Courgettes, komkommers en tomaten moet men regelmatig water toedienen.In de serre is dat vanzelfsprekend en buiten hangt het af van het weer.
Ik plaats potten, bij die planten die het nodig hebben, zodat ik ook water kan geven met de tuinslang (vooral buiten) van op een bepaalde afstand. Die potten moeten dan stevig in de grond staan zodat je ze niet omver spuit. Voor in de serre heb ik de waterbak naast de serre en dan neem ik bijna altijd een gieter.
Na de regen is het altijd ideaal om plantjes op afstand te zetten en te wieden.
De pastinaak was er meer dan klaar voor wants als je te lang wacht trek je teveel los.
Van de regen schiet er hier nu reeds niet veel meer over. Hier zie je ook zeer goed de structuur van de poldergrond tussen de pastinaakplantjes.
Na het wieden en zetten op afstand ben ik eventjes gaan genieten op de bank achter in de tuin. In de zonovergoten tuin kwam ik tot rust. Door het overdreven veel bezigheden heb ik zo nu en dan de neiging om mij een beetje druk te maken tot de zon en de bank mij tot inkeer brengen. De bezigheden mogen druk zijn, ik niet.
Gisteren zei iemand mij dat ik veel verloren werk deed door bonen , erwten enz. vooraf op te kweken in potjes en als ze goed geworteld zijn dan pas uit te planten.Het is toch veel eenvoudiger om ter plaatse te zaaien, dan moet je er niet meer aankomen en het gaat vooral vlugger.Ik moest hem wel gelijk geven.Daar heeft hij een punt.Als het over resultaat gaat dan is het ander koek hoor.Hij kwam juist uit zijn tuin en had hele stukken moeten herzaaien die niet waren uitgekomen. Van verloren werk gesproken hé en bekijk dan maar eens het resultaat. Het ene deel staat hoog en het andere laag. Hoe moet je dan een nateelt plaatsen als het merendeel geoogst is en hier en daar nog een restje moet blijven staan. Ga je die verplanten of ga je prutsen en die laten staan tussen de nateelt? Heb je een serre, een veranda of een vrijgemaakte vensterbank dan kan je vooraf zaaien en van zodra alles goed gekiemd is kan de hele zaak naar buiten en ben je vertrokken naar een goed resultaat.
De regen deed veel deugd aan de tuin. Toch kregen wij er hier in de polders relatief weinig.De groenten kregen daardoor een plotse groeischeut van jewelste.
De ajuin en de chalotten staan er dit jaar heel fris en weelderig bij.
De erwten die er lange tijd uitzagen als twijfelaars die niet wisten of ze wilden groeien of niet, komen er plots toch door.
Eindelijk durfde ik ook mijn aperitieftomaten buiten planten tegen de serre.
De groei van de laatste aanplantingen is merkwaardig en dat ik heel weinig tijd. De vroege prei heb ik voor de eerste keer bijgemest met smeerwortelgier en dan de gleuf waarin ze gepant werden dicht geharkt. Met de driehaak legde ik de tuin helemaal los. Daardoor breek je de groei van kiemens onkruid en geef je extra lucht aan de jonge planten. Vanaf nu gebruiken wij in de keuken verse selder door de onderste bladeren telkens weer te plukken.
De bloemen in potten, lijken de enigen te zijn die de regen konden missen als kiespijn.
Bij staakbonen is het belangrijk dat de staken stevig staan. Ik gebruik door uitwisseling bekomen vederlichte en beresterke rietstokken.
Ik plaats twee kastanje palen behoorlijk diep in de grond en klop ze dan nog eens vast met de moker. Daarop steunt mijn hele constructie. zo hoop ik het omwaaien zoals ik vorig jaar voorhad te kunnen voorkomen
Het plantmateriaal en de boontjes staan klaar om aan het planten te beginnen.
Kleine voortjes in de vorm van een hoefijzer maak ik bij elke paal aan de de buitenkant van de constructie .
