Momenteel staan in mijn tuin nog enkele bladsalades. In de miniserre en deels onder de koepel, deels in open lucht staat veldsalade. Die wordt helemaal overdekt als de tweede koepel vrijkomt.
Nu overdekt hij nog enkele planten eikebladsla die daardoor zeer mals is om te eten. Ze valt ook bleker uit dan in open lucht.
Dan heb ik nog enkele planten andijvie staan. Die kan je bleken door een een tamelijk grote pot of een kuip boven te plaatsen .
Voor het bleken moet je toch minstens op drie tot vier weken rekenen vooraleer de krop goed bleek en mals is.
Het is natuurlijk best, te wachten met het afdekken tot het droog weer is. Als je een natte krop afdekt dan is de kans zeer groot dat hij rot.
De veldsalade die ik zaaide op26 oktober in de miniserre staat goed zichtbaarboven.
Nu moet ik waakzaam zijn zodat het onkruid niet de bovenhand krijgt.
De rijen zijn voldoende duidelijk zichtbaar om eens te harken.
De kraan van de waterbak is gedurende de winter open gedraaid zodat de waterbak niet kan vollopen en bij eventuele vorst nog meer schade kan oplopen dan hij in het verleden reeds opliep.
Als je goed kijkt kan je bovenaan de scheur zien die erin was toen ik 25 jaar geleden, de bak vond na de aankoop van het oude huisje. toen ik hem verplaatst heb, was mijn eerste werk om onderaan een aflaatkraan te plaatsen. De waterbak is ook een ideale werktafel om in het voorjaar te verspenen en in de winter ontdoe ik er de prei van de buitenste bladeren. Zo kan de prei in de keuken middendoor gesneden worden en uitgewassen.
Ook de knolselder wordt gerooid, het groen eraf gedraaid, niet gesneden en dan opgepot in de kleinste metalen emmer die verder wordt gevuld met compost.
Het groen wordt verwerkt in een pot lekker straffe seldersoep.
Voorlopig worden de emmers met opgepotte groenten op de werkvloer van de serre geplaatst. vooraan staat de selder en daarachter de wortelen. In de isomobak heb ik de kleinere wortelen gelegd. Die worden ook in soep verwerkt.
Bij eventuele nachtvorst verhuizen de emmers naar de garage, die vorstvrij is. Het inpotten is zo afgelopen en kan het afdekwerk verder gezet worden. aan werk geen gebrek. Mezelf opjagen staat reeds sedert lang niet meer in mijn woordenboek. Dat heeft geen zin want je werkt jezelf ermee in de knoei en denk je dat je dan rapper vooruit komt...integendeel.
De Essentie is een verzameling miniboekjes van uitgeverij Luster waarin alle relevante facetten m.b.t. een actueel onderwerp kernachtig worden uiteengezet. Velt-directeur Jan Vannoppen vatte voor deze reeks zopas de essentie over verantwoorde voeding samen.
Wie tussen 1 november 2009 en 31 januari 2010 voor minstens 45,00 publicaties bestelt bij Velt, ontvangt gratis dit boekje (ter waarde van 5,95)*.
Doorheen de geschiedenis heeft de maatschappij een behoorlijk complex systeem voor voedselvoorziening ontwikkeld. Daaraan zijn veel voordelen verbonden, maar het heeft ook gezorgd voor vervreemding tussen de mens en zijn voeding. Jan Vannoppen brengt in dit boekje de voeding terug iets dichterbij. Hij legt uit waarom het nuttig is om stil te staan bij de herkomst van voeding, en welke de kenmerken en gevolgen zijn van verschillende landbouw- en verdelingssystemen. Op basis van die kennis kunnen we zelf verantwoorde keuzes maken.
*Eén boekje per bestelling. Deze actie geldt voor bestellingen bij het nationaal secretariaat van Velt. Wees er vlug bij! Voor meer info:
info@velt.beDit e-mail adres is beschermd door spambots, u heeft Javascript nodig om dit onderdeel te kunnen bekijken
- 03 281 74 72 - Velt, Uitbreidingstraat 392c, 2600 Berchem.
Vaklectuur heb ik altijd als grote hulp ervaren.Toespraken en lessen vond ik veel minder tenzij ergrondige beschrijvingen bij waren.
Je zag hoe ik de venkel oppotte in een ruime kuip om die dan langzaam te consumeren.
Groente zoals paksoi kan je op die manier niet lang bewaren.Het middel om die te bewaren is dat zoals voor onze bonen. Die worden geoogst en lichtjes gekookt en in de diepvries bewaard tot ze volledig klaar worden gemaakt.
Natuurlijk moet je voorstander zijn van deze methode. Het is dit jaar de eerste keer dat wij die methode toepassen. Dit komt deels door de grotere opbrengst van dit jaar.
