Beste Tuinclubleden. Hier lees je héél wat nieuws over de moestuin, de kruidentuin, dieren in de tuin, de vijver, ... !
13-01-2010
maankalender
Deze morgen vond ik in mijn mailbox volgene mail:
Ik volg al een jaar of zo je blog van Velt Jabbeke, zelf ben ik actief in Velt Groot-Zedelgem. Ik ben reeds acht jaar de trotse bezitter van een bloeiende biologische moestuin en hoe meer de jaren verstrijken hoe dieper je je informeert over het tuinieren. Men spreekt van bladdagen, worteldagen en dergelijke maar mijn vraag was of dat daadwerkelijk iets uithaalt om daarmee rekening te houden. Voor mij is het nieuw en heb er nog nooit rekening mee gehouden. Ik denk dat jij daar wel een antwoord op heeft.
Mijn antwoord hierop is dat ik het ooit een korte periode heb uitgeprobeerd.Het is een methode die veel aandacht en stiptheid vergt.Het was voor mij na een tijdje niet meer te combineren met de andere bezigheden.Het enige wat ik heb onthouden is:als je met deze methode zaait, het kiemen veel stipter gaat. En uit de praktijk weet ik dat zaden die vlot kiemen ook vlotter opgroeien en zo goed als geen problemen opleveren.
Ik ben er van overtuigd dat het de moeite waard is om deze methode eens grondig en langdurig uit te proberen.
Ik doe dan ook een oproep naar veltleden en andere bezoekers die langdurig werken met de maankalender, met ons hun praktische ervaringen en bevindingen zouden willen delen.Jullie kunnen me mailen naar dalae@pandora.be. Mijn naam is Daniël.
Je moet eens het volgende intikken in 'google' 'maankalender in de tuinbouw' en daar eens cronologisch de aangegeven sites bekijken en op zoek gaan naar begrijpelijke uitleg. Ik kan je verzekeren dat het moeilijke materie betreft. Ik wil me eens proberen vast te pinnen in de methode van 'Maria Thun'.
Dit jaar zal ik vlug door de bewaargroenten heen zijn.De wortelen en de knolselder zijn reeds totaal gebruikt.Er blijft nog wat pastinaak over en een toch nog grote hoeveelheid rode biet.
Als je Pastinaak koopt in de winkel kunnen ze er zo uitzien, als het ware op model gemaakt.
Teel je zelf de pastinaak dan kunnen ze er meer vertakt uitzien. Hoe zwaarder de grond, hoe meer kans je maakt op afwijkende vormen. Er is ook veel kans dat de velletjes niet zo zuiver zijn als op de meeste voorstellingen. Toch moet de smaak raak zijn als je zuiver organisch teelt. Wij gebruiken ze bijna nooit zuiver maar in soepen en bv. in hutsepot. De gaartijd is bijzonder kort.
Rode biet cylindra Deze soort heeft een zeer goede smaak, teelt gemakkelijk en is zuiver van vel. Je kan er heb met scherpe top en mat meer afgeronde top. Het voordeel is dat je bij het verwerken, kleine schijfjes van bekomt waarmee je gemakkelijker een plateau kan versieren
Vroeger teelde ik altijd de rode biet kogel Ook hier kan je spreken van goede smaak en een regelmatige vorm maar de huid kan veel minder zuiver zijn. Ook hier heeft dat met de grond te maken.
Wat nu het klaarmaken betreft heb je rauw en gekookt maar je zit telkens geplaagd met wat grondsmaak. Die grondsmaak kan je grotendeels behelpen.
Als je ze rauw opdient dan voeg je er gewoon geraspte, of fijngesneden appel aan toe. Ook als je ze warm klaar maakt dat maak je ze ongeveer klaar met appelmoes erbij zoals bij rode kool en die bijsmaak is grotendeels verdwenen. Gekookt om ze te bewaren in de diepvries of om zo in schijfjes, koud op te dienen, koop ik per 4 of 5 rode bietjes, een grote ui mee, op zijn geheel en ik verwerk die daarna in de soep. Moet je eens uitproberen.