Een weinig samengestelde biologische meststof met laag stikstofgehalte in korrelvorm, wordt gestrooid en het voortje wordt vol gegoten met water. Vroeger gebruikte ik dat bij struikbonen niet maar na een hint deed ik dat toch. Ik ben het blijven doen, ook bij de staakbonen omdat ik ondervond dat de planten rapper aanpakten en dat ze steviger waren.
Het planten van vooraf gezaaide boontjes isdan maar kinderspel meer. Dit is dan het finaal resultaat. En nu maar groeien hé.
Basilicum en knolvenkel hebben uiteraard niets met elkaar te maken. Die staan hier bij elkaar omdat ik beide zaaide in bakjes in de serre.
Mijn eerste zaai van basilicum ging grotendeel teloor door eenmaal vergeten binnenhalen bij lichte nachtvorst. Enkel de soort 'basilicum van Marseille' bleek vorstbestendig genoeg om te weerstaan. Ik had nog enkele soorten bij de zaadrestjes.
Eén van die soorten is Griekse basilicum.
Ik zaai altijd eind mei, begin juni, een rij venkel in volle grond en de rest van het zaad zaai ik in bakjes (voorste rij op het schap in de serre).
Dit jaar moet ik de rij in volle grond nog zaaien en zaaide reeds drie bakjes fino .
Door sommigen wordt verkeerdelijk beweerd dat je venkel niet kunt vooraf zaaien in bakjes omwille van de pinwortel. Ik bewijs het tegendeel reeds vijfentwintig jaar gewoon met succes. Anders zou ik het experiment na één keer gestopt zijn. Nu is het een gewoonte geworden. De voorwaarde is dat je heel vlug de kleine plantjes verspeent in potjes.
De reden waarom ik ook in bakjeszaai is omdat ik nu maar één rij grond vrij heb en één rij niet voldoende is voor ons verbruik. Venkel die dreigt door te schieten wordt onmiddelijk verwerkt in dikke basissoep voor de diepvries. Ik kies proefondervindelijk voor de soort 'fino' omdat die zich het best aanpast op alle gronden.
Nu de spinazie geoogst is krijg je een beeld hoe de tuin de zomer tegemoet gaat. Na de groene weelde van de tussenrijen ziet het er een beetje leeg uit. Dat zal vlug opgevuld worden als het maar wil regenen. Het is alsof de hemel geluisterd heeft want terwijl ik dit schrijf staan de hemelsluizen op een kiertje zodat het verstandig, gezapig aan het regenen is. De hoofdrijen van de combinatieteelt zijn bijna allemaal ingevuld. Ook de vakken van de wisselteelt staan zo goed als vol.
Daar is er nu ook tuingaas over de wortelen in vak 3 gespannen. Dit is de veiligste methode tegen de wortelvlieg.
Ik geef een overzicht van de hoofdrijen in de combinatieteelt: rij 1 - tagetes (enige buiten -tussenrij), rij 2 - vroege prei, rij 3 - selder, rij 4 - rode biet cylindra, rij 5 - struikboontjes Oxinel, rij 6 - broccoli,
rij 6 - broccoli, rij 7 - paprika en aubergine, rij 8 - spitskool en aubergine,
De spinazie moet dringend weg omdat ze begint door te schieten maar mij ook belemmert bepaalde zaken af te werken.
De romanescobloemkolen moeten afgedekt worden met tuingaas. Alles ligt klaar tot de spinazie is geoogst.
Van zodra we zo ver zijn begin ik te timmern en af te dekken.
Aan één kant rol ik de meeste overschot op een plank en aan de andere kant rol ik enkel twee lagen op die tot het einde zo blijven. Zo kan ik de kant waar veel op is terugrollen als de kolen te weeldering zouden worden.
De hoofdrijen dreigden dus te versmachten onder het groen van spinazie en mosterd. Die moeten nu vlug uit het tuinbeeld weg door de spinazie te oogsten en de gele mosterd te knippen of uit te trekken.