Nu staan er nog enkele planten die bestemd zijn voor de oudste dochter.
In feite is paksoi een vrij onbekende groente. De meeste mensen kennen die niet en vragen dan ook altijd, hoe je dat moet klaar maken. Wie over internet beschikt kan wel enkele goede recepten vinden.
Voor de volgende bewerking heb ik de vier Pasoiplanten in de kruiwagen aan de keukendeur geplaatst. Zo kan je ongeveer zien welk volume aan groente je kan hebben van vier planten. Paksoi krimpt niet zoals spinazie, bijlange niet. Omdat het mooi zonnig en droog weer is ben ik eerst gaan afboorden in de tuin. Het afboorden is noodzakelijk om de winterafdek van de hele moestuin te vergemakkelijken. Eerst beloop ik het paadje een beetje in deze onafgewerkte staat om het dan pas te harken. Zo krijgt de tuin een verzorgt winteruitzicht.
Tussen twee vlagen in heb ik de venkel gerooid en het groen eraf gesneden.
Dan heb ik ze in de veranda in een kuip met natte compost geplaatst.
De kuip staat op een plantenroller zodat verplaatsen om te poetsen gemakkelijk is.
De kuip heb ik op haar plaats gerolt waar ze in volle licht staat. Uit ervaring weet ik dat de venkel vrij vlug aanpakt en dus niet verwelkt. Enkel als het begint te vriezen en de temperatuur in de veranda amper bover zero blijft, beginnen de buitenste bladeren stilaan af te sterven.
Als je nu de knollen wat dichter gaat bekijken zien ze er vrij fijn en plat uit. De soort noemt tenandere 'fino'.
Bekijk je ze volledig in bovenzicht dan hebben ze een veel dikker buikje dan je op het eerste zicht zou denken. Het is lang geleden dat de venkeloogst nog zo goed was. Hoe dikker de venkel, hoe langer ze kunnen bewaren. Dit jaar heb ik geen enkel dun venkeltje dat de bak in moet. De weinige die er stonden zijn reeds opgegeten.
Wat bracht de vorige week: rust omdat het niet verder kon. Buiten enkele foto's nemen en plaatsen moest ik inactief blijven wegens een spierontsteking met water in een schouderblad.
Wat ik graag volgende week klaar zou krijgen: Een lijstje is vlug gemaakt: ----------------------------------------------------------------------------------------- - - Venkel uithalen en verdrijven in een bak met aarde en vorstvrij bewaren.
- De rest van de paksoioogsten en invriezen.
- De rest van de bladsalade oogsten.
- De rest van de wortelen en de knolselder oogsten en in een emmer met aarde bewaren.
- De rijencultuur afboorden
- De grond onkruidvrij maken, kalken en starten met de winterbedekking.
- Verder de composthoop afwerken. ------------------------------------------------------------------------------------------- Ik droomde ook even over de opbrengst van het voorbije seizoen en mag echt tevreden zijn. Er waren mindere zaken maar het algemeen was schitterend. Dat kon je het voorbije seizoen volgen op mijn blog.
De kou en de regen zijn in het land, in elk geval het koude gevoel. De bladeren vallen volop. Zo nu en dan is er nog eens een mooie zonnige dag. Dit is voor mij dan de gelegenheid om door een grasbeurt, bladeren te ruimen. De composthoop krijgt stilaan vorm en ter gelijkertijd raakt de tuin in herfsttooi en opgeruimd waar ik hem wil opruimd hebben.
De moestuin heeft een typisch herftuitzicht. Er is nog behoorlijk wat groen aanwezig maar de vallende bladeren nemen in aantal toe.
Een opraapbeurt voor bladeren is af en toe nodig. Als je het niet doet hopen ze zich op of worden door een gelegenheidwind onder de struiken geblazen en ik gebruik ze graag gemalen in de composthoop.
Er is ook nog wat schuchtere bloei in een stilaan geruimde tuin.
De bloembakken zijn dit jaar laat op de composthoop beland maar er zat nog meer bloei op dan andere jaren. Ik kon niet langer wachten. De composthoop is nog niet af maar komt toch langzaam maar zeker naar zijn eindvorm.
Dit jaar staat de tuin nog overvol : wortelen, winterprei, winterbloemkolen, allerlei kolen, blad- en krulpeterselie, tuinraap, rode biet, schorseneren, winterui, oerprei, knolselder, andijvie, groenlof, slasoorten, witlof, paprika, pepers, knolvenkel, aardbeien, ... De gunera is reeds bedekt met wat blad maar deed het niet goed tijdens deze droge zomer. Kruiden zijn ook mooi tijdens de winterperiode. De vissen zijn nog altijd actief. De bloemenweide is bijna volledig gemaaid. De rozen bloeien nog volop en dit ... begin november! de winterbloemkolen winteruitjes Er zijn nog volop wortelen en het wortelvlieggaas is reeds verwijderd. aardbeien : Tago en Korona
Ik ben even in mijn tuin gaan kijken wat er nog allemaal in volle grond staat en dat is nog heel wat:
-In de combinatieteelt : 2 rijen prei, 1 rij kervel,pastinaak, broccoli, salade, winterbloemkool en winterui.