De winterkost bij uitstek is natuurlijk onze Vlaamse varkenshutsepot.
Er moet nog al wat hutsepotvlees gevraagd zijn geweest bij de beenhouwer.
Er waren geen varkenspoten meer en moeder de vrouw moest het stellen met twee varkensstaarten en een knuistje . Die staarten zijn puur peuzelwerk.
Ze heeft er dan maar een extra portie spek bijgenomen en wat varkensgebraad.De worsten zijn voor de tweede keer want hutsepot maak je toch voor minstens twee keer eten.
Ik weet niet hoe het er bij jullie aan toe gaat maar na de eerste beurt zijn de beste brokken er natuurlijk uitgevist. Voor de tweede beurt moet je danworst, carbonnaden of extra gebraad bijvoegen. Alle vlees wordt voorgebakken naar eigen goeddunken.
Bij al dat aanhoudend koud weer mag je het er eens van nemen.
Dan heb ik nog niets gezegd over al die groentjes die in de moeders grootste kookpot rauw verdwenen en er hutsepotachtig uit te voorschijn zijn gekomen bij het opdienen.
Groene kool neemt het grootste deel in en raapjes zijn een zeer belangrijke groente voor de hutsepot.Twee grote uien en wat wortelen, een halve grote knolselder scherpt de smaak aan.Pastinaak verdwijnt helemaal in moes maar tilt de smaak wat op.
Om een extra warmtebron aan toe te voegen kruiden wij altijd bij met een stevige brok gember.De pikantigheid van de gember gaat verloren in de grote hoeveelheid.Aardappelen voeg je toe naar eigen behoefte.Sommigen hebben er graag een grote hoeveelheid andere verkiezen dat de groenten de bovenhand nemen.Ik behoor bij de laatste categorie.
Ik kan jullie alvast zeggen dat het smaakt naar nog. En ik hoor zo graag dat gepruttel van die volle pot warme lekkernij. Indien het nodig mocht zijn moet je wat bijkruiden met pepeper en zout.
De winter is de geschikte tijd voor opzoekingen.Vandaag ben ik op zoek gegaan naar winterrecepten en ban als eerste op de vegetarische site Keukenhelden terecht hekomen en heb er het eerste het beste recept over genomen.Hun URL is: http://keukenhelden.nl/Het is de moeite waard er ook eens een kijkje te nemen.
500 gr verse spinazie
5 zongedroogde tomaten
3 tenen knoflook
1 pakje aardappelpurree met kaassmaak
half pakje fetakaas
gedroogde dragon
melk
Was en snijd de groenten, de knoflook en de kaas. Roerbak de knoflook en voeg daarna de spinazie toe. Laat alles slinken. Voeg op het laatst de kaas en tomaatjes toe en laat nog even doorwarmen. Kook 700ml water en maak de puree. Meng dragon en wat melk door de puree.
Verwarm de hetelucht oven voor op 160 graden. Giet het spinazie mengsel af en doe het in een ovenschaal. Verdeel de aardappelpuree erover heen en zet het in de oven voor 10 minuten tot er een mooi licht korstje op zit.
dit recept vond ik op de vegitaische site ' Keukenhelden'
Opnieuw ligt de tuin beenhard vervroren en de overblijvende groenten staan er beteuterd bij.Er is geen ontkomen aan.In mijn tuin valt er niets te doen tenzij een paar overtollige, niet meer fruitdragende fruitbomen vellen maar daar heb ik nu echt geen zin in.Op andere jaren plantte ik nu ongeveer rond deze tijd de eerste salade in de koude bak of in de serre.Dit moet nu wachten tot na de vorst.