Hier zie je hoe twee rijen verdwenen spinazie aan de rode biet vrije ruime geven. Nu het warmer wordt is de beschermingstaak van de spinazie volbracht. Naast de overgebleven rij rechts, is er een rij mosterd geknipt. Daar komen binnenkort bonen.
foto boven: Gemengde salade waarvan de eerste twee pluksalade zijn. foto onder: Het plukken van onderaan bekeken.
Deze pluksla is zeer zacht van blad en gelijktijdig ook krokkant door de relatief brede nerven die ook geserveerd worden. Pluksla moet fijn gesneden worden waardoor ze nog smakelijker aanvoelt.
Waar de staakbonen komen heb ik de mosterd gemaaid en laat ik die een paar dagen drogen om die dan als mulch te gebruiken. De wortels worden dan in de grond gewerkt door die fijn te kappen.
Het duurde lang dit jaar maar plots is het toch één groene weelde in de tuin.Fris en jeugdig duurt niet heel lang. De spinazie en de mosterd zijn volgroeid en moeten nu in de kortste kerenuit het tuinbeeld. De hoofdrijen dreigen te versmachten onder het groen van spinazie en mosterd.En zo ben ik er aan begonnen.
Eerst heb ik de gladiolen vrij gemaakt die helemaal onder de mosterd aan het verdwijnen waren.
Daarna knipte ik een volle kruiwagen spinazie. Ik hielp die te wassen en te spoelen. Met een kruiwagen, ttz 6 volle emmers hadden we voldoende voorraad voor de winter.
Van het droge weer heb ik geprofiteerd om de spinaziewortels in de grond te kappen.
Zo komen de hoofdrijen vrij en kunnen de groenten daar opnieuw vrij ademen.
De laatste radijsjes zijn ook geserveerd en ook daar kapte ik de grond volledig los. Het is bijzonder droog aan het worden want hier, dicht bij de kust kregen wij nog niet veel regen hoor.
Mag het nog lente worden? De ijsheiligen zijn wel voorbij. De nachten worden veel te koud voorspeld.Het wordt tijd om alle gele mosterd te verwijderen.Ook de spinazie moet nu dringend geoogst worden. Niets gaat vlot in dit koude, droge voorjaar, vooral hier aan de kust. In het binnenland is er veel meer neerslag geweest.
Een deel van de boontjes zijn reeds voor gezaaiden de rest mag er nu ook in. Ik zal nog eventjes wachten om tomaten buiten te planten.
Dit jaar is er een grote tegenstelling in de tuin.De smeerwortel is in mei nooit groot genoeg om er gier van te maken.Dit jaar, terwijl alles veel achterstand heeft, is de smeerwortel gewoon vóór zijn tijd.
Zo heb ik nu reeds, bijna een maand eerder dan vorig jaar de smeerwortelgier kunnen maken.
De rode ton is voor smeerwortelgier, hierin is het de smeerwortel overheerst.
In de groene ton maak de netelgier, waarin de brandnetel ¾ van de inhoud is. Ik heb ze niet helemaal gevuld omdat ze niet halfvol is met planten.
De kleine rode ton bevat tagetesgier die ik gebruik in de plantgaten van de kolen en om de kolen bij te mesten. Ik doe een hoeveelheid planten in en verdubbel dan de hoogte met water. Eens de tonnen gevuld zijn, worden ze afgesloten.
Ik heb zo het gevoel dat de ijsheiligen van geen ophouden willen weten.Dat is enkel nadelig voor de heel kleine plantjes.De andere planten zijn er een beetje gewoon aan geraakt.Het enige verschil is dat ze wat kleiner zijn dan andere, normale jaren.
En toch is de tuin, zoals je kan zien op bovenstaande foto's één groene weelde.
In het kader van de onderlinge samenwerking tussen de verschillende velt-afdelingen wordt er een gratis COMPOSTCURSUS ingericht. Deze cursus gaat door op 10,17 en 24 juni 2010 in de compost demoruimte in de Noordhinder te Heist.