-In de wisselteelt: een beetje winterwortelen, veldsalade,boerenkool, andijvie, paksoi, venkel en wintersjalot
De paksoi en de venkel zullen vlug uit het tuinbeeld verdwijnen.De salade, wortelen, veldsla en andijvie worden geleidelijk geoogst.
Van de wintersjalot zijner maar enkele duidelijkgekiemd. Ik zal ze in bakken overplaatsen die ik dan ergens buiten op een afgeschermde plaats kan samenbrengen.
Wat de foto's betreft heb ik een greep gedaan en de beschikbare plaats benut.
prei en knolselder
kervel, prei en pastinaak
winterajuin
rechts naast de koepel met salade staat de broccoli die nog volop vruchten geeft
Op zaterdag 31 oktober 2009 nodigde het provinciaal bestuur de bestuursleden van alle afdelingen uit.
Of alle besturen vertegenwoordigd waren weet ik niet. Feit is dat alle aanwezige afdelingen minstens over één PC beschikten om na de overzichtelijke en klare uitleg op het grote scherm zelf aan de slag te gaan. Twee vertegenwoordigers van velt nationaal sprongen een beetje bij waar het niet zo goed wilde vlotten. Al heel vlug was iedereen aan de slag. Gaandeweg steeg de tevredenheid tot een algemeen hoog peil.Zelfs de minst PC minnende/behendige kon er mee over weg. In de toekomst moet alles dus veel eenvoudiger, rechtstreekser en vlotter kunnen gaan.
Voor mij zat er een addertje onder het gras (een heel lief klein addertje hoor). Alle gegevens zijn enkel toegankelijk voor bestuursleden. 'Dat is niets', zegt Onze secretaris. 'Ik kan je opnieuw bestuurslid maken mag ik?' De vraag is begeleid door een heel lieve vragende blik. 'Ja, maar enkel voor webmaster hé!', zeg ik, na een behoorlijke denkkronkel... Ik wordt toegevoegd en het werkte.
Enkele ogenblikken later was ik opnieuw velt bestuurslid van onze afdeling, al is het maar om een eigen website te kunnen beheren binnen de nieuwe nationale site.
Zo kan ik aan alle gegevens van onze afdeling en ook aan alles wat velt nationaal vrijgeeft en kan ik jullie inlichten. Ik kan met het bestuur intern van gedachten wisselen per mail. Het zal wel een inwerkperiode vergen.
Deze totaal nieuwe velt site is dus op de eerste plaats bestemd voor intern gebruik. Er zal enkel nog briefwisseling aan te pas komen als er een handtekening moet gezet worden onder een document.
De site zou pas rond 20 novembertoegankelijk worden voor iedereen.We zullen wel zien, want met een zou weet je maar nooit hé.
Voor de gewone bezoeker zal het uitzicht van de site dezelfde items bevatten als de huidige velt site.
Oktober is de notenmaand. Nu liggen ze wat te drogen in de serre. Er is nog wat werk aan om ze proper te krijgen. Ik heb ze verspreid over de vijf blauwe bakjes. Op de onderste rij staan twee lege isomobakjes klaar om de staakbonen op te vangen na selectie. Enkele zonnige dagen zullen het drogen sterk bevorderen.
En de zonnige dag kwam er vrij vlug. Dit was ideaal om de staakbonen te verwijderen. Rond vier uur ging ik aan de slag. Het plukken duurde een half uur. Er zijn voldoende rijpe, volgroeide peulen om voor plantzaad voor volgend jaar te zorgen. Twee staken had ik rechtstreeks kunnen verwijderen. De rest bleef bleef staan en de boontjes lagen in de kruiwagen. Nu rest nog enkel het verlezen. Er zijn voldoende groene om met peul en al klaar te maken. Dan zijn er de rijpe voor plantzaad. De derde categorie zijn tussen de twee. Alles moet nog een beetje drogen. Dan kunnen we van de tussencategorie de boontjes uit peul halen en klaarmaken in o.a. prak. Ik weet niet of jij dat lust maar voor mij smaakt dat als een feestmaal. Elk zijn smaak hé. Na een goed half uur bleef er enkel nog een hoopje ranken achter.