Het is wel de geschikte tijd om eens het teeltplan te controleren. Wat is volgens velt de motivering om aan teeltwisseling te doen? Groenten van dezelfde plantenfamilie vertonen dezelfde kenmerken. Dat wil zeggen dat ze een gelijkaardige groei en beworteling hebben, dezelfde voedingsstoffen gebruiken en vooral dat ze vaak gevoelig zijn voor gelijkaardige bodemgebonden ziekten en plagen. Als je dus jaar in, jaar uit dezelfde groenten op hetzelfde perceel teelt, kunnen de ziekten en plagen zich heel goed ontwikkelen. Door te werken met vruchtwisseling, kun je dit voorkomen. Als we alle mogelijke ziektes van alle families in acht nemen, dan is een zesjarig vruchtwisselingschema het minimum. Vervolgens worden de gewassen gegroepeerd aan de hand van hun bemestingsbehoefte. Hoe je precies een teeltplan kunt opstellen staat beschreven in:
Mijn teeltplan nazien heb ik deze morgen gedaan en ik was er vlug mee klaar.Na verleden jaar de hele boel zo wat overhoop te hebben gehaald ben ik dit jaar gerust.Alles blijft wat het is tenzij de bonen. In de wisselteelt zal het hele vak nr. 5 gebruikt worden voor staakbonen. Die vielen bij mijn vrouw zo in de smaak dat ik voor uitbreiding zal zorgen. De salade, die vorig jaar de tweede helft van het vak vulde gaat naar de combinatieteelt als tweede of derde cultuur.
en groenten zijn zeer belangrijk voor onze gezondheid. Bij het begin van dit jaar enkele ecologische regels in herinnering brengen past bij de tendens om, bij de aanvang van een nieuw jaar, goede voornemens te nemen.
Fruit en groente kopen.De eerste regel is het aankopen van groenten en fruit van het seizoen (zie het lijstje hieronder). Zo koopt u verse producten die geen vliegtuigreis vereisen en die niet te duur zijn. Een tweede goede en gezonde regel is het boodschappen doen op de markt, liefst minstens twee keer per week om te vermijden dat men de groenten te lang moet bewaren in de koelkast waar ze met de tijd hun vitaminen en mineralenverliezen. Een ander voordeel van de markt is het vermijden van overtollige verpakkingen die milieu onvriendelijk zijn. Bovendien kan men vaak te voet of met de fiets naar de markt gaan.
Neem ook volgende regels in acht:
Laat de groenten niet weken, maar was ze goed en kort onder een straal stromend water. Kook ze niet langer dan noodzakelijk.
Kook de groenten liever niet in water, maar geef de voorkeur aan stomen, smoren en stoven.
Koop groenten vaak en in kleine hoeveelheden, doe zo weinig mogelijk inkopen voor de hele week.
Denk ook aan diepgevroren groenten die net zoveel vitaminen en mineralen bevatten als verse groenten.
Probeer het pellen en schellen van groenten en fruit te vermijden.
Bij bijna alle gerechten kan men fruit en groenten toevoegen: quiche, pizza, gratin, taart, lasagna, pasta, enz.
Elke keer u een zetmeelhoudend product eet, moet u ook een beetje groenten eten: pasta met tomaat, rijst met champignons, enz.
We zullen er zeker niet tussenuit kunnen om ook af en toe exotisch fruit op tafel te brengen maar laat ons dat beperkt houden en fair-trade aankopen de voorrang geven. Zo geven we de boeren van de derde wereld ook een eerlijk inkomen.
Ik wil het jaar 2010 starten met een uiterst bruikbaar recept. Dit prachtige recept voor 2010 dat ik langs W. W. ontving, past in feite ook perfect in het ecologisch bestand.
