard van Marc (ingang naast de bloemenzaak "Bloem-Bloem")
Plots heb ik werkmogelijkheden in overvloed. De regen was hier bij ons nog aan de gezapige kant maar in één nacht 29 liter is reeds een grote zegen. Waar ze er meer dan 70 liter in één nacht te verwerken kregen is dat miserie gegarandeerd. Het is best om zoveel mogelijk te genieten van de wilde wingerd want nu de regen toeslaat zal de prettige kleur niet lang meer stand houden. De tuinmeubels op het gras zijn op zolder geborgen tot volgend voorjaar. Op het terras werden de stoelen op elkaar geplaatst en vonden ook op zolder een plaats. De metalen tafel staat voorlopig in de verranda waar hij uit mekaar zal worden gehaald en in mijn atelier een jaarlijkse verflaag zal krijgen. Zo gaat hij reeds 29 jaar mee en zit er nog steeds fris uit. Alleen de poten zijn wat bijgewerkt. Het gras kreeg nog een maaibeurt. Vanaf nu is dat 3/4den bladeren malen en nog 1/4de gras maaien. Dan ben ik begonnen met afboorden, eerst begin ik aan de buitenboorden en dan die binnenin. Nu het geregend heeft en de grond over voldoende vocht beschikt kan ik op de vrije ruimten beginnen met de winterbedekking. Eerst zal ik alle groen, op de eerste plaats, dat van de afboording moeten selecteren en op wachthop leggen om later dan te verwerken bij het heropvullen na het uitgraven van de serregrond. Waar ik de winterafdekking toepas moet de grond onkruidvrij zijn.
Opnieuw moest ik enkele rustdagen inlassen. Ondertussen is het ernst geworden met de regen en kan ik stilaan starten met definitieve oogst en geleidelijk aan de winterafdek van de tuin. We zullen afschied moeten nemen van restjes van zomperbloei. De tuin zal nu in relatief korte tijd veranderen en weldra voor een groot deel weer kaal zijn. We leven gewoon naar de winter toe. Zolang het niet vriest zullen we kunnen genieten van zwammen en paddestoelen en hopelijk krijgen we eens een dikke laag sneeuw te verwerken. Sneeuw is altijd goed voor de tuin. Vreemd genoeg is het een koude isolatielaag voor o.a. winterbloemkolen. Na een sneeuwlaag heb je ook propere glazen daken op serre en veranda. Ja, iets is nooit zo slecht dat het absoluut voor niets deugt.
Zal de beloofde regen voor vandaag er toch eindelijk komen? Nog vlug wat foto's nemen van de bloei en de groei die ik nu zie in onze tuin. De schoonheid zal verdwijnen en de regen zal welgekomen zijn maar veel te laat.
Omdat er dit jaar zoveel mirabelpruimen in de bovenvijver vielen, was ik verplicht om die volledig te kuisen. Eerst helemaal leeg pompen en uitscheppen. Dan alle keien er uit halen om ze nooit meet terug te plaatsen. Ook werden alle planten op de oever geplaatst. Het hervullen kon herbeginnen nadat de planten terug een plaatsje kregen. Om die grote kuis in de toekomst te vermijden kocht ik een net van 5 bij 6 meter en zwierde het over de vijver. Met de knip van de vijverplanten is de grote herfstknip begonnen die zal dienen om de nieuwe komposthoop van groenafval te voorzien. De vijver is heropgevuld met water uit een steenput. Die trek ik in een half uur leeg, laat hem een uurtje rusten en het pompen kan herbeginnen, opnieuw voor een half uur. Ik heb die handeling drie keer moeten overdoen vooraleer de vijver voldoende gevuld was.
De meteo beloofd langs alle kant regen op de langere termijn maar als puntje bij paaltje komt zwakken ze, op het laatste, moment de voorspelling af . Die voorspelling voor de dag die volgt, daar kan je voor meer dan 90% op vertrouwen. Ondertussen gaat de mooie droge zomer sleepvoetend heen en neemt de herfst zichtbaar over. De zomerbloei houdt lang stand maar eens de regen komt zal het mooie liedje uitgezongen zijn. De oostindische kers zal het uithouden tot aan de eerste vorstnacht. De cotoneaster verticalis, die een groenblijver is zal de hele winter lang proberen wat kleur te behouden. Om de tuin de winterbedekking te geven wacht ik tot na de eerste serieuze regenvlaag.
Elk jaar komen ze terug, de rode kleur van de wilde wingerd en de mauve van de anjers.
Daarna gaan we heel vlug naar een kale winter toe. En als je de natuur zijn gang laat gaan, hoort de gele kleur van het boerewormkruid niet thuis in de herfst. Die kleur bekom je alleen maar, als de planten tot de grond afknipt als de eerste bloei zijn glans begint te verliezen. Ik doe dat juist vóór een grasmaaibeurt zodat het gemalen kruid vermengt met het gras. Daardoor bekom ik een mulch die minder verzuring van de grond veroorzaakt. Hagenknipsels in de mulch hebben hetzelfde effect.
Ik was verrast toen mijn buurman toch alles doodsproeide aan de rand van zijn tuin. Aan mijn kant heeft hij enkel de paksoi een heel klein beetje geraakt. Ik sprak erover met hem en hij wees er mij op dat het niet meer proper te houden is sedert ik een rij pannen heb geplaats onderaan de afsluitingsdraad. Ik heb hem gelijk gegeven en beloofd ze zo vlug mogelijk weer weg te nemen. Ik wilde er onmiddelijk aan beginnen maar alles staat, door de droogte, als gebetonneerd in de grond. Het zal wachten zijn tot de groenten zijn geoogst. Ondertussen is het niet moeilijk om de tuin proper te houden. Het is inderdaad nooit zo slecht dat het voor niets of niemand deugt. De tuin lijdt onder de droogte.
Ecologie leertons inzicht te krijgen in de levende wezens en hun natuurlijke samenhang onderling en met hun omgeving.Vergeten we niet dat wij in de cirkel van de levende wezens zitten en niet er buiten.
Welkom bij de TUINCLUB Velt Jabbeke. We hopen dat u veel plezier zal beleven aan deze groep !
Een viertal kruiwagens werd op een wachthoop gegoten om later op vrijgekomen grond te strooien. Het invoeren van de serre kan beginnen van zodra het water totaal ingesijpeld is.
Het weer is feitelijk te mooi om zulke slameur te verrichten maar ik voer telkens slechts twee kruiwagens en dan volgt er een zachtere karwei of een pauze met een boek. Ook kan de afwisseling wat PCwerk zijn. Er is keus in overvloed. Als het weer het toelaat doe ik al eens tussenin, per fiets, een boodschap tof rek ik gewoon efkens mijn benen. 
Het uithalen van de grond in de serre hoeft niet diep te gebeuren. Bij mij is het nog een spadiepte. 
uit de serre haal en gelijkmatig open strooi. Deze grond bevat nog veel compost en bijna totaal verteerde mest. Dit zal je zien als ik de serre opnieuw aanvul en de samenstelling van de lagen duidelijk wordt. 