Op 10 juni wordt de theoriesessie gegeven door André Vereecke. Deze sessie duurt van 19 uur tot 22 uur. Hier worden de vuistregels van het composteren meegegeven. Wat is composteerbaar, wat is het niet? Wat gebeurt er tijdens het composteringsproces? Welke organismen zijn actief? Welk systeem is het meest geschikt voor je tuin?
Op 17 juni vindt de sessie plaats van 19 uur tot 21 uur. Deze sessie omvat een bezoek aan een gespecialiseerd bezoekerscentrum. Daar krijg je uitleg over de mogelijke toepassingen van compost en verneem je meer over andere vormen van afvalvoorkoming in je tuin.
Op 24 juni ga je zelf aan de slag van 19 uur tot 22 uur. Tijdens deze praktijksessie krijg je de fijne kneepjes van het thuis composteren onder de knie. Hoe zit een compostbak in elkaar? Hoe belucht je de inhoud van een compostvat? Hoe kan je zelf de kwaliteit van je compost bepalen?
Je kan onderstaande inschrijvingstrook copieren en insturen.
Eind april haal ik steeds de bloemen bij de teler om die dan in de bakken te plaatsen en in de serr te beware tot na de ijsheiligen.
Van zodra ik thuiskom worden de ysomobakken met bloemen in de serre tussen de tomaten geplaatst .
De bloembakken worden boven gehaald.
Ze worden gevuld met aarde en compost en er wordt goed bemest met samengestelde biomest.
De bloemen worden erin geplant, goed aangegoten en terug tussen de tomaten gezet.
Veel later dan naar gewoonte begint er nu toch meer kleur te komen in de tuin.
Ook in de vijver begint het te bloeien en is er bovenaan veel meer beweging. Dit jaar staan de bladeren aan de bomen en struiken in een heel korte tijdspanne. Ik plaats op ve vensterbakken aan de straatkant elk jaar hangende minigeranium omdat de enige bloeiers zijn die hier lang bloeien en toch een beetje bestand zijn tegen de polderwind.
Amper 10 dagen terug, toen ik de broccoli heb geplant, zag het er pover ui in de tuin. Vandaag 3 mei, na enkele regenachtige dagen kan ik bijna mijn ogen niet geloven.
Eén mei of niet maar op de knieën moet ik, om te wieden.
De zaaiprei had meer dan hoogdringend een wiedbeurt nodig. Veel moeite had ik er niet mee. Ik had reeds dun gezaaid en de droogte deed de rest, zodat ik dit jaar geen overvloed zal hebben aan preiplantjes.
Ook het nog vrije stuk tussen de prei en de mini serre met salade was vlug aan het vervuilen.
Een kwartiertje 'kwa werk' en het was klaar.
De spinazie (foto boven) de ui(foto onder); kortom, de hele tuin heeft een wiedbeurt vandoen. Maar als ik rondkijk in de tuin, dan zal ik nog meerdere kwartiertjes nodig hebben om alles weer proper te krijgen. Niet dat het zo vuil staat maar als je het niet direct aanpakt, dan groeit het in de korste keren boven je hoofd .
Ecologie leertons inzicht te krijgen in de levende wezens en hun natuurlijke samenhang onderling en met hun omgeving.Vergeten we niet dat wij in de cirkel van de levende wezens zitten en niet er buiten.
Welkom bij de TUINCLUB Velt Jabbeke. We hopen dat u veel plezier zal beleven aan deze groep !
Van de regen schiet er hier nu reeds niet veel meer over. 
Hier zie je ook zeer goed de structuur van de poldergrond tussen de pastinaakplantjes. 
Gisteren zei iemand mij dat ik veel verloren werk deed door bonen , erwten enz. vooraf op te kweken in potjes en als ze goed geworteld zijn dan pas uit te planten.
Bij mij staan de overschotjes aan plantgoed klaar. Wie geen plantjes heeft kan er op een gunstige manier bekomen. 