-Neem 12 maanden en reinig ze goed van alle bitterheid, gierigheid, jaloersheid en angst. -Snij elke maand in 28(29), 30 of 31 gelijke stukken zodat de voorraad voor een jaar toereikend is. -Bereid elke dag 1 stuk met één deel arbeid en twee delen humor en vrolijkheid. -Voeg er drie volle eetlepels optimisme aan toe, een portievertrouwen, een koffielepel verdraagzaamheid, enkele snippertjes geduld en een snuifje voorkomendheid. -Het geheel rijkelijk met liefde overgieten, en wanneer alles klaar is, op smaak brengen met een scheutje fijngevoeligheid. -Versier het aldus bereide gerecht met een bosje kleine attenties en dien altijd op met een vriendelijk woord en een deugddoende lach. In feite past het in alle kramen. Het straalt van positieve ingesteldheid en zou als algemene regel moeten gelden. Helaas is het op de lijst van de uitzonderlijke recepten terecht gekomen.
Nu ga ik er een poosje tussenuit en wens jullie in mijn persoonlijke naam, allemaal een heel innige kersttijd en een gezond 2010 met zeer veel tuinplezier. tuinblog d(aniël).
Alles is onder gesneeuwd waardoor je ze beter met rust laat, zeker deze die buiten moeten overwinteren.
De winterbloemkool steekt even boven de sneeuw uit.
De boerenkool weert zich ook om niet kopje onder te gaan.
De winterui verdwijnt bijna helemaal onder de sneeuwlaag. Het restje broccoli dat voor de kippen is bestemd ziet er ongedeerd uit.
De veldsalade onder de tunnel, zit onder de sneeuw, vooral aan de kant van de windrichting. Het beste hier, is ook alles met rust laten tot na de dooi.
De moestuin ligt totaal onder gesneeuwd. Ik loop er elke dag een paar keer langs op weg naar de kippen, die nu al mijn zorg vragen. Onderstaande beelden vragen geen nadere uitleg.
Terwijl ik dit aan het schrijven ben sneeuwt het opnieuw maar nu gepaard gaande met opkomende wind. Het is fijne sneeuw die overal waar ze in kan naar binnen word gedreven. Ik blijf lekker warm binnen. Om het teeltplan voor volgend voorjaar nu al bij te werken trek ik voorlopig nog geen tijd uit. Er is nog te veel ander werk binnen ...uiteraard.
Zoveel sneeuw en dan nog in één nacht, zijn wij hier niet gewoonEr lag op open plaatsen 8 tot 10cm.Het is van 1986 dat wij nog een witte kerstdag hebben gehad.Voor de tuin is een dik pak sneeuwgoed voor de wintervruchten zoalsvooral de winterbloemkool.Sneeuw is een voor de planten een beschermlaag .Naar de kippen trek ik iedere mogen met een gietertje warm water om de drinkemmer te ontdooien.Nu moest ik eerst een paadje vrij maken.Het leggedrag is amper veranderd.Er zit een oudere kip tussendie zo reeds minder eieren geeft dan de twee andere. Toch kom ik aan een gemiddelde van 2 per dag. In de zomer gaat dat tot +/-2,8 per dag voor de periode van een maand.Ik denk dat ze wat zullen verminderen omdat het dagelijks groenvoer van kolen nu onbruikbaar is door de vorst. Hoeveel zal er na de dooi van overblijven?
Ik maakte een paadje vrij van aan het huis naar de moestuin.
Onder het afdak aan de serre moest ik ook ruimen. Daaruit stelde ik vast dat het die sneeuwnacht niet windstil was geweest.
Aan de rand van de moestuin stak ik door tot het einde van de tuin waar de kippenren is.
Eens daar aangekomen zag ik ook hier onder het afgedekte gedeelte een klein laagje sneeuw liggen.
Toen ik de drinkemmer bereikte was hij, in tegenstelling tot de vorige dagen, helemaal niet bevroren. De sneeuw had het watertemperatuur minimaal boven het vriespunt gehouden. Toch voegde ik een beetje warm water aan toe om de sneeuw te smelten.
De winter gaat er plots nogal stevig tegen aan. Zoals je op onderstaande foto kunt zien is er in de moestuin voorlopig geen werk meer.