Eind oktober begint de tuin dus beetje bij beetje leeg te geraken. Ik verwijder dan ook het beschermend gaas tegen de wortelvlieg van boven het wortelbed. Ik kies daarvoor een droge dag, bij voorkeur zonnig. Dit jaar was de zon niet van de partij. Na vier uur in een heel zacht briesje te hebben gehangen op de waslijn, kon ik het gaas droog en wel opvouwen en bergen voor de wintertijd.
De wilde wingerd overdekt het dak van mijn bergruimtes in de tuin. In de zomer is dat een groen-rood bladerdak. In de herfst toont hij heel kort een rode kleurenpracht. In de winter is het een naakt skelet van kronkeltakken en takjes. Dit jaar staat hij vol met zwarte besjes. Ik zal toch eens proberen of die zaaibaar zijn met resultaat natuurlijk.
Ik weet niet wat eerst te doen. Graag zou ik de composthoop zo vlug mogelijk klaar hebben. Daar kan ik maar mee verder als ik de afval van de tuin heb en die komt maar met mondjesmaat.
In het onderste gedeelte van de aangelegde hoop gebruik ik graag korte mest. Bij het gebruik van verse paardenmest, die hoofdzakelijk stro bevat, zal dat zich onderaan samenkoeken. Die paardenmest haal ik op een halve km. Gisteren haalde ik er twee kruiwagens en dat is voldoende voor twee lagen. Als tussenlaag gebruik ik o.a.het grasmaaisel gemengd met bladeren.
Eergisteren, nadat ik het gras nog eens een beurt gaf heb ik geoogst in de tuin. Eerst de rode bieten het loof afgewrongen en ze dan opgeborgen in een bewaarton met aarde. Als je ze wilt bewaren maak je liefst geen snijwonden waar ze dan gevoelig worden voor rotten. Omdat het dreigde te regenen rooide ik alle groenlofplanten. Ik plaatste die met een kluitje aarde eraan in twee kruigwagens. Eén kruiwagen werd onder het afdak geplaatst terwijl ik het groenlof in de andere zou uitplanten in de serre. In de serre zelf werden de resten van de zwavelverbranding weggenomen. Van het papier blijven dan enkel verkoolde pulp over dat ingevouwen wordt in de alminiumfolie. Het groenlof wordt naast elkaar in voren verdreven. Omdat ze vlug nieuwe haarwortelen zouden kunnen vormen die vocht opnemen, zodat ze niet verslenzen, worden de voortjes goed aangegoten. Zo kunnen ze fris en toch droog blijven. De serre moet zoveel mogelijk gelucht worden gtegen opkomende schimmels. Zelf als je ze op het land moet laten omdat je geen serre hebt en ze zien er aan de buitenkant rot uit dan heb je binnenin als het ware een dikke smakelijke witloofstengel over. In de tuin is een ruim stuk grond vrij gekomen. Je ziet dat er onder de broccoli, die tot voor kort onder gaas verbleef, heel wat ongewenst groen opgekomen is nadat de mulchlaag was verteerd. Denk je ook niet dat de kippen er blij om zullen zijn?!
Het was gisteren warm voor de tijd van het jaar. We kwamen uit een kille en koudere periode. Gisteren was het 17° in mijn tuin en dat zonder zon. Voor het einde van oktober is dat goed meegenomen. Het is misleidend als je de vijgen op de vijgeboom bekijkt. Het lijkt wel lente. De vissen toonden zich ook opnieuw aan het oppervlak. Dit was reeds een tijdje geleden. In de zomer zou ik hen gevoederd hebben. Het gras heb ik nog eens gemaaid. Niet dat het dringend was maar de bladeren lagen nogal dik, vooral op het einde van de tuin. Die zijn dan meteen weggenomen, versnipperd en gemend met het gras. Ze worden op de wachthoop gegoten van de compostruimte. De tuin ziet er weer een beetje verzorgder uit, toch voor enkele dagen. In de moestuin, bekijk ik graag de venkel. De kleur, de fleur en de fijnheid van het groen maken mij rustig en blijmoedig. Die laat ik zo lang mogelijk in volle grond. Eerst oogst ik stelselmatig de kleinere knollen, omdat die, opgepot en in de verrande geplaatst vlugger kappot gaan dan de grotere. Het lijkt erop dat ze niet over voldoende reserve beschikken, om het binnen heel lang uit te houden. Daarbij moet ik zeggen, dat de kleinste knolletjes voor mij het lekkerste smaken.
Ecologie leertons inzicht te krijgen in de levende wezens en hun natuurlijke samenhang onderling en met hun omgeving.Vergeten we niet dat wij in de cirkel van de levende wezens zitten en niet er buiten.
Welkom bij de TUINCLUB Velt Jabbeke. We hopen dat u veel plezier zal beleven aan deze groep !