De Oostindische kers heeft reeds na de eerste vorstnacht een serieuze klop gekregen. En zeggen dat ik vorige week nog eetbare bloemetjes plukte om in de salade te mengen.
De kippen lopen hard, alsof hun ren plots gebetonneerd is.
De hele tuin is overtrokken met een waas van wit.
De vijver is na één nacht totaal dicht gevroren.
Zelf werk ik me warm door lange paletten om te werken tot afsluiting.
Overal in de tuin is er onverwachte schoonheid te bewonderen.
Voorlopig houdt het gele bloempje van de Kerya nog stand omhuld met witte kristallen. Winter kan op zijn manier toch ook mooi zijn. De ongemakken moeten we er bij nemen.
Frambozen snoeien is gemakkelijk.Er is geen kunst aan. Je kraakt het dode hout tot de grond af in één simpele beweging.Je kan niet helemaal op de witte kleur afgaan want sommige nieuwe scheuten hebben die ook reeds.Plooi je toch een jonge scheut naar de grond toe, dan zal er in het beste geval niets gebeuren en bij het loslaten veert die terug in zijn verticale stand.In het slechtste geval kraakt die af ergens middenin en dan hoef je enkel de breuk eventjes glad bij te snoeien.Wil je geen vertakking halfweg de struik , dan snoei je af aan de grond.Ter algemene herinnering waar je snoeit, daar komen de nieuwe scheuten.Als alle dood hout verwijderd is kan je bij te hoge groei de toppen er af snoeien. Snoei een beetje op ongelijke hoogte, zodat het er niet uitziet alsof je ze eraf hebt geschoren met de hagenschaar.
Het dode hout is meestal zeer goed te herkennen aan zijn witte kleur.
Eens het dode hout uit de struik is komt die veel losser te staan. Moesten de nieuwe scheuten kunnen praten dan zouden ze zuchten 'oef, eindelijk wat ruimte om te ademen'.
Je krijgt reeds rap een hele bussel dood hout dat zeer brandbaar is.
De nieuwe scheuten die het gemakkelijkst te herkennen zijn dragen nog vruchten van de tweede bloei. Onze frambozen geven in de zomer vruchten aan de jonge sheuten die nu gespaard worden en volgend jaar afgekraakt zullen worden. Dan geven ze nog eens vruchten in het najaar aan de nieuwe scheuten die na de winter langs alle kanten zullen uitschieten.
Als je topt kan je ook die toppen inplanten waar de struiken nogal ijl zijn m.a.w. waar er ruimte is. Als het niet te rap na de snoei vriest, heb je kans dat drievierden wortel maakt en groeit. Ik heb de helft van de rij ingetopt en de andere laat ik groeien. Dan is het de volgende zomer mogelijk om jullie het verschil van opbrengst te laten zien. Het ene jaar is er veel verschil, het andere jaar minder.
Na het snoeien heb ik ook de frambozen omzoomt met een rij in de grond geplaatste dakpannen zoals ik deed bij de jeneverbessen en cassis.Hoe het komt weet ik niet maar het aantal klopte perfect, geen enkele pan te weinig maar ook geen enkele in overschot.
De veldsalade stond in de lange richting van perceeltje 2 van het wisselteelt gedeelte in mijn tuin. Zie onderstaande foto.
Daardoormoest ik wachten om de grond te bedekken. Van zodra de eerst gezaaide rij opgebruikt was heb ik de resterende rij met een kluit aarde eraan, verplant in de dwarsrichting.
Zo kwam de grond vrij en kon ik die lichtjes ophogen.
Onder de enige koepel die ik vandoen had, ziet het er zo uit. De bedoeling is om de veldsla droog te houden.
Om de grond wat op te hogen heb ik de afgeschepte onkruidgrond gebruikt, die op wachthoop lag.Ik heb die onder gedolven.
Daarna kon ik ook dit laatste deeltje ook afdekken. Het enige deel dat niet kan afgedekt worden is dat waar de veldsla staat, onder koepel en in de miniserre. Nu is het afdekken in de moestuin afgelopen.
Deze morgen vond ik in mijn mailbox het onderstaande bericht:
Deze populaire Chinese groente is net als paksoi familie van de kool. Qua smaak lijkt het dan ook een beetje op paksoi, maar is iets pittiger. Deze groente heet TSOI - SIM / CHOI SUM . De bloemstelen en de bladeren kunnen gegeten worden. De zaden kunnen bekomen worden bij het Vlaams zaadhuis.
Onze welgemeende dank gaat naar Bart Van den Hove die bestuurslid is bij Velt Wevelgem-Menen. Vergelijk deze afbeelding van google met de bovenstaande foto, genomen in de tuin van Luc en Annie. Er bestaat zeker geen twijfel meer.
Of deze groente vorstbestendig is kon ik niet achterhalen. Ik zou Luc aanraden om het eens uit te proberen, er is immers vorst op komst.
Ik ben natuurlijk aanstonds verder op zoek gegaan naar meer informatie en mogelijke bereidingen en heb onderstaande bewerkte informatie gehaald bij de Toko-Wijzer en Amazing Oriental.
Hoe heet het? Choy sum, Choi sum, Choy sam, Tsoi sim, Tsoi sam, Chinese bloeiende kool, Brassica parachinensis, Chinese flowering cabbage, Saishin (Japans), Hokkien chai sim, koolhart, caixin 菜心.
Wat is het? Deze populaire Chinese groente is net als paksoi familie van de kool. Qua smaak lijkt het dan ook een beetje op paksoi, maar is iets pittiger, een beetje mosterdachtig. De structuur is ook vergelijkbaar met paksoi, knapperig juicy, maar kan iets draderiger zijn. Er liggen twee varianten in de chinese supermarkt, de korte (20 cm) en de lange (35 cm).
Hoe te gebruiken? Alles van dit stronkje kan gegeten worden, de stelen, het blad en de bloempjes. Wassen, kontjes afsnijden, in stukken snijden en de steeltjes eventueel eerst even blancheren, maar dat is niet echt nodig. Dan even roerbakken met bijvoorbeeld een oestersaussausje. Of in dunne reepjes als crunchy toevoeging aan de soep. Van jonge stronkjes kunnen de bladeren ook in een salade verwerkt worden.
Er bestaat een korte en lange variant
Verschil tussen de korte & lange variant: qua smaak is er weinig tot geen verschil, qua structuur iets meer. De lange variant is volgens mij een snelgroeiende variant, de stengels zijn daardoor wateriger, hebben minder structuur, net zoals de stelen van paksoi. Dat klinkt negatief maar is als je ervan houdt misschien juist wel lekkerder, het is gewoon een verschilletje. De stelen van de korte variant zijn iets steviger en neigen meer naar die van chinese broccoli. Het verschil in prijs zit in de kms die gemaakt worden: de korte variant komt uit China, de langere variant wordt hier in Europa geteeld. Het betreft ook een iets ander ras.
De groente goed wassen en uit laten lekken. Verwijder vervolgens het onderste deel van de stengel, zodat de stukken die gebruikt worden een lengte hebben van ongeveer 15 cm. Breng in een pan een ruime hoeveelheid water aan de kook. Voeg hier de olie en het zout aan toe en kook de groente ongeveer 4 minuten of totdat het uiteindes van de stengels niet meer wit, maar doorzichtig van kleur zijn geworden. Leg de Choi Sam op een bord om te serveren en verdeel hierover de oestersaus.
Geroerbakt met oestersaus
Bereidingswijze
De Choi Sam goed wassen, uit laten lekken en in stukken van ongeveer 10 cm snijden. De stengels apart houden van de bladeren. Verhit de olie in de wok en bak de knoflook even aan, zonder dat deze bruin wordt. Doe de Choi Sam stengels in de wok, schep deze een paar keer om en giet vervolgens de bouillon erbij. Laat dit twee minuten koken, voeg de blaadjes en de oestersaus toe en roer een paar keer om. Na één minuut het mengsel van maïzena en water in de wok geven en roeren totdat de saus gebonden is. De aangegeven tijden kunnen worden aangepast al naar gelang men meer van knapperige of juist zachtere groente houdt.
Het afdekken van de moestuin eindigt steeds bij het kleinfruit.De pannen die langs de tuindraad met de burentuin stonden plaatste ik eerst aan de bessenstruiken om het paadje proper te houden. Hoe dan ook, de voorkeur van de vogels gaat altijd naar het scharrelen tussen de struiken.
Het werk was zwaar en vergde meerdere dagen. Eerst moest er gedolven worden en dan de pannen erin gepast.
Eens afgewerkt geeft het een mooi proper zicht.
Het effen harken was het leukste. Dan ga ik altijd enkele stappen achteruit om te genieten van het ongerepte uitzicht. Tenslotte kan je het meest genieten van de heel kleine dingen in het leven.
In het geheel van de moestuin past het beter dan toen die pannen langs de afsluiting stonden en als gevolg hadden dat we tussen draad en pannen onbereikbaar onkruid hadden.
Eens het kader afgewerkt was het snoeien vlug achter de rug. Ik haal meestal één oude tak aan de grond weg. De rest is even de vorm onder controle houden en ruimte tussen en binnen in de struiken regelen zodat we er goed in en er rond kunnen om de bessen te plukken. Ik snoei dus minimaal om de opbrengst een beetje constant te houden. Door die ene tak , indien nodig, weg te snoeien zorg ik voor regelmatige verjonging van de struiken.
De volgende stap was om het weinige onkruid dat op de verteerde mest boven het worteldoek groeide, te verwijderen.
De laatste fase is dan het bedekken met een dikke laag half verteerde mest. Eerst krijgt die een voedende rol om dan in de zomer als mulch te dienen.
Ecologie leertons inzicht te krijgen in de levende wezens en hun natuurlijke samenhang onderling en met hun omgeving.Vergeten we niet dat wij in de cirkel van de levende wezens zitten en niet er buiten.
Welkom bij de TUINCLUB Velt Jabbeke. We hopen dat u veel plezier zal beleven aan deze groep !
koopt in de winkel kunnen ze er zo uitzien, als het ware op model gemaakt. 
Teel je zelf de pastinaak dan kunnen ze er meer vertakt uitzien. Hoe zwaarder de grond, hoe meer kans je maakt op afwijkende vormen. Er is ook veel kans dat de velletjes niet zo zuiver zijn als op de meeste voorstellingen. Toch moet de smaak raak zijn als je zuiver organisch teelt. Wij gebruiken ze bijna nooit zuiver maar in soepen en bv. in hutsepot. De gaartijd is bijzonder kort.
Deze soort heeft een zeer goede smaak, teelt gemakkelijk en is zuiver van vel. Je kan er heb met scherpe top en mat meer afgeronde top. Het voordeel is dat je bij het verwerken, kleine schijfjes van bekomt waarmee je gemakkelijker een plateau kan versieren
Ook hier kan je spreken van goede smaak en een regelmatige vorm maar de huid kan veel minder zuiver zijn. Ook hier heeft dat met de grond te maken.
hutsepotvlees gevraagd zijn geweest bij de beenhouwer.
varkenspoten meer en moeder de vrouw moest het stellen met twee 
varkensstaarten en een knuistje .
spek bijgenomen en wat varkensgebraad.
voorgebakken naar eigen goeddunken.
en
groenten zijn zeer belangrijk voor onze gezondheid. Bij het begin van dit jaar enkele ecologische regels in herinnering brengen past bij de tendens om, 
fair-trade aankopen de voorrang geven. Zo geven we de boeren van de derde wereld ook een eerlijk inkomen.
